Biblia w rok – 30 grudnia

Czytania na 30 grudnia
Księga Sofoniasza 1 – 3
Księga Psalmów 139
2 List do Tesaloniczan 2

*****

Księga Sofoniasza 1 – 3

Tytuł

1 Słowo Pańskie, które zostało skierowane do Sofoniasza, syna Kusziego, syna Gedaliasza, syna Amariasza, syna Ezechiasza, za dni Jozjasza, syna Amona, króla judzkiego.

Sąd Pański

² Całkowicie usunę wszystko z powierzchni ziemi – wyrocznia Pana:
³ Usunę ludzi i bydło,
usunę ptactwo powietrzne i ryby morskie,
i zgorszenia wraz z bezbożnymi;
i wytępię człowieka z oblicza ziemi – wyrocznia Pana.
⁴ I wyciągnę rękę przeciwko Judzie,
i przeciw wszystkim mieszkańcom Jeruzalem;
i wytępię z tego miejsca pozostałości Baala,
i imiona sług bałwochwalczych wraz z kapłanami.
⁵ [Wytępię] także tych, którzy na dachach oddają pokłon wojsku niebieskiemu,
i tych, którzy oddają pokłon, przysięgając na Pana
i przysięgając [również] na Milkoma,
⁶ i tych, którzy się odwracają od Pana,
i którzy Go nie szukają,
i nie pytają o Niego.
⁷ Milczcie przed obliczem Pana Boga,
gdyż bliski jest dzień Pański,
bo już przygotował Pan ofiarę,
poświęcił swoich zaproszonych.
⁸ W dniu zaś ofiary Pańskiej
Ja ześlę karę na książąt i synów królewskich,
i wszystkich, którzy się ubierają w szaty cudzoziemskie.
⁹ I w owym dniu ześlę karę na każdego, który butnie wstępuje na próg;
na tych, którzy napełniają dom swego Pana gwałtem i oszustwem.
¹⁰ I będzie owego dnia – wyrocznia Pana –
głośne wołanie od Bramy Rybnej,
i lament z drugiej strony [miasta]
oraz trzask wielki od strony pagórków.
¹¹ Narzekajcie, mieszkańcy Moździerza,
bo wytępiony będzie cały lud Kanaanu;
wygładzeni zostaną wszyscy, którzy odważają srebro.
¹² <Wówczas tak będzie>: z pochodniami przeszukam Jeruzalem,
i ześlę karę na mężów zastygłych na swych drożdżach,
którzy mówią w swych sercach: „Nie uczyni Pan dobrze i źle nie uczyni”.
¹³ Majętność ich będzie na łup wydana,
a domy ich – na spustoszenie,
i zbudują domy, lecz nie będą mieszkali;
zasadzą także winnice, ale nie będą pili z nich wina.
¹⁴ Bliski jest wielki dzień Pański,
bliski i rychły on bardzo;
głos dnia Pańskiego okrutny;
wtedy z rozpaczy zakrzyknie i mocarz.
¹⁵ Dzień ów będzie dniem gniewu,
dniem ucisku i utrapienia,
dniem ruiny i spustoszenia,
dniem ciemności i mroku,
dniem chmury i burzy,
¹⁶ dniem trąby i krzyku wojennego –
przeciwko miastom obronnym
i przeciw basztom wysokim.
¹⁷ I udręczę ludzi, że chodzić będą jak niewidomi,
ponieważ zawinili przeciwko Panu;
i krew ich jak kurz będzie rozpryskana,
a ich szpik jak błoto.
¹⁸ Ani ich srebro, ani ich złoto
nie zdoła ich ocalić
w dniu gniewu Pana,
gdyż ogień Jego zapalczywy
strawi całą ziemię;
bo dokona zagłady – zaiste strasznej –
wszystkich mieszkańców ziemi.

Sąd nad obcymi narodami

¹ Zbierzcie się! Zgromadźcie się! – narodzie bez wstydu –
² pierwej nim zostaniecie odrzuceni
jak plewa, co wnet ulatuje;
zanim przyjdzie na was zapalczywość gniewu Pańskiego,
zanim przyjdzie na was dzień gniewu Pańskiego.
³ Szukajcie Pana, wszyscy pokorni ziemi,
którzy pełnicie Jego nakazy;
szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory,
może się ukryjecie w dzień gniewu Pańskiego.
⁴ Bo Gaza będzie opuszczona,
Aszkelon zaś w pustynię się obróci,
Aszdod w południe wypędzą
i Ekron będzie zburzony.
⁵ Biada zamieszkującym wybrzeże morskie –
narodowi Kreteńczyków!
Słowo Pańskie przeciwko wam; Kanaanie, ziemio filistyńska:
„Zniszczę cię przez brak mieszkańców”.
⁶ I będzie wybrzeże morskie pastwiskiem –
legowiskiem pasterzy i [miejscem] na zagrody dla trzód.
⁷ Będzie także pas morski dla reszty z domu Judy:
tam będą oni paśli swe stada,
w domach Aszkelonu będą się wieczorem wylegiwali,
bo nawiedzi ich Pan, Bóg ich,
i odmieni ich los.
⁸ Słyszałem urąganie Moabu
i bluźnierstwa synów Ammona,
którymi lżyli mój lud
i wywyższali się w swoich granicach.
⁹ Dlatego: Na moje życie – wyrocznia Pana Zastępów, Boga Izraela:
Moab będzie jak Sodoma,
a synowie Ammona jak Gomora:
ziemią pokrzyw, usypiskiem soli
i pustynią na wieki.
Reszta ludu mego ich złupi,
a pozostali z mego narodu przejmą ich posiadłości.
¹⁰ To ich spotka za ich pychę,
lżyli bowiem i wynosili się ponad lud Pana Zastępów.
¹¹ Strasznym dla nich okaże się Pan,
bo sprawi, że znikną wszystkie bóstwa ziemi,
i będą Mu oddawać pokłon: każdy z miejsca swego,
wszystkie pogańskie wybrzeża.
¹² Także wy, Kuszyci,
moim mieczem pobici będziecie.
¹³ I wyciągnie On rękę na północ,
i zniszczy Asyrię,
i obróci Niniwę w pustkowie,
w suchy step, jak pustynię.
¹⁴ I będą się wylegiwać w jej obrębie stada,
wszelkie rodzaje zwierząt:
tak pelikan, jak jeż
zanocują na głowicach jej kolumn.
Sowa zaświszcze w otworze okna,
a kruk będzie na progu,
bo cedrowe obicie zostanie zerwane.
¹⁵ Oto wrzaskliwe miasto,
które bezpiecznie mieszkało,
które mówiło w swym sercu: „Ja,
i nikt więcej!”
Jakże stało się pustkowiem,
legowiskiem dzikich zwierząt?
Każdy, kto obok niego przechodzić będzie,
zagwiżdże i ręką potrząśnie.

Sąd Boży nad Jerozolimą

¹ Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk!
² Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia,
nie ufa Panu
i nie przybliża się do swego Boga.
³ Jego książęta są pośród niego lwami ryczącymi,
sędziowie jego – wieczorem wilkami,
które nic do rana nie pozostawiają.
⁴ Prorocy jego są lekkomyślni – mężowie wiarołomni,
jego kapłani zbezcześcili świętość – pogwałcili Prawo.
⁵ Pan sprawiedliwy jest pośród niego,
nie czyni niesprawiedliwości…
Każdego rana wydaje wyrok,
nie zawodzi, skoro świta.
⁶ Wytraciłem narody,
ich twierdze są zniszczone,
spustoszyłem ich ulice,
tak że nie ma przechodnia;
ogołocone są ich miasta,
tak że nie ma nikogo, nie ma mieszkańca.
⁷ Mówiłem: „Bój się Mnie jednak,
przyjmij pouczenie!
A tak nie zniknie sprzed jej oczu
wszystko to, za co ją ukarałem”.
Ale oni się pospieszyli znieprawić wszystkie swoje czyny.
⁸ Przeto oczekujcie na Mnie – wyrocznia Pana –
w dniu, gdy powstanę jako oskarżyciel,
bo postanowiłem zgromadzić narody,
zebrać królestwa,
aby wylać na nie moje oburzenie,
cały mój gniew zapalczywy,
bo ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię.

Obietnice mesjańskie

⁹ Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste,
aby wszyscy wzywali imienia Pana
i służyli Mu jednomyślnie.
¹⁰ Z tamtej strony rzek Kusz
wielbiciele moi, Córa z moim rozproszonymi, dar Mi przyniosą.
¹¹ W dniu tym
nie będziesz się wstydzić wszystkich twoich uczynków,
przez które dopuściłaś się względem Mnie niewierności;
usunę bowiem wtedy spośród ciebie
pysznych samochwalców twoich
i nie będziesz się więcej wywyższać
na świętej mej górze.
¹² I zostawię pośród ciebie lud pokorny i biedny,
a szukać będą schronienia w imieniu Pana.
¹³ Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości
ani mówić kłamstwa.
I nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język,
gdy paść się będą i wylegiwać,
a nie będzie nikogo, kto by [ich] przestraszył.
¹⁴ Wyśpiewuj, Córo Syjońska!
Podnieś radosny okrzyk, Izraelu!
Ciesz się i wesel z całego serca,
Córo Jeruzalem!
¹⁵ Oddalił Pan wyroki na ciebie,
usunął twego nieprzyjaciela:
król Izraela, Pan, jest pośród ciebie,
nie będziesz już bała się złego.
¹⁶ Owego dnia powiedzą Jerozolimie:
„Nie bój się, Syjonie!
Niech nie słabną twe ręce!”
¹⁷ Pan, twój Bóg jest pośród ciebie,
Mocarz – On zbawi,
uniesie się weselem nad tobą,
odnowi swą miłość,
wzniesie okrzyk radości,
¹⁸ <jak w dniu uroczystego święta>.
Zabiorę od ciebie niedolę,
abyś już nie nosiła brzemienia zniewagi.
¹⁹ Oto Ja sprawię [zagładę] wszystkim,
którzy cię uciskali w owym czasie,
a zachowam chromych i wygnanych zgromadzę;
i zgotuję z nich chwałę i sławę na całej ziemi,
gdzie doznawali zawstydzenia.
²⁰ W owym czasie was przywiodę,
w czasie, gdy was zgromadzę;
albowiem dam wam imię i chwałę
u wszystkich narodów ziemi,
gdy odmienię wasz los
na waszych oczach – mówi Pan.

Księga Psalmów 139

PSALM 139(138)

Bóg wszystko przenika

¹ Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm.
Panie, przenikasz i znasz mnie,
² Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję.
Z daleka przenikasz moje zamysły,
³ widzisz moje działanie i mój spoczynek
i wszystkie moje drogi są Ci znane.
⁴ Choć jeszcze nie ma słowa na języku:
Ty, Panie, już znasz je w całości.
⁵ Ty ogarniasz mnie zewsząd
i kładziesz na mnie swą rękę.
⁶ Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza,
zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.
⁷ Gdzież się oddalę przed Twoim duchem?
Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
⁸ Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś;
jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.
⁹ Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki,
zamieszkał na krańcu morza:
¹⁰ tam również Twa ręka będzie mnie wiodła
i podtrzyma mię Twoja prawica.
¹¹ Jeśli powiem: „Niech mię przynajmniej ciemności okryją
i noc mnie otoczy jak światło”:
¹² sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie,
a noc jak dzień zajaśnieje:
<mrok jest dla Ciebie jak światło>.

¹³ Ty bowiem utworzyłeś moje nerki,
Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.
¹⁴ Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie,
godne podziwu są Twoje dzieła.
I dobrze znasz moją duszę,
¹⁵ nie tajna Ci moja istota,
kiedy w ukryciu powstawałem,
utkany w głębi ziemi.
¹⁶ Oczy Twoje widziały me czyny
i wszystkie są spisane w Twej księdze;
dni określone zostały,
chociaż żaden z nich [jeszcze] nie nastał.

¹⁷ Jak nieocenione są dla mnie myśli Twe, Boże,
jak jest ogromna ich ilość!
¹⁸ Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku;
gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą.
¹⁹ O Boże, obyś zgładził bezbożnego,
niech krwawi mężowie idą precz ode mnie!
²⁰ Oni przeciw Tobie zmawiają się podstępnie,
za nic mają Twoje myśli.

²¹ Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie,
oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?
²² Nienawidzę ich pełnią nienawiści;
stali się moimi wrogami.
²³ Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce;
doświadcz i poznaj moje troski,
²⁴ i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej,
a skieruj mnie na drogę odwieczną!

2 List do Tesaloniczan 2

Okoliczności powtórnego przyjścia Chrystusa

¹ W sprawie przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego zgromadzenia się wokół Niego, prosimy was, bracia, ² abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański. ³ Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi, bo [dzień ten nie nadejdzie], dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia, ⁴ który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się Bogiem lub tym, co odbiera cześć, tak że zasiądzie w świątyni Boga dowodząc, że sam jest Bogiem. ⁵ Czy nie pamiętacie, jak mówiłem wam o tym, gdy wśród was przebywałem? ⁶ Wiecie, co go teraz powstrzymuje, aby objawił się w swoim czasie. ⁷ Albowiem już działa tajemnica bezbożności. Niech tylko ten, co teraz powstrzymuje, ustąpi miejsca, ⁸ wówczas ukaże się Niegodziwiec, którego Pan Jezus zgładzi tchnieniem swoich ust i wniwecz obróci [samym] objawieniem swego przyjścia. ⁹Pojawieniu się jego towarzyszyć będzie działanie szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów, ¹⁰ [działanie] z wszelkim zwodzeniem ku nieprawości tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, aby dostąpić zbawienia. ¹¹ Dlatego Bóg dopuszcza działanie na nich oszustwa, tak iż uwierzą kłamstwu, ¹² aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość.

Wniosek: Trzymać się łaski!

¹³ Lecz my zawsze winniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że wybrał was Bóg do zbawienia jako pierwociny przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę. ¹⁴ Po to wezwał was przez nasze głoszenie Ewangelii, abyście dostąpili chwały Pana naszego Jezusa Chrystusa. ¹⁵ Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu. ¹⁶ Sam zaś Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam nie kończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, ¹⁷ niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie!