Biblia w rok – 28 lipca

Czytania na 28 lipca
Księga Nehemiasza 7 – 8
Księga Malachiasza 2
List do Tytusa 2

*****

Księga Nehemiasza 7 – 8

Opieka nad miastem

¹ Gdy odbudowano mur i gdy wstawiłem wrota, wtedy wyznaczono odźwiernych <oraz [do pomocy] śpiewaków i lewitów>. ² I nad Jerozolimą ustanowiłem brata swego, Chananiego, i komendanta twierdzy, Chananiasza, gdyż był on mężem godnym zaufania i bardziej bogobojnym niż wielu innych. ³ I dałem im rozkaz: „Nie otworzy się bram jerozolimskich, aż słońce będzie dopiekać; i dopóki ludzie są jeszcze na nogach, zamknie się wrota i zatarasuje oraz postawi się obywateli jerozolimskich jako stróżów: jednych na wyznaczonym posterunku, drugich przed własnym domem”.

Przygotowanie do zaludnienia miasta

⁴ Miasto było wprawdzie rozległe i ważne, ale w jego obrębie było ludności mało i nie było domów odbudowanych. ⁵ Mój Bóg mnie natchnął, abym zebrał możnych, zwierzchników i lud celem spisania rodów.

Pierwsi repatrianci

Wtedy znalazłem księgę metrykalną z napisem <Pierwsi, którzy wrócili>. I znalazłem w niej taki zapis:
⁶ Oto mieszkańcy tego okręgu, którzy wrócili z niewoli na obczyźnie; uprowadził ich niegdyś Nabuchodonozor, król babiloński, lecz powrócili oni do Jerozolimy i Judy: każdy do swego miasta. ⁷ Przyszli oni z Zorobabelem, Jozuem, Nehemiaszem, Azariaszem, Raamiaszem, Nachamanim, Mardocheuszem, Bilszanem, Misperetem, Bigwajem, Nechumem, Baaną.
Liczba mężów ludu izraelskiego: ⁸ synów Parosza – dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch; ⁹ synów Szefatiasza – trzystu siedemdziesięciu dwóch; ¹⁰ synów Aracha – sześćset pięćdziesięciu dwóch; ¹¹ synów Pachat-Moaba z linii Jozuego i Joaba – dwa tysiące osiemset osiemnastu; ¹² synów Elama – tysiąc dwieście pięćdziesięciu czterech; ¹³ synów Zattu – osiemset czterdziestu pięciu; ¹⁴ synów Zacheusza – siedemset sześćdziesięciu; ¹⁵ synów Binnuja – sześćset czterdziestu ośmiu; ¹⁶ synów Bebaja – sześćset dwudziestu ośmiu; ¹⁷ synów Azgada – dwa tysiące trzystu dwudziestu dwóch; ¹⁸ synów Adonikama – sześćset sześćdziesięciu siedmiu; ¹⁹ synów Bigwaja – dwa tysiące sześćdziesięciu siedmiu; ²⁰ synów Adina – sześćset pięćdziesięciu pięciu; ²¹ synów Atera z linii Ezechiasza – dziewięćdziesięciu ośmiu; ²² synów Chaszuma – trzystu dwudziestu ośmiu; ²³ synów Besaja – trzystu dwudziestu czterech; ²⁴ synów Charifa – stu dwunastu; ²⁵ synów Gibeona – dziewięćdziesięciu pięciu; ²⁶ mężów z Betlejem i Netofy – stu osiemdziesięciu ośmiu; ²⁷ mężów z Anatot – stu dwudziestu ośmiu; ²⁸ mężów z Bet-Azmawet – czterdziestu dwóch; ²⁹ mężów z Kiriat-Jearim, Kefiry i Beerot – siedmiuset czterdziestu trzech; ³⁰ mężów z Rama i Geba – sześciuset dwudziestu jeden; ³¹ mężów z Mikmas – stu dwudziestu dwóch; ³² mężów z Betel i Aj – stu dwudziestu trzech; ³³ synów Nebo – pięćdziesięciu dwóch; ³⁴ synów drugiego Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; ³⁵ synów Charima – trzystu dwudziestu; ³⁶ mężów z Jerycha – trzystu czterdziestu pięciu; ³⁷ mężów z Lod, Chadid i Ono – siedmiuset dwudziestu jeden; ³⁸ synów Senai – trzy tysiące dziewięćset trzydziestu.
³⁹ Kapłani: synów Jedajasza z domu Jozuego – dziewięćset siedemdziesięciu trzech; ⁴⁰ synów Immera – tysiąc pięćdziesięciu dwóch; ⁴¹ synów Paszchura – tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu; ⁴² synów Charima – tysiąc siedemnastu. ⁴³ Lewici: synów Jozuego z linii Kadmiela, Binnuja, Hodwy – siedemdziesięciu czterech. ⁴⁴ Śpiewacy: synów Asafa – stu czterdziestu ośmiu. ⁴⁵ Odźwierni: synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja – stu trzydziestu ośmiu. ⁴⁶ Niewolnicy świątyni: synowie Sichy, synowie Chasufy, synowie Tabbaota, ⁴⁷ synowie Kerosa, synowie Sii, synowie Padona, ⁴⁸ synowie Lebany, synowie Chagaby, synowie Szalmaja, ⁴⁹ synowie Chanana, synowie Giddela, synowie Gachara, ⁵⁰ synowie Reajasza, synowie Resina, synowie Nekody, ⁵¹ synowie Gazzama, synowie Uzzy, synowie Paseacha, ⁵² synowie Besaja, Meunici, Nefisyci, ⁵³ synowie Bakbuka, synowie Chakufy, synowie Charchura, ⁵⁴ synowie Baslita, synowie Mechidy, synowie Charszy, ⁵⁵ synowie Barkosa, synowie Sisery, synowie Temacha, ⁵⁶ synowie Nesjacha, synowie Chatify. ⁵⁷ Synowie niewolników Salomona: synowie Sotaja, synowie Sofereta, synowie Peridy, ⁵⁸ synowie Jaali, synowie Darkona, synowie Giddela, ⁵⁹ synowie Szefatiasza, synowie Chattila, synowie Pocheret-Hassebajima, synowie Amona. ⁶⁰ Wszystkich niewolników świątyni i synów niewolników Salomona – trzystu dziewięćdziesięciu dwóch.
⁶¹ A oto ci, którzy wyszli z Tel-Melach, Tel-Charsza, Kerub, Addon i Immer, lecz nie mogli udowodnić, że ród ich i pochodzenie wywodzi się z Izraela: ⁶² synów Delajasza, synów Tobiasza, synów Nekody – sześćciuset czterdziestu dwóch. ⁶³ A z kapłanów: synowie Chobajasza, synowie Hakkosa, synowie Barzillaja, który wziął za żonę jedną z córek Barzillaja Gileadyty i przybrał jego imię. ⁶⁴ Ci szukali swego rodowodu, lecz go nie odnaleziono; toteż zostali oni jako nieczyści wykluczeni z kapłaństwa, ⁶⁵ a namiestnik zakazał im spożywać z pokarmów najświętszych, aż się zjawi kapłan dla urim i tummim.
⁶⁶ Cała ta wyprawa liczyła razem czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób ⁶⁷ oprócz niewolników ich i niewolnic – tych było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedmioro. Mieli oni też dwustu czterdziestu pięcioro śpiewaków i śpiewaczek. Koni mieli oni siedemset trzydzieści sześć; mułów – dwieście czterdzieści trzy; ⁶⁸ wielbłądów – czterysta trzydzieści pięć; osłów – sześć tysięcy siedemset dwadzieścia.
⁶⁹ A część naczelników rodów darowała na kult: namiestnik złożył w skarbcu tysiąc drachm złota, pięćdziesiąt czasz, trzydzieści szat kapłańskich i pięćset min srebra. ⁷⁰ A niektórzy naczelnicy rodów złożyli w skarbcu na [potrzeby] kultu dwadzieścia tysięcy drachm złota, dwa tysiące dwieście min srebra. ⁷¹ A to, co złożyła reszta ludu, wynosiło dwadzieścia tysięcy drachm złota, dwa tysiące min srebra, sześćdziesiąt siedem szat kapłańskich.
⁷² Kapłani, lewici i część ludu osiedlili się w Jerozolimie, a odźwierni, śpiewacy, niewolnicy świątyni i cała reszta Izraela – w swoich miastach.

REFORMA RELIGIJNA

Święto Namiotów

Gdy nadszedł siódmy miesiąc – a Izraelici mieszkali już w miastach swoich –

¹ wtedy zgromadził się cały lud, jak jeden mąż, na placu przed Bramą Wodną. I domagali się od pisarza Ezdrasza, by przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego, które Pan nadał Izraelowi. ² Pierwszego dnia miesiąca siódmego przyniósł kapłan Ezdrasz Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli przede wszystkim mężczyźni, lecz także kobiety oraz wszyscy inni, którzy byli zdolni słuchać. ³ I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy rozumieli; a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa. ⁴ Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu. Obok niego stanął po prawicy: Mattitiasz, Szema, Anajasz, Uriasz, Chilkiasz i Maasejasz; a po lewicy: Pedajasz, Miszael, Malkiasz, Chaszum, Chaszbaddana, Zachariasz i Meszullam.
⁵ Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu – znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył, cały lud się podniósł. ⁶ I Ezdrasz błogosławił Pana, wielkiego Boga, a cały lud z podniesieniem rąk swoich odpowiedział: „Amen! Amen!” Potem oddali pokłon i padli przed Panem na kolana, twarzą ku ziemi. ⁷ A lewici: Jozue, Bani, Szerebiasz, Jamin, Akkub, Szabbetaj, Hodiasz, Maasejasz, Kelita, Azariasz, Jozabad, Chanan, Pelajasz objaśniali ludowi Prawo, podczas gdy lud pozostawał na miejscu: ⁸ Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie.
⁹ Wtedy Nehemiasz, to jest namiestnik, oraz kapłan-pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu: „Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie!” Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. ¹⁰ I rzekł im Nehemiasz: „Idźcie, spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie napoje słodkie – poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma: albowiem poświęcony jest ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją”. ¹¹ A lewici uspokajali cały lud wołając: „Uspokójcie się! Wszak ten dzień jest święty. Nie bądźcie przygnębieni!”
¹² I cały lud poszedł, by jeść, pić, rozsyłać porcje i wyprawić wielki obchód radosny, gdyż zrozumieli to, co im ogłoszono.
¹³ Następnego dnia naczelnicy rodów całego ludu, kapłani i lewici zebrali się u pisarza Ezdrasza, aby zgłębić słowa Prawa. ¹⁴ I w Prawie, które Pan nadał przez Mojżesza, znaleźli przepis, by Izraelici podczas święta w siódmym miesiącu mieszkali w szałasach. ¹⁵ Gdy to usłyszeli, ogłosili we wszystkich miastach swoich i w Jerozolimie: „Idźcie w góry i przynieście gałęzie oliwne, gałęzie sosnowe, gałęzie mirtowe, gałęzie palmowe i gałęzie innych drzew liściastych, aby zgodnie z przepisem uczynić szałasy”.
¹⁶ I wyszedł lud, przynieśli to i uczynili sobie szałasy: niejeden na dachu swoim, inni na podwórzach swoich, także i na dziedzińcach domu Bożego, na placu Bramy Wodnej i na placu Bramy Efraimskiej. ¹⁷ Tak więc cała społeczność, to jest ci, którzy wrócili z niewoli, uczyniła szałasy, i oni mieszkali w szałasach – choć nie uczynili tak Izraelici od dni Jozuego, syna Nuna, aż do owego dnia; i panowała bardzo wielka radość. ¹⁸ I czytano z księgi Prawa Bożego dzień w dzień, od dnia pierwszego aż do dnia ostatniego. Przez siedem dni obchodzono święto, a dnia ósmego zgodnie z przepisem odbyło się zgromadzenie uroczyste.

Księga Malachiasza 2

¹ Teraz zaś do was, kapłani, odnosi się następujące polecenie: ² Jeśli nie usłuchacie i nie weźmiecie sobie do serca tego, iż macie oddawać cześć memu imieniu, mówi Pan Zastępów, to rzucę na was przekleństwo i przeklnę wasze błogosławieństwo, a przeklnę je dlatego, że sobie nic nie bierzecie do serca. ³ Oto Ja odetnę wam ramię i rzucę wam mierzwę w twarz, mierzwę waszych ofiar świątecznych – i położę was na niej. ⁴ Przekonacie się, że istotnie wydałem co do was to postanowienie dla podtrzymania mojego przymierza z Lewim, mówi Pan Zastępów. ⁵ Przymierze moje z nim było [przymierzem] życia i pokoju. Nałożyłem na niego obowiązek czci i okazywał Mi cześć, i korzył się przed mym imieniem. ⁶ Wierność wobec Prawa była w jego ustach, a niegodziwości nie znaleziono na jego wargach. W pokoju i prawości postępował ze Mną i wielu odciągnął od grzechu. ⁷ Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy, a wtedy pouczenia będą szukali u niego, bo jest on wysłannikiem Pana Zastępów. ⁸ Wy zaś zboczyliście z drogi, wielu doprowadziliście do sprzeniewierzenia się Prawu, zerwaliście przymierze Lewiego, mówi Pan Zastępów. ⁹ A przeto z mojej woli jesteście lekceważeni i macie małe znaczenie wśród całego ludu, ponieważ nie trzymacie się moich dróg i stronniczo udzielacie pouczeń.

Zagadnienia małżeńskie

¹⁰ Czyż nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czyż nie stworzył nas jeden Bóg? Dlaczego oszukujemy jeden drugiego, znieważając przymierze naszych przodków? ¹¹ Niewiernym okazał się Juda, obrzydliwość zdarzyła się w Izraelu i w Jerozolimie. Oto zbezcześcił Juda świętość Pańską, którą On ukochał, a wziął sobie za żonę córkę obcego boga. ¹² Człowiekowi, który tak czyni niech Pan wytraci z namiotów Jakuba [każdego] świadka i obrońcę, a także każdego, który [za niego] przynosi ofiarę dla Pana Zastępów. ¹³ Sprawiliście też, że łzami, płaczem i jękami okryto ołtarz Pana, tak że On więcej nie popatrzy na dar ani nie przyjmie z ręki waszej ofiary, której by pragnął. ¹⁴ A wy się pytacie: Dlaczegóż to tak? Dlatego że Pan był świadkiem pomiędzy tobą a żoną twojej młodości, którą przeniewierczo opuściłeś. Ona była twoją towarzyszką i żoną twojego przymierza. ¹⁵ Czyż ów „jeden” nie dał przykładu, ten, którego ducha wyście spadkobiercami? A czegóż ten „jeden” pragnął? Potomstwa Bożego! Strzeżcie się więc w duchu waszym: wobec żony młodości twojej nie postępuj zdradliwie! ¹⁶ Jeśli ktoś nienawidząc oddalił [żonę swoją] – mówi Pan, Bóg Izraela – wtedy gwałt pokrywał swoją szatą. Mówi Pan Zastępów: Strzeżcie się więc w duchu waszym i nie postępujcie zdradliwie!

Dzień Pański

¹⁷ Uprzykrzyliście się Panu swymi mowami, a pytacie się jeszcze: Czym się uprzykrzyliśmy? Tym, że mówicie: Każdy człowiek źle czyniący jest [jednak] miły oczom Pana, a w takich ludziach ma On upodobanie. Albo [mówicie]: Gdzież jest Bóg, sprawiedliwy sędzia?

List do Tytusa 2

Wskazania dla różnych stanów

¹ Ty zaś głoś to, co jest zgodne ze zdrową nauką: ² że starcy winni być ludźmi trzeźwymi, statecznymi, roztropnymi odznaczającymi się zdrową wiarą, miłością, cierpliwością. ³ Podobnie starsze kobiety winny być w zewnętrznym ułożeniu jak najskromniejsze, winny unikać plotek i oszczerstw, nie upijać się winem, a uczyć innych dobrego. ⁴ Niech pouczają młode kobiety, jak mają kochać mężów, dzieci, ⁵ jak mają być rozumne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swym mężom – aby nie bluźniono słowu Bożemu.
⁶ Młodzieńców również upominaj, aby byli umiarkowani; ⁷ we wszystkim dawaj wzór dobrych uczynków własnym postępowaniem w nauczaniu okazuj prawość, powagę, ⁸ mowę zdrową, wolną od zarzutu, ażeby przeciwnik ustąpił ze wstydem, nie mogąc nic złego o nas powiedzieć. ⁹ Niewolnicy niech będą poddani swoim panom we wszystkim, niech się starają im przypodobać, niech się im nie sprzeciwiają, ¹⁰ niczego sobie nie przywłaszczają, lecz niech okazują zawsze doskonałą wierność, ażeby pod każdym względem stali się chlubą dla nauki naszego Zbawiciela, Boga.
¹¹ Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom ¹² i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, ¹³ oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, ¹⁴ który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. ¹⁵ To mów, do tego zachęcaj i karć z całą powagą, niechaj cię nikt nie lekceważy!

*******

W dniu wczorajszym i dzisiejszym zamiast rozdziałów Księgi Micheasza powinniśmy czytać Księgę Malachiasza, odpowiednich zmian we wpisach dokonałem, za pomyłkę przepraszam.