Biblia w rok – 30 czerwca

Czytania na 30 czerwca
1 Księga Kronik 25 – 26
Księga Mądrości 19
List do Filomena

*******

1 Księga Kronik 25 – 26

Śpiewacy

¹ Dawid wraz z dowódcami wojska przydzielił na służbę [Bożą] tych spośród synów Asafa, Hemana i Jedutuna, którzy prorokowali dźwiękiem harf, cytr i cymbałów. A liczba pracowników w tej służbie była: ² z synów Asafa: Zakkur, Józef, Netaniasz i Asareela, synowie Asafa, zależni od Asafa, który prorokował pod kierunkiem króla. ³ Z Jedutuna – synowie Jedutuna: Gedaliasz, Seri, Izajasz, Chaszabiasz, Mattitiasz i Szimei, sześciu pod kierunkiem ich ojca Jedutuna, który prorokował na cytrze na cześć i chwałę Pana. ⁴ Z Hemana – synowie Hemana: Bukkijasz, Mattaniasz, Uzzjel, Szebuel, Jerimot, Chananiasz, Chanani, Eliata, Giddalti, Romamti-Ezer, Joszbekasza, Malloti, Hotir, Machazjot. ⁵Ci wszyscy byli synami Hemana „Widzącego” królewskiego, zgodnie z obietnicą wywyższenia go przed Boga. Bóg dał Hemanowi czternastu synów i trzy córki. ⁶ Ci wszyscy byli pod kierownictwem swych ojców przy śpiewie w świątyni Pańskiej, by służyć domowi Bożemu na cymbałach, cytrach i harfach. Pod kierunkiem króla byli: Asaf, Jedutun i Heman. ⁷ A liczba ich wraz ze wszystkimi braćmi uzdolnionymi i wyćwiczonymi w śpiewie dla Pana, była dwustu osiemdziesięciu ośmiu. ⁸ Na równi ciągnęli losy o rodzaj służby, tak młodszy, jak starszy, nauczyciel zarówno jak i uczeń. ⁹ Pierwszy los padł na Józefa, z [potomków] Asafa, drugi [był] Gedaliasz, on z braćmi i z synami swymi, [razem] dwunastu. ¹⁰ Trzeci: Zakkur; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹¹ Czwarty [padł] na Jisriego; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹² Piąty: Netaniasz; synowie jego i bracia jego dwunastu. ¹³ Szósty: Bukkijasz; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹⁴ Siódmy: Jesareela; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹⁵ Ósmy: Izajasz; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹⁶ Dziewiąty: Mattaniasz; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹⁷ Dziesiąty: Szimei; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹⁸ Jedenasty: Azareel; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ¹⁹ Dwunasty [padł] na Chaszabiasza; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²⁰ Trzynasty: Szubael; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²¹Czternasty: Mattitiasz; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²² Piętnasty [padł] na Jeremota; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²³ Szesnasty [padł] na Chananiasza; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²⁴ Siedemnasty [padł] na Joszbekaszę; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²⁵ Osiemnasty [padł] na Chananiego; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²⁶ Dziewiętnasty [padł] na Mallotiego; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²⁷ Dwudziesty [padł] na Eliatę; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²⁸ Dwudziesty pierwszy [padł] na Hotira; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ²⁹ Dwudziesty drugi [padł] na Giddaltiego; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ³⁰ Dwudziesty trzeci [padł] na Machazjota; synowie jego i bracia jego – dwunastu. ³¹ Dwudziesty czwarty [padł] na Romamti-Ezera; synowie jego i bracia jego – dwunastu.

Zmiany odźwiernych i inne czynności lewickie

¹ O zmianach odźwiernych: Z Korachitów był Meszelemiasz, syn Koracha, z synów Ebiasafa. ² A Meszelemiasz miał synów: pierworodny Zachariasz, drugi Jediael, trzeci Zebadiasz, czwarty Jatniel, ³ piąty Elam, szósty Jochanan, siódmy Elioenaj. ⁴ I Obed-Edom miał synów: pierworodny Szemajasz, drugi Jozabad, trzeci Joach, czwarty Sakar, piąty Netaneel, ⁵ szósty Ammiel, siódmy Issachar, ósmy Peulletaj – tak mu Bóg błogosławił. ⁶ Także synowi jego, Szemajaszowi, urodzili się synowie, którzy długo sprawowali władzę w swoim rodzie, ponieważ byli dzielnymi mężami. ⁷ Synowie Szemajasza: Otni, Rafael, Obed, Elzabad i bracia jego Elihu i Semakiasz, dzielni mężowie. ⁸ Wszyscy oni byli z synów Obed-Edoma; oni, synowie ich i ich bracia, każdy dzielny i sposobny do służby: było ich, [synów] Obed-Edoma, sześćdziesięciu dwóch. ⁹ I Meszelemiasz miał synów i braci, dzielnych mężów, osiemnastu. ¹⁰ Także Chosa, z potomków Merariego, miał synów; Szimri został naczelnikiem, bo chociaż nie był pierworodnym, ale ojciec postawił go na czele [rodziny], ¹¹ drugi Chilkiasz, trzeci Tebaliasz, czwarty Zachariasz. Wszystkich synów i braci Chosy – trzynastu. ¹² Wśród nich dobierano zmiany odźwiernych; przełożeni tych mężów na równi z braćmi swoimi mieli zajęcia przy obsłudze domu Pańskiego. ¹³ Ciągnęli losy o każdą bramę, zarówno mały, jak i wielki, według swoich rodów.¹⁴ Dla Szelemiasza padł los na bramę strony wschodniej. Potem ciągnęli los dla jego syna Zachariasza, mądrego doradcy, i padł jego los na stronę północną. ¹⁵ Dla Obed-Edoma – na południową, a dla jego synów – na składnicę. ¹⁶ Dla <Szuppima> i Chosy na stronę zachodnią z bramą Szalleket, przy drodze wiodącej w górę: straż naprzeciw straży. ¹⁷Od wschodu sześciu lewitów, od północy codziennie czterech, od południa codziennie czterech i przy składnicach po dwóch. ¹⁸ Przy zachodniej kolumnadzie: czterej przy drodze, dwaj przy samej kolumnadzie. ¹⁹ Oto są zmiany odźwiernych spośród Korachitów i spośród synów Merariego. ²⁰ Lewici, ich bracia, czuwali nad skarbcami domu Bożego i nad skarbcami rzeczy świętych. ²¹ Synowie Ladana byli Gerszonitami przez Ladana i naczelników rodów z Ladana Gerszonity i [obejmowali] Jechielitów. ²² Synowie Jechielego: Zetam i brat jego Joel mieli pieczę nad skarbcami domu Pańskiego. ²³ Spośród Amramitów, Jisharytów, Chebronitów i Uzzjelitów byli: ²⁴ Szebuel, syn Gerszona, syna Mojżesza, przełożony nad skarbcami. ²⁵ A oto bracia, potomkowie Eliezera: jego syn Rechabiasz, jego syn Izajasz, jego syn Joram, jego syn Zikri, jego syn Szelomit. ²⁶ Ten to Szelomit i jego bracia zarządzali wszystkimi skarbcami rzeczy świętych, jakie ofiarowali Dawid, naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy i dowódcy wojska. ²⁷ To, co było z wojen i z łupów, poświęcili na utrzymanie domu Pańskiego. ²⁸ I wszystko, co poświęcił Samuel „Widzący”, Saul, syn Kisza, Abner, syn Nera, Joab, syn Serui, oraz wszystko, co poświęcone, było pod opieką Szelomita i jego braci. ²⁹ Z Jisharytów: Kenaniasz i synowie jego byli przeznaczeni do spraw zewnętrznych Izraela jako urzędnicy i sędziowie. ³⁰ Z Chebronitów: Chaszabiasz i bracia jego, tysiąc siedmiuset ludzi dzielnych, sprawowali nadzór nad Izraelem po drugiej stronie Jordanu na zachód we wszystkich sprawach Pańskich i w posłudze królewskiej. ³¹ Co do Chebronitów: Jeriasz był przełożonym Chebronitów dla pokolenia swego rodu; w czterdziestym roku panowania Dawida czyniono poszukiwania i znaleziono pośród nich dzielnych mężów w Jazer w Gileadzie, ³² braci jego, dwa tysiące siedmiuset ludzi dzielnych, przedniejszych rodów, których król Dawid ustanowił nad Rubenitami, Gadytami i połową pokolenia Manassesa dla wszystkich spraw Bożych i spraw królewskich.

Księga Mądrości 19

Egipt a Izrael: Morze Czerwone

¹ A nad bezbożnymi trwał aż do końca gniew bezlitosny,
[Bóg] przewidział bowiem również przyszłe ich sprawy:
² że pozwoliwszy tamtym odejść
i odesławszy ich spiesznie,
pożałują tego i będą ścigali.
³ Jeszcze byli pogrążeni w żałobie
i płakali nad grobami umarłych,
a już powzięli inny nierozsądny zamiar
i ścigali jak zbiegów
tych, których pozbyli się z błaganiem.
⁴ Sprawiedliwy los pchał ich ku tej ostateczności
i przywiódł do zapomnienia o tym, co się stało, by dopełnili kary, której brakowało plagom,
⁵ i by lud Twój podjął przedziwną wędrówkę,
oni zaś – by znaleźli śmierć niespotykaną.
⁶ Całe stworzenie znów zostało przekształcone w swej naturze,
powolne Twoim rozkazom,
by dzieci Twe zachować bez szkody.
⁷ Obłok ocieniający obóz
i suchy ląd ujrzano, jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej:
drogą otwartą – Morze Czerwone
i pole zielone – z burzliwej głębiny.
⁸ Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka,
ujrzawszy cuda godne podziwu.
⁹ Byli jak konie na pastwisku
i jak baranki brykali,
wielbiąc Ciebie, Panie, któryś ich wybawił.
¹⁰ Jeszcze bowiem pamiętali swoje przesiedlenie:
jak to zamiast rodzić stworzenia, ziemia wydała komary
i zamiast istot wodnych rzeka mnóstwo żab wyrzuciła.
¹¹ Potem zaś widzieli również nowe narodziny ptaków,
gdy wiedzeni żądzą prosili o wyszukane pokarmy:
¹² dla jej zaspokojenia bowiem z morza przyszły im przepiórki.

Egipt a Sodoma

¹³ A i kary przychodziły na grzeszników
nie bez uprzednich znaków – gwałtownych piorunów.
Słusznie cierpieli za swe własne złości,
bo żywili ku gościom najgorszą nienawiść.
¹⁴ Tamci nie przyjęli przybyszów nieznanych,
ci wzięli w niewolę dobroczynnych gości.
¹⁵ I nie tylko to: tamci zasłużą na wzgląd niejaki,
bo nieradzi przyjmowali obcych,
¹⁶ ci zaś przyjąwszy z uroczystościami
i już do swoich praw dopuściwszy,
utrapili trudami okropnymi.
¹⁷ Poraziła ich też ślepota,
jak tamtych u drzwi sprawiedliwego,
kiedy nieprzenikniona ciemność ich otoczyła
i każdy szukał drogi do drzwi swoich.

Końcowe wnioski

¹⁸ Żywioły bowiem, gdy się inaczej ze sobą zestroją,
odmieniają rodzaj rytmu, jakby dźwięk harfy,
zawsze pozostając w tonie.
Łatwo to wykazać, widząc, co się stało:
¹⁹ ziemne bowiem stworzenia zmieniały się w wodne,
a wodne na ląd wychodziły.
²⁰ Ogień w wodzie wzmagał swoją siłę,
a woda zapominała o swej własności gaszenia.
²¹ I na odwrót: płomienie nie spalały ciał wątłych stworzeń pośród nich chodzących
ani łatwo topliwego pokarmu niebieskiego o wyglądzie lodu.
²² Pod każdym bowiem względem wywyższyłeś lud Twój, Panie, i rozsławiłeś,
i nie zapomniałeś, wspierając go w każdym czasie i na każdym miejscu.

List do Filomena

Adres

¹ Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz brat, do Filemona umiłowanego, naszego współpracownika, ² do Apfii, siostry, do naszego towarzysza broni Archipa i do Kościoła [gromadzącego] się w tym domu. ³ Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.

Uznanie dla adresata

⁴ Dziękuję Bogu mojemu zawsze, ilekroć wspominam cię w moich modlitwach, ⁵ słysząc o twojej miłości i wierze, jaką żywisz względem Pana Jezusa i dla wszystkich świętych. ⁶ Oby twój udział w wierze okazał się twórczym w głębszym poznaniu wszelkiego dobrego czynu, [jaki jest do spełnienia] wśród was dla Chrystusa. ⁷ Bracie, doznałem wielkiej radości i pociechy z powodu twojej miłości, że [mianowicie] serca świętych otrzymały od ciebie pokrzepienie.

Prośba o przebaczenie dla Onezyma

⁸ A przeto, choć z całą swobodą mogę w Chrystusie nakładać na ciebie obowiązek, ⁹ to jednak raczej proszę w imię miłości, skoro już jestem taki. Jako stary Paweł, a teraz jeszcze więzień Chrystusa Jezusa – ¹⁰ proszę cię za moim dzieckiem – za tym, którego zrodziłem w kajdanach, za Onezymem. ¹¹ Niegdyś dla ciebie nieużyteczny, teraz właśnie i dla ciebie, i dla mnie stał się on bardzo użyteczny. ¹² Jego ci odsyłam; ty zaś jego, to jest serce moje, przyjmij do domu! ¹³ Zamierzałem go trzymać przy sobie, aby zamiast ciebie oddawał mi usługi w kajdanach [noszonych dla] Ewangelii. ¹⁴ Jednakże postanowiłem nie uczynić niczego bez twojej zgody, aby dobry twój czyn był nie jakby z musu, ale z dobrej woli. ¹⁵ Może bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas, abyś go odebrał na zawsze, ¹⁶ już nie jako niewolnika, lecz więcej niż niewolnika, jako brata umiłowanego. [Takim jest on] zwłaszcza dla mnie, ileż więcej dla ciebie zarówno w doczesności, jak w Panu. ¹⁷ Jeśli więc się poczuwasz do łączności ze mną, przyjmij go jak mnie! ¹⁸ Jeśli zaś wyrządził ci jaką szkodę lub winien cokolwiek, policz to na mój rachunek! ¹⁹ Ja, Paweł, piszę to moją ręką, ja uiszczę odszkodowanie – by już nie mówić o tym, że ty w większym stopniu winien mi jesteś samego siebie. ²⁰ Tak, bracie, niech ja przez ciebie doznam radości w Panu: pokrzep moje serce w Chrystusie!

Polecenia i pozdrowienia

²¹ Piszę do ciebie ufny w twoje posłuszeństwo, świadom, że nawet więcej zrobisz, niż mówię. ²² A zarazem przygotuj mi gościnę: ufam bowiem, że będę wam zwrócony dzięki waszym modlitwom. ²³ Pozdrawia cię Epafras, mój współwięzień w Chrystusie, ²⁴ [oraz] Marek, Arystarch, Demas, Łukasz – moi współpracownicy. ²⁵ Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa [niech będzie] z duchem waszym! Amen.