Biblia w rok – 22 grudnia

Czytania na 22 grudnia
Księga Micheasza 1 – 2
Księga Psalmów 73
List św. Judy

*****

Księga Micheasza 1 – 2

Tytuł

¹ Słowo Pańskie skierowane do Micheasza z Moreszet za czasów Jotama, Achaza i Ezechiasza, królów judzkich – to, co widział o Samarii i Jeruzalem.

SĄD NAD IZRAELEM

Wyrok Boży na Samarię

² Słuchajcie, wszystkie narody,
wsłuchuj się, ziemio, i to, co ją napełnia!
Niech <Pan> Bóg przeciw wam będzie świadkiem,
Pan z pałacu swego świętego!
³ Bo oto Pan wychodzi ze swego przybytku,
zstąpi i deptać będzie po wyniosłościach ziemi.
⁴ Stopnieją pod Nim góry,
rozdzielą się doliny
jak wosk przed ogniem,
jak wody rozlane po stoku.
⁵ Wszystko to z powodu występku Jakuba
i grzechów domu Judy.
Jaki występek Jakuba?
Czy nie Samaria?
Co za grzech domu Judy?
Czy nie Jeruzalem?
⁶ „Przeto uczynię Samarię rumowiskiem na polu,
miejscem pod uprawę winnicy;
kamienie jej stoczę w dolinę
i obnażę jej fundamenty.
⁷ Wszystkie jej bożki będą potłuczone
i cały jej dorobek w ogniu spalony.
Wszystkie jej posągi rozbiję w gruzy,
bo z zapłaty nierządnicy są zgromadzone
i w zapłatę nierządnicy się obrócą”.

Lamentacja Proroka

⁸ Przeto zawodzić będą i lamentować,
chodzić boso i nago;
jak szakale uczynią zawodzenie
i lament jak strusie.
⁹ Bo rana jej jest nieuleczalna;
ach, dochodzi aż do Judy,
dosięga bramy mego ludu,
aż do Jeruzalem!
¹⁰ W Gat [tego] nie ogłaszajcie,
zgoła nie płaczcie,
w Bet-Leafra
tarzajcie się w prochu!
¹¹ Uchodź, mieszkanko Szafiru,
w haniebnej nagości;
mieszkanka Saananu nie wyjdzie,
żałoba w Bet-Haesel pozbawi was schronienia.
¹² Jak mieszkanka Marotu
ma oczekiwać szczęścia,
skoro zstępuje nieszczęście od Pana
do bramy Jeruzalem?
¹³ Zaprzęgnij rumaki do wozu,
mieszkanko Lakisz,
któraś była początkiem grzechu
dla Córy Syjonu,
bo w tobie znalezione są
występki Izraela!
¹⁴ Przeto dasz wiano
dla Moreszet-Gat,
domy Akzibu będą omamieniem
dla królów izraelskich.
¹⁵ Zdobywcę sprowadzę także na ciebie,
mieszkanko Mareszy;
aż do Adullam przybędzie
chwała Izraela.
¹⁶ Wyrywaj włosy – i zgól je –
nad dziećmi, twoją radością;
rozszerz łysinę jak to jest u sępa,
bo pójdą one w niewolę daleko od ciebie.

Lichwa możnych i ucisk ubogich

¹ Biada tym, którzy planują nieprawość
i obmyślają zło na swych łożach!
Gdy świta poranek, wykonują je,
bo jest ono w mocy ich rąk.
² Gdy pożądają pól, zagarniają je,
gdy domów – to je zabierają;
biorą w niewolę męża wraz z jego domem,
człowieka z jego dziedzictwem.

Zapowiedź kary Bożej za ucisk ludu

³ Przeto tak mówi Pan:
„Oto Ja zamierzam [zesłać] na to plemię niedolę,
od której nie uchylicie waszych karków
i nie będziecie dumnie chodzić,
bo będzie to czas nieszczęścia.
⁴ W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę,
podniosą wielki lament, mówiąc:
„Jesteśmy ograbieni do szczętu!”
Dział mego ludu przemierzony sznurem,
i nie ma, kto by go przywrócił;
pola nasze przydzielono grabieżcy.
⁵ Przeto nie będziesz mieć nikogo,
kto by rzucał sznurem na dział
w zgromadzeniu Pańskim”.

Protest możnych i odpowiedź Proroka

⁶ „Nie przepowiadajcie!
Niech przepowiadają oni!
Nigdy nie będą przepowiadać w ten sposób:
„Sromota nie będzie oddalona”.
⁷ Czyż miałby być przeklęty dom Jakuba?
Czyż skory do gniewu jest Duch Pański,
czy takie Jego postępowanie?
Czyż słowa Jego nie są życzliwe
dla ludu swego izraelskiego?”
⁸ Lecz wy jesteście wrogami mego ludu,
powstajecie przeciwko miłującym pokój;
wyrywacie płaszcz spokojnym przechodniom,
którzy czują odrazę do walki.
⁹ Kobiety ludu mego wyrzucacie
z ich miłych domów;
dzieciom ich odbieracie
chwałę moją na zawsze.
¹⁰ „Wstańcie i uchodźcie,
bo tu nie jest wasze miejsce spoczynku”.
Z powodu nieczystości będziecie zniszczeni,
i to zniszczeniem bolesnym.
¹¹ Jeśli człowiek żyjący próżnością i fałszem tak kłamie:
„Będę ci prorokował o winie i sycerze”,
ten staje się prorokiem tego ludu.

Powrót z niewoli

¹² Zaprawdę zgromadzę ciebie całego, Jakubie!
Zbiorę w jedno Resztę Izraela,
umieszczę go razem jak owce w ogrodzeniu,
jak trzodę w środku pastwiska,
i będzie gwarno z powodu mnóstwa ludzi.
¹³ Wystąpi przewodnik przed nimi,
przebiją i przejdą bramę, i wyjdą przez nią;
ich król pójdzie przed nimi,
Pan na ich czele.

Księga Psalmów 73

KSIĘGA TRZECIA
PSALM 73(72)

Zagadka powodzenia grzeszników

¹ Psalm. Asafowy.
Jak dobry jest Bóg dla prawych,
dla tych, co są czystego serca!
² A moje stopy nieomal się nie potknęły,
omal się nie zachwiały moje kroki.

³ Zazdrościłem bowiem niegodziwym
widząc pomyślność grzeszników.
⁴ Bo dla nich nie ma żadnych cierpień,
ich ciało jest zdrowe, tłuste.
⁵ Nie doznają ludzkich utrapień
ani z [innymi] ludźmi nie cierpią.

⁶ Toteż ich naszyjnikiem jest pycha,
a przemoc szatą, co ich odziewa.
⁷ Ich nieprawość pochodzi z nieczułości,
złe zamysły nurtują ich serca.
⁸ Szydzą i mówią złośliwie,
butnie grożą uciskiem.
⁹ Ustami swymi niebo napastują,
język ich krąży po ziemi.
¹⁰ Dlatego lud mój do nich się zwraca
i obficie piją ich wodę.
¹¹ I mówią: „Jakże Bóg może widzieć,
czyż Najwyższy posiada wiedzę?”
¹² Takimi oto są grzesznicy
i zawsze beztroscy gromadzą bogactwo.

¹³ Czy więc na próżno zachowałem czyste serce
i w niewinności umywałem ręce?
¹⁴ Co dnia bowiem cierpię chłostę,
każdego ranka spotyka mnie kara.
¹⁵ Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci,
to bym zdradził ród Twoich synów.
¹⁶ Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć,
lecz to wydało mi się uciążliwe,
¹⁷ póki nie wniknąłem w święte sprawy Boże,
nie przyjrzałem się końcowi tamtych.

¹⁸ Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz
i spychasz ich ku zagładzie.
¹⁹ Jakże nagle stali się przedmiotem grozy,
zniknęli strawieni przerażeniem.
²⁰ Jak snem po obudzeniu, Panie,
powstając wzgardzisz ich obrazem.
²¹ Gdy się trapiło moje serce,
a w nerkach odczuwałem ból dotkliwy,
²² byłem nierozumny i nie pojmowałem:
byłem przed Tobą jak juczne zwierzę.

²³ Lecz ja zawsze będę z Tobą:
Tyś ujął moją prawicę;
²⁴ prowadzisz mnie według swojej rady
i przyjmujesz mię na koniec do chwały.
²⁵ Kogo prócz Ciebie mam w niebie?
Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia.
²⁶ Niszczeje moje ciało i serce,
Bóg jest opoką mego serca i mym udziałem na wieki.
²⁷ Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują,
Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie.
²⁸ Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga,
w Panu wybrałem sobie schronienie,
by opowiadać wszystkie Jego dzieła.

List św. Judy

Adres

¹ Juda, sługa Jezusa Chrystusa, brat zaś Jakuba, do tych, którzy są powołani, umiłowani w Bogu Ojcu i zachowani dla Jezusa Chrystusa: ² miłosierdzie wam i pokój, i miłość niech będą udzielone obficie!

Cel listu

³ Umiłowani, wkładając całe staranie w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uważam za potrzebne napisać do was, aby zachęcić do walki o wiarę raz tylko przekazaną świętym. ⁴ Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Ostrzeżenia

⁵ Pragnę zaś, żebyście przypomnieli sobie, choć raz na zawsze wiecie już wszystko, że Pan, który wybawił naród z Egiptu, następnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli; ⁶ i aniołów, tych, którzy nie zachowali swojej godności, ale opuścili własne mieszkanie, spętanych wiekuistymi więzami zatrzymał w ciemnościach na sąd wielkiego dnia; ⁷ jak Sodoma i Gomora i w ich sąsiedztwie [położone] miasta – w podobny sposób jak one oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała – stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia. ⁸ Podobnie więc ci „prorocy ze snów”: ciała plugawią, Panowanie odrzucają i wypowiadają bluźnierstwa na „Chwały”. ⁹ Gdy zaś archanioł Michał tocząc rozprawę z diabłem spierał się o ciało Mojżesza, nie odważył się rzucić wyroku bluźnierczego, ale powiedział: „Pan niech cię skarci!”.
¹⁰ Ci zaś [temu] bluźnią, czego nie znają; co zaś w przyrodzony sposób spostrzegają jak bezrozumne zwierzęta, to obracają ku własnemu zepsuciu. ¹¹ Biada im, bo poszli drogą Kaina i oszustwu Balaama za zapłatę się oddali, a w buncie Korego poginęli. ¹² Ci właśnie na waszych agapach są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście… samych siebie pasą… obłoki bez wody wiatrami unoszone… drzewa jesienne nie mające owocu, dwa razy uschłe, wykorzenione… ¹³ rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę… gwiazdy zabłąkane, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone… ¹⁴ Również o nich prorokował siódmy po Adamie [patriarcha] Henoch, mówiąc: „Oto przyszedł Pan z miriadami swoich świętych, ¹⁵ aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie bezbożne uczynki, przez które okazywała się ich bezbożność, i za wszystkie twarde słowa, które wypowiadali przeciwko Niemu grzesznicy bezbożni”. ¹⁶ Ci zawsze narzekają i są niezadowoleni ze swego losu, [choć] postępują według swoich żądz. Usta ich głoszą słowa wyniosłe i dla korzyści mają wzgląd na osoby.

Upomnienia

¹⁷ Wy zaś, umiłowani, przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa, ¹⁸ gdy mówili do was, że w ostatnich czasach pojawią się szydercy którzy będą postępowali według własnych pożądliwości. ¹⁹ Oni to powodują podziały, [a sami] są cieleśni [i] Ducha nie mają. ²⁰ Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie ²¹ i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu. ²² Dla jednych miejcie litość, dla tych, którzy mają wątpliwości: ²³ ratujcie [ich], wyrywając z ognia, dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton zbrukany przez ciało.

Doksologia końcowa

²⁴ Temu zaś, który może was ustrzec od upadku i stawić nienagannymi i rozradowanymi wobec swej chwały, ²⁵ jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki! Amen.