Biblia w rok – 4 października

Czytania na 4 października
Księga Izajasza 59 – 60
Księga Psalmów 103
Ewangelia wg św. Łukasza 17

*****

Księga Izajasza 59 – 60

Psalm pokutny: Grzechy Izraela opóźniają zbawienie

¹ Nie! Ręka Pana nie jest tak krótka,
żeby nie mogła ocalić,
ani słuch Jego tak przytępiony,
by nie mógł usłyszeć.
² Lecz wasze winy wykopały przepaść
między wami a waszym Bogiem;
wasze grzechy zasłoniły Mu oblicze
przed wami tak, iż was nie słucha.
³ Bo krwią splamione są wasze dłonie,
a palce wasze – zbrodnią.
Wasze wargi wypowiadają kłamstwa,
a przewrotności szepce wasz język.
⁴ Nikt nie skarży się do sądu według słuszności
i nikt tam szczerze sprawy nie dochodzi:
byleby się oprzeć na fałszu i powiedzieć kłamstwo,
byle uknuć podstęp i spłodzić niegodziwość.
⁵ Tłuką jaja żmijowe
i tkają pajęczyny;
kto zjada te jaja, umiera,
gdy je stłucze, wylęga się żmija.
⁶ Tkaniny ich nie posłużą na ubranie,
nie można się przyodziać ich wyrobami.
Czyny ich to czyny niegodziwe,
dzieło krzywdy jest w ich rękach.
⁷ Nogi ich biegną do zbrodni,
spieszą się do rozlania krwi niewinnej.
Zamysły ich – zamysły zbrodnicze,
spustoszenie i zagłada są na ich drogach.
⁸ Nie znają drogi pokoju,
prawości nie ma w ich postępowaniu.
Uczynili krętymi dla siebie własne swoje ścieżki,
kto nimi chodzi, nie zazna spokoju.
⁹ Dlatego prawo jest od nas dalekie
i sprawiedliwość do nas nie dociera.
Oczekiwaliśmy światła, a oto ciemność,
jasnych promieni, a kroczymy w mrokach.
¹⁰ Jak niewidomi macamy ścianę
i jakby bez oczu idziemy po omacku.
Potykamy się w samo południe jak w nocy,
w pełni sił jesteśmy jakby umarli.
¹¹ My wszyscy ryczymy jak niedźwiedzie
i jak gołębie ciągle jęczymy.
Spodziewaliśmy się prawa, ale go nie ma,
i wybawienia, ale dalekie jest od nas.
¹² Bo rozmnożyły się występki nasze przed Tobą
i grzechy nasze przeciwko nam świadczą.
Tak, jesteśmy świadomi naszych występków
i uznajemy nasze nieprawości:
¹³ przestępowanie przykazań i zapieranie się Pana,
odstępstwa od Boga naszego,
namowy do przeniewierstwa i buntu,
obmyślanie i wypowiadanie z serca słów kłamliwych.
¹⁴ I tak precz odsunięto prawo,
a sprawiedliwość stoi w oddaleniu;
zachwiała się prawda na placu,
i prawość wejść tam nie może.
¹⁵ I tak zabrakło wierności,
a rzadko kto zła unika.

Urywek Apokalipsy: Zwycięstwo Pana nad złem

Pan ujrzał i złem się wydało w Jego oczach,
że nie było prawa.
¹⁶ Ujrzał też, że brakowało ludzi,
i zdumiał się, że nie było orędownika.
Wówczas Jego ramię przyniosło Mu zwycięstwo,
a Jego sprawiedliwość była Mu podporą.
¹⁷ Przywdział sprawiedliwość jak pancerz
i hełm zbawienia włożył na swą głowę.
Przyoblókł się w odzienie pomsty, jakby w suknię,
i jakby płaszczem okrył się zazdrosną miłością.
¹⁸ Stosownie do zasług odpłaci każdemu:
swoim przeciwnikom – gniewem, swym wrogom – odwetem.
<Wyspom też odpłaci odwetem>.
¹⁹ Od Zachodu ujrzą imię Pana
i od Wschodu słońca – chwałę Jego,
bo przyjdzie On jak gwałtowny potok,
pędzony tchnieniem Pańskim.
²⁰ Lecz do Syjonu przyjdzie jako Odkupiciel
i do nawróconych z występków w Jakubie –
wyrocznia Pana.

Wypowiedź Boga

²¹ Co do Mnie, takie jest przymierze moje z nimi,
mówi Pan:
„Duch mój, który jest nad tobą,
i słowa moje, które włożyłem ci w usta,
nie zejdą z twych własnych ust
ani z ust twoich dzieci,
ani z ust potomków twoich synów,
odtąd i na zawsze – mówi Pan.

Chwała odnowionej Jerozolimy

¹ Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło
i chwała Pańska rozbłyska nad tobą.
² Bo oto ciemność okrywa ziemię
i gęsty mrok spowija ludy,
a ponad tobą jaśnieje Pan,
i Jego chwała jawi się nad tobą.
³ I pójdą narody do twojego światła,
królowie do blasku twojego wschodu.
⁴ Podnieś oczy wokoło i popatrz:
Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie.
Twoi synowie przychodzą z daleka,
na rękach niesione twe córki.
⁵ Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz,
a serce twe zadrży i rozszerzy się,
bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie,
zasoby narodów przyjdą ku tobie.
⁶ Zaleje cię mnogość wielbłądów –
dromadery z Madianu i z Efy.
Wszyscy oni przybędą ze Saby,
zaofiarują złoto i kadzidło,
nucąc radośnie hymny na cześć Pana.
⁷ Wszystkie stada Kedaru zbiorą się przy tobie,
barany Nebajotu staną na twe usługi:
podążą, by je przyjęto na moim ołtarzu,
tak iż uświetnię dom mojej chwały.
⁸ Kto to są ci, co lecą jak chmury
i jak gołębie do okien swego gołębnika?
⁹ O tak, to statki zbierają się dla Mnie,
a okręty Tarszisz w pierwszym szeregu,
ażeby przywieźć twych synów z daleka,
ich srebro i złoto wraz z nimi,
przez wzgląd na imię Pana, Boga twego,
przez wzgląd na Świętego Izraelowego,
tego, który ciebie uświetnia.
¹⁰ Cudzoziemcy odbudują twe mury,
a ich królowie będą ci służyli.
Bo uderzyłem cię w moim gniewie,
lecz w mojej łasce okazałem ci litość.
¹¹ Twe bramy zawsze stać będą otworem,
nie zamkną się we dnie ni w nocy,
by wpuszczać do środka bogactwo narodów
i królów ich, którzy je prowadzą.
¹² <Bo naród i królestwo, które by ci nie służyły, wyginą,
i poganie zostaną całkiem wygładzeni>.
¹³ Chluba Libanu przyjdzie do ciebie:
razem cyprysy, wiązy i bukszpan,
aby upiększyć moje miejsce święte.
I wsławię miejsce, gdzie stoją me nogi.
¹⁴ I pójdą do ciebie z pokłonem
synowie twoich ciemięzców,
i padną do twoich stóp wszyscy,
co tobą wzgardzili.
I nazwą cię „Miastem Pana”,
„Syjonem Świętego Izraelowego”.
¹⁵ Za to, iż byłoś opuszczone,
znienawidzone i bez przechodniów,
uczynię cię wieczystą chlubą,
rozradowaniem wszystkich pokoleń.
¹⁶ Ssać będziesz mleko narodów
i piersi królewskie ssać będziesz.
I uznasz, że Ja jestem Pan, twój Zbawca,
i Wszechmocny Jakuba – twój Odkupiciel.
¹⁷ Sprowadzę złoto zamiast miedzi,
a srebro – na miejsce żelaza,
sprowadzę brąz zamiast drzewa,
a żelazo – na miejsce kamieni.
Ustanowię pokój twoim zwierzchnikiem,
a sprawiedliwość twą władzą.
¹⁸ Już się nie usłyszy o krzywdzie w twym kraju,
o spustoszeniu i zagładzie w twoich granicach.
Murom twoim nadasz miano „Ocalenie”,
a bramom twoim „Chwała”.
¹⁹ Już słońca mieć nie będziesz w dzień jako światła,
ani jasność księżyca nie zaświeci tobie,
lecz Pan będzie ci wieczną światłością
i Bóg twój – twoją ozdobą.
²⁰ Twe słońce nie zajdzie już więcej
i księżyc twój się nie zaćmi,
bo Pan będzie ci światłością wieczną
i skończą się dni twej żałoby.
²¹ Cały twój lud będzie ludem sprawiedliwych,
którzy posiądą kraj na zawsze,
nowa odrośl z mojego szczepu,
dzieło rąk moich, abym się wsławił.
²² Z bardzo małego stanie się tysiącem,
z najnieznaczniejszego – narodem potężnym.
Ja, Pan, zdziałam to szybko
w swoim czasie”.

Księga Psalmów 103

PSALM 103(102)

Błogosław, duszo moja, Pana!

¹ Dawidowy.
Błogosław, duszo moja, Pana,
i całe moje wnętrze – święte imię Jego!
² Błogosław, duszo moja, Pana,
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!
³ On odpuszcza wszystkie twoje winy,
On leczy wszystkie twe niemoce,
⁴ On życie twoje wybawia od zguby,
On wieńczy cię łaską i zmiłowaniem,
⁵ On twoje dni nasyca dobrami:
odnawia się młodość twoja jak orła.
⁶ Pan czyni dzieła sprawiedliwe,
bierze w opiekę wszystkich uciśnionych.
⁷ Drogi swoje objawił Mojżeszowi,
dzieła swoje synom Izraela.
⁸ Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo łagodny.
⁹ Nie wiedzie sporu do końca
i nie płonie gniewem na wieki.
¹⁰ Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
¹¹ Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią,
tak można jest Jego łaskawość dla tych, co się Go boją.
¹² Jak jest odległy wschód od zachodu,
tak daleko odsuwa od nas nasze występki.
¹³ Jak się lituje ojciec nad synami,
tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją.
¹⁴ Wie On, z czego jesteśmy utworzeni,
pamięta, że jesteśmy prochem.

¹⁵ Dni człowieka są jak trawa;
kwitnie jak kwiat na polu.
¹⁶ ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma,
i miejsce, gdzie był, już go nie poznaje.
¹⁷ A łaskawość Pańska na wieki wobec Jego czcicieli,
a Jego sprawiedliwość nad synami synów,
¹⁸ nad tymi, którzy strzegą Jego przymierza
i pamiętają, by pełnić Jego przykazania.

¹⁹ Pan w niebie tron swój ustawił,
a swoim panowaniem obejmuje wszechświat.
²⁰ Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie,
pełni mocy bohaterowie, wykonujący Jego rozkazy,
<by słuchać głosu Jego słowa>.
²¹ Błogosławcie Pana, wszystkie Jego zastępy,
słudzy Jego, pełniący Jego wolę!
²² Błogosławcie Pana, wszystkie Jego dzieła,
na każdym miejscu Jego panowania:
błogosław, duszo moja, Pana!

Ewangelia wg św. Łukasza 17

RÓŻNE WSKAZANIA

Zgorszenie

¹ Rzekł znowu do swoich uczniów: „Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. ² Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!

Obowiązek przebaczenia

³ Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu! ⁴ I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu!”

Moc wiary

⁵ Apostołowie prosili Pana: „Przymnóż nam wiary!” ⁶ Pan rzekł: „Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!”, a byłaby wam posłuszna.

Służyć z pokorą

⁷ Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź i siądź do stołu?” ⁸ Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?” ⁹ Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? ¹⁰ Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać””.

TRZECI OKRES PODRÓŻY DO JEROZOLIMY

Wdzięczny Samarytanin

¹¹ Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. ¹² Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka ¹³ i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!” ¹⁴ Na ich widok rzekł do nich: „Idźcie, pokażcie się kapłanom!” A gdy szli, zostali oczyszczeni. ¹⁵ Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, ¹⁶ upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. ¹⁷ Jezus zaś rzekł: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? ¹⁸ Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec”. ¹⁹ Do niego zaś rzekł: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.

Przyjście królestwa Bożego

²⁰ Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: „Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; ²¹ i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest”.

Dzień Syna Człowieczego

²² Do uczniów zaś rzekł: „Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. ²³ Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi! ²⁴ Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. ²⁵Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.
²⁶ Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: ²⁷ jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. ²⁸ Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, ²⁹ lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; ³⁰ tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
³¹ W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. ³² Przypomnijcie sobie żonę Lota. ³³ Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. ³⁴ Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. ³⁵ Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona”. ³⁶ Pytali Go: „Gdzie, Panie?” ³⁷ On im odpowiedział: „Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy”.