Biblia w rok – 20 lipca

Czytania na 20 lipca
Księga Ezdrasza 1 – 2
Księga Psalmów 71
1 List do Tymoteusza 4

*******

Księga Ezdrasza 1 – 2

WYDARZENIA POPRZEDZAJĄCE DZIAŁALNOŚĆ EZDRASZA I NEHEMIASZA

Dekret Cyrusa. Szeszbassar

¹ Aby się spełniło słowo Pańskie z ust Jeremiasza, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, w pierwszym roku [jego panowania], tak iż obwieścił on, również na piśmie, w całym państwie swoim, co następuje: ² „Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie państwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. I On mi rozkazał zbudować Mu dom w Jerozolimie w Judzie. ³ Jeśli z całego ludu Jego jest między wami jeszcze ktoś, to niech Bóg jego będzie z nim; a niech idzie do Jerozolimy w Judzie i niech zbuduje dom Pana, Boga izraelskiego – ten to Bóg, który jest w Jerozolimie. ⁴ A co do każdego z pozostających jeszcze przy życiu – to współmieszkańcy wszystkich miejscowości, gdzie taki przebywa, mają go wesprzeć srebrem, złotem, sprzętem i bydłem – oprócz darów dobrowolnych dla domu Bożego w Jerozolimie”.
⁵ Zatem naczelnicy rodów Judy i Beniamina, kapłani i lewici, słowem każdy, którego ducha Bóg pobudził, wybrali się w drogę, aby zbudować dom Pański w Jerozolimie. ⁶ A wszyscy ich sąsiedzi poparli ich wszystkim: srebrem, złotem, sprzętem, bydłem i kosztownościami – oprócz wszystkich darów dobrowolnych. ⁷ A król Cyrus wydał sprzęty domu Pańskiego, które Nabuchodonozor zabrał z Jerozolimy i złożył w domu swego boga. ⁸ I wydał je Cyrus, król perski, skarbnikowi Mitredatowi, który przekazał je Szeszbassarowi, księciu judzkiemu. ⁹ A oto liczba tych sprzętów: czasz złotych – trzydzieści, czasz srebrnych – może tysiąc dwadzieścia dziewięć, ¹⁰ pucharów złotych – trzydzieści, pucharów srebrnych – około czterystu dziesięciu, innych sprzętów – tysiąc; ¹¹ wszystkich sprzętów złotych i srebrnych – pięć tysięcy czterysta. To wszystko przyniósł Szeszbassar, gdy przyprowadził wygnańców z Babilonii do Jerozolimy.

ZOROBABEL

Lista repatriantów

¹ A oto mieszkańcy tego okręgu, którzy przybyli z niewoli na obczyźnie; uprowadził ich do Babilonii Nabuchodonozor, król babiloński, lecz powrócili oni do Jerozolimy i Judy – każdy do swego miasta. ² Przyszli oni z Zorobabelem, Jozuem, Nehemiaszem, Serajaszem, Reelajaszem, Nachamanim, Mardocheuszem, Bilszanem, Misparem, Bigwajem, Rechumem, Baaną. Liczba mężów ludu izraelskiego: ³ synów Pareosza – dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwu; ⁴ synów Szefatiasza – trzystu siedemdziesięciu dwu: ⁵ synów Aracha – siedemset siedemdziesięciu pięciu; ⁶ synów Pachat-Moaba z linii synów Jozuego i Joaba – dwa tysiące osiemset dwunastu; ⁷ synów Elama – tysiąc dwieście pięćdziesięciu czterech; ⁸ synów Zattu – dziewięćset czterdziestu pięciu; ⁹ synów Zacheusza – siedemset sześćdziesięciu; ¹⁰ synów Baniego – sześćset czterdziestu dwu; ¹¹ synów Bebaja – sześćset dwudziestu trzech; ¹² synów Azgada – tysiąc dwieście dwudziestu dwu; ¹³ synów Adonikama – sześćset sześćdziesięciu sześciu; ¹⁴ synów Bigwaja – dwa tysiące pięćdziesięciu sześciu; ¹⁵ synów Adina – czterystu pięćdziesięciu czterech; ¹⁶ synów Atera z linii Ezechiasza – dziewięćdziesięciu ośmiu; synów Azzura – czterystu trzydziestu dwu; synów Hodiasza – stu jeden; ¹⁷ synów Besaja – trzystu dwudziestu trzech; ¹⁸ synów Charifa – stu dwunastu; ¹⁹ synów Chaszuma – dwustu dwudziestu trzech; ²⁰ synów Gibbara – dziewięćdziesięciu pięciu; ²¹ mężów z Betlejem – stu dwudziestu trzech; ²² mężów z Netofy – pięćdziesięciu sześciu; ²³ mężów z Anatot – stu dwudziestu ośmiu; ²⁴ mężów z Bet-Azmawet – czterdziestu dwu; ²⁵ mężów z Kiriat-Jearim, Kefiry i Beerot – siedemset czterdziestu trzech; ²⁶ mężów z Rama i Geba – sześćset dwudziestu jeden; ²⁷mężów z Mikmas – stu dwudziestu dwu, ²⁸ mężów z Betel i Aj – dwustu dwudziestu trzech; ²⁹ synów Nebo – pięćdziesięciu dwu; ³⁰ synów Magbisza – stu pięćdziesięciu sześciu; ³¹ synów drugiego Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; ³² synów Charima – trzystu dwudziestu; ³³ mężów z Lod, Chadid i Ono – siedemset dwudziestu pięciu; ³⁴ mężów z Jerycha – trzystu czterdziestu pięciu; ³⁵ synów Senai – trzy tysiące sześciuset trzydziestu.
³⁶ Kapłani: synów Jedajasza z domu Jozuego – dziewięćset siedemdziesięciu trzech; ³⁷ synów Immera – tysiąc pięćdziesięciu dwu; ³⁸ synów Paszchura – tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu; ³⁹ synów Charima – tysiąc siedemnastu. ⁴⁰ Lewici: synów Jozuego z linii Kadmiela, Binnuja, Hodawiasza – siedemdziesięciu czterech. – ⁴¹ Śpiewacy: synów Asafa – stu dwudziestu ośmiu. ⁴² Odźwierni: synów Szalluma, synów Atera, – synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja – wszystkich razem stu trzydziestu dziewięciu. ⁴³ Niewolnicy świątyni: synowie Sichy, synowie Chasufy, synowie Tabbaota, ⁴⁴ synowie Kerosa, synowie Sii, synowie Padona, ⁴⁵ synowie Lebany, synowie Chagaby, synowie Akkuba, ⁴⁶ synowie Chagaba, synowie Szamlaja, synowie Chanana, ⁴⁷ synowie Giddela, synowie Gachara, synowie Reajasza, ⁴⁸ synowie Resina, synowie Nekody, synowie Gazzama, ⁴⁹ synowie Uzzy, synowie Paseacha, synowie Besaja, ⁵⁰ synowie Asny, synowie Meunitów, synowie Nefisytów,⁵¹ synowie Bakbuka, synowie Chakufy, synowie Charchura, ⁵² synowie Basluta, synowie Mechidy, synowie Charszy, ⁵³ synowie Barkosa, synowie Sisery, synowie Temacha, ⁵⁴ synowie Nesjacha, synowie Chatify. – ⁵⁵ Synowie niewolników Salomona: synowie Sotaja, synowie Hassofereta, synowie Perudy, ⁵⁶ synowie Jaali, synowie Darkona, synowie Giddela, ⁵⁷ synowie Szefatiasza, synowie Chattila, synowie Pocheret-Hassebajima, synowie Amiego. ⁵⁸ Wszystkich niewolników świątyni i synów niewolników Salomona – trzystu dziewięćdziesięciu dwu.
⁵⁹ A oto ci, którzy wyszli z Tel-Melach, Tel-Charsza, Kerub, Addan, Immer, lecz nie mogli udowodnić, że ród ich i pochodzenie wywodzi się z Izraela: ⁶⁰ synów Delajasza, synów Tobiasza, synów Nekody – sześciuset pięćdziesięciu dwu. ⁶¹ A z kapłanów: synowie Chobajasza, synowie Hakkosa, synowie Barzillaja, który wziął za żonę jedną z córek Barzillaja Gileadyty i przybrał jego imię. ⁶² Ci szukali swego rodowodu, lecz go nie odnaleziono: toteż zostali oni jako nieczyści wykluczeni z kapłaństwa, ⁶³ a namiestnik zakazał im spożywać z pokarmów najświętszych, aż się zjawi kapłan dla urim i tummim.
⁶⁴ Cała ta wyprawa razem liczyła czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób, ⁶⁵ oprócz ich niewolników i niewolnic; tych było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem: mieli oni też dwustu śpiewaków i śpiewaczek. ⁶⁶ Koni mieli oni siedemset trzydzieści sześć, mułów – dwieście czterdzieści pięć, ⁶⁷ wielbłądów – czterysta trzydzieści pięć, osłów – sześć tysięcy siedemset dwadzieścia.
⁶⁸ A niektórzy z naczelników rodów – przy wejściu swym do domu Pańskiego w Jerozolimie – złożyli dary dla domu Bożego, aby odbudowano go na dawnym miejscu. ⁶⁹ Według zamożności swej dali do skarbca na dzieło kultu: sześćdziesiąt jeden tysięcy drachm złota, pięć tysięcy min srebra oraz sto szat kapłańskich.
⁷⁰ Kapłani, lewici i część ludu osiedlili się w Jerozolimie, a śpiewacy, odźwierni i niewolnicy świątyni – w miastach swoich; również cała reszta Izraela osiedliła się w swoich miastach.

Księga Psalmów 71

PSALM 71(70)

Prośba o szczęśliwą starość

¹ W Tobie, Panie, moja ucieczka,
niech nie doznam wstydu na wieki;
² wyrwij mnie i wyzwól w Twej sprawiedliwości,
nakłoń ku mnie swe ucho i ocal mnie!
³ Bądź mi skałą schronienia
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,
boś Ty opoką moją i twierdzą.
⁴ Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca,
od pięści złoczyńcy i ciemiężyciela.

⁵ Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją,
Panie, ufności moja od moich lat młodych!
⁶ Ty byłeś moją podporą od narodzin;
od łona matki moim opiekunem.
Ciebie zawsze wysławiałem.
⁷ Jak gdyby cudem stałem się dla wielu,
Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem.
⁸ Usta moje były pełne Twojej chwały,
przez cały dzień – Twojej sławy.
⁹ Nie odtrącaj mnie w czasie starości;
gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!

¹⁰ Albowiem moi wrogowie o mnie rozprawiają,
czyhający na moje życie radzą się nawzajem,
¹¹ „Bóg go opuścił – mówią –
gońcie go, chwytajcie,
bo nie ma on wybawcy”.
¹² O Boże, nie stój z daleka ode mnie,
mój Boże, pośpiesz mi na pomoc!
¹³ Niech się zawstydzą i niech upadną wrogowie mego życia;
niech się hańbą i wstydem okryją szukający mego nieszczęścia!
¹⁴ Ja zaś będę zawsze ufał
i pomnażał wszelką Twą chwałę.
¹⁵ Moje usta będą głosić Twoją sprawiedliwość,
przez cały dzień Twoją pomoc:
bo nawet nie znam jej miary.

¹⁶ Przyjdę z potężnymi czynami Pana
i będę przypominał tylko Jego sprawiedliwość.
¹⁷ Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości,
i do tej chwili głoszę Twoje cuda.
¹⁸ Lecz i w starości, i w wieku sędziwym
nie opuszczaj mnie, Boże,
gdy [moc] Twego ramienia głosić będę,
całemu przyszłemu pokoleniu – Twą potęgę,
¹⁹ i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą wysoko,
którą tak wielkich dzieł dokonałeś:
o Boże, któż jest równy Tobie?
²⁰ Zesłałeś na mnie wiele srogich utrapień,
lecz znowu przywrócisz mi życie
i z czeluści ziemi znów mnie wydobędziesz.
²¹ Pomnóż moją godność
i pociesz mnie na nowo!

²² A ja chcę wielbić na harfie
Twoją wierność, mój Boże!
Będę Ci grał na cytrze,
Święty Izraela!
²³ Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewał,
i dusza moja, którą odkupiłeś.
²⁴ Również mój język przez cały dzień
będzie głosił Twoją sprawiedliwość,
bo okryli się hańbą i wstydem
szukający mojego nieszczęścia.

1 List do Tymoteusza 4

Przestroga przed błędnymi naukami

¹ Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów. ² [Stanie się to] przez takich, którzy obłudnie kłamią, mają własne sumienie napiętnowane. ³Zabraniają oni wchodzić w związki małżeńskie, [nakazują] powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę. ⁴ Ponieważ wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, i niczego, co jest spożywane z dziękczynieniem, nie należy odrzucać. ⁵ Staje się bowiem poświęcone przez słowo Boże i przez modlitwę. ⁶ Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś. ⁷ Odrzucaj natomiast światowe i babskie baśnie! Sam zaś ćwicz się w pobożności! ⁸ Bo ćwiczenie cielesne nie na wiele się przyda; pobożność zaś przydatna jest do wszystkiego, mając zapewnienie życia obecnego i tego, które ma nadejść. ⁹ Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania. ¹⁰ Właśnie o to trudzimy się i walczymy, ponieważ złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących. ¹¹ To nakazuj i tego nauczaj!

Jak zachować powagę pasterską?

¹² Niechaj nikt nie lekceważy twego młodego wieku, lecz wzorem bądź dla wiernych w mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości! ¹³ Do czasu, aż przyjdę, przykładaj się do czytania, zachęcania, nauki. ¹⁴ Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów. ¹⁵ W tych rzeczach się ćwicz, cały im się oddaj, aby twój postęp widoczny był dla wszystkich. ¹⁶ Uważaj na siebie i na naukę, trwaj w nich! To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.