Biblia w rok – 27 maja

Czytania na 27 maja
1 Księga Królewska 3 – 4
Księga Psalmów 52
List do Galatów 6

*******

1 Księga Królewska 3 – 4

RZĄDY SALOMONA

Poczynania Salomona w polityce zagranicznej i w rozbudowie stolicy królestwa

¹ Salomon spowinowacił się z faraonem, królem egipskim, gdyż wziął za żonę córkę faraona i sprowadził ją do Miasta Dawidowego, zanim dokończył budowy swego pałacu oraz Świątyni Pańskiej jako też murów okalających Jerozolimę. ² Lud jednak składał ofiary na wyżynach, gdyż do tego czasu jeszcze nie została zbudowana Świątynia ku czci Pana. ³ Chociaż Salomon umiłował Pana, naśladując obyczaje ojca swego Dawida, jednak i on składał ofiary i palił kadzidło na wyżynach.

Salomon prosi Boga o mądrość

⁴ Król udał się do Gibeonu, aby tam złożyć ofiarę, bo tam była wielka wyżyna. Salomon złożył na owym ołtarzu tysiąc ofiar całopalnych. ⁵ W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy rzekł Bóg: „Proś o to, co mam ci dać”. ⁶ A Salomon odrzekł: „Tyś okazywał Twemu słudze Dawidowi, memu ojcu, wielką łaskę, bo postępował wobec Ciebie szczerze, sprawiedliwie i w prostocie serca. Ponadto zachowałeś dla niego tę wielką łaskę, że dałeś mu syna, zasiadającego na jego tronie po dziś dzień. ⁷ Teraz więc, o Panie, Boże mój, Tyś ustanowił królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody. Brak mi doświadczenia! ⁸ Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, któryś wybrał, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać, z powodu jego mnóstwa. ⁹ Racz więc dać Twemu słudze serce pełne rozsądku do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?” ¹⁰ Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. ¹¹ Bóg więc mu powiedział: „Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale poprosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, ¹² więc spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i rozsądne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie. ¹³ I choć nie prosiłeś, daję ci ponadto bogactwo i sławę, tak iż <za twoich dni> podobnego tobie nie będzie wśród królów. ¹⁴ Jeśli zaś będziesz postępować moimi drogami, zachowując moje prawa i polecenia za przykładem twego ojca, Dawida, to przedłużę twoje życie”. ¹⁵ Gdy Salomon obudził się, uświadomił sobie, że był to sen. Udał się do Jerozolimy i stanąwszy przed Arką Przymierza Pańskiego, ofiarował całopalenia i złożył ofiary pojednania oraz wyprawił ucztę wszystkim swoim sługom.

Wyroki sądowe Salomona

¹⁶ Potem dwie nierządnice przyszły do króla i stanęły przed nim. ¹⁷ Jedna z kobiet powiedziała: „Litości, panie mój! Ja i ta kobieta mieszkamy w jednym domu. Ja porodziłam, kiedy ona była w domu. ¹⁸ A trzeciego dnia po moim porodzie ta kobieta również porodziła. Byłyśmy razem. Nikogo innego z nami w domu nie było, tylko my obydwie. ¹⁹ Syn tej kobiety zmarł w nocy, bo położyła się na nim. ²⁰ Wtedy pośród nocy wstała i zabrała mojego syna od mego boku, kiedy twoja służebnica spała, i przyłożyła go do swoich piersi, położywszy przy mnie swego syna zmarłego. ²¹ Kiedy rano wstałam, aby nakarmić mojego syna, patrzę, a oto on martwy! Gdy mu się przyjrzałam przy świetle, rozpoznałam, że to nie był mój syn, którego urodziłam”. ²²Na to odparła druga kobieta: „Wcale nie, bo mój syn żyje, a twój syn zmarł”. Tamta zaś mówi: „Właśnie że nie, bo twój syn zmarł, a mój syn żyje”. I tak wykrzykiwały wobec króla. ²³ Wówczas król powiedział: „Ta mówi: To mój syn żyje, a twój syn zmarł; tamta zaś mówi: Nie, bo twój syn zmarł, a mój syn żyje”. ²⁴ Następnie król rzekł: „Przynieście mi miecz!” Niebawem przyniesiono miecz królowi. ²⁵ A wtedy król rozkazał: „Rozetnijcie to żywe dziecko na dwoje i dajcie połowę jednej i połowę drugiej!” ²⁶ Wówczas kobietę, której syn był żywy, zdjęła litość nad swoim synem i zawołała: „Litości, panie mój! Niech dadzą jej dziecko żywe, abyście tylko go nie zabijali!” Tamta zaś mówiła: „Niech nie będzie ani moje, ani twoje! Rozetnijcie!” ²⁷ Na to król zabrał głos i powiedział: „Dajcie tamtej to żywe dziecko i nie zabijajcie go! Ona jest jego matką”. ²⁸ Kiedy o tym wyroku sądowym króla dowiedział się cały Izrael, czcił króla, bo przekonał się, że jest obdarzony mądrością Bożą do sprawowania sądów.

Ustanowienie administracji państwowej

¹ Król Salomon był królem nad całym Izraelem. ² A oto jego dostojnicy na najwyższych urzędach: Azariasz, syn Sadoka, kapłan. ³ Elichoref i Achiasz, synowie Sziszy, pisarze; Joszafat, syn Achiluda, pełnomocnik. ⁴ Benajasz, syn Jojady, wódz wojska; Sadok oraz Abiatar, kapłani. ⁵ Azariasz, syn Natana, przełożony nadzorców, i Zabud, syn kapłana Natana, zaufany króla. ⁶ Achiszar, zarządca pałacu, i Adoniram, syn Abdy, przełożony robotników pracujących przymusowo. ⁷ Ponadto Salomon miał nad całym Izraelem dwunastu nadzorców do zaopatrywania w żywność króla i jego dworu. Każdy z nich miał dostarczać żywność przez miesiąc w roku. ⁸ A oto ich imiona: Ben-Chur na górze Efraima. ⁹ Ben-Deker w Makas, Szaalbim, Bet-Szemesz, Elon, Bet-Chanan. ¹⁰ Ben-Chesed w Arubot, do którego należało Soko i cała ziemia Chefer. ¹¹ Ben-Abinadab miał wszystkie wzgórza koło Dor, a za żonę miał Tafat, córkę Salomona. ¹² Baana, syn Achiluda – Tanak, Megiddo aż poza Jokmeam i całe Bet-Szean za Jizreel aż do Abel-Mechola koło Sartany. ¹³ Be-Geber w Ramot w Gileadzie miał Osiedla Jaira, syna Manassesa. W Gileadzie miał również obszar Argob w Baszanie, obejmujący sześćdziesiąt dużych osiedli obmurowanych, o brązowych zaworach u bram. ¹⁴ Achinadab, syn Iddo – Machanaim. ¹⁵ Achimaas – u Neftalego; on również wziął za żonę córkę Salomona Basmat. ¹⁶ Baana, syn Chuszaja u Asera, łącznie ze wzgórzami. ¹⁷ Joszafat, syn Paruacha, u Issachara. ¹⁸ Szimei, syn Eli, u Beniamina. ¹⁹ Geber, syn Uriego, w kraju Gilead – ziemię Sichona, króla amoryckiego, i Oga, króla Baszanu.
I był jeden nadzorcą w kraju…
²⁰ Juda oraz Izrael byli liczni jak piasek nadmorski. Jedli, pili i weselili się.

Księga Psalmów 52

PSALM 52(51)

Przeciw oszczercy

¹ Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca. Dawidowa. ² Gdy Edomita Doeg przybył
i zawiadomił Saula w słowach: „Dawid wszedł do domu Achimeleka”.
³ Dlaczego złością się chełpisz,
przemożny niegodziwcze?
Przez cały dzień ⁴ zamyślasz zgubę,
twój język jest jak ostra brzytwa,
sprawco podstępu.
⁵ Miłujesz bardziej zło niż dobro,
bardziej kłamstwo niż mowę sprawiedliwą.
⁶ Miłujesz wszelkie zgubne mowy,
podstępny języku!

⁷ Dlatego zniszczy cię Bóg na wieki,
pochwyci cię i usunie z twego namiotu,
wyrwie cię z ziemi żyjących.
⁸ Ujrzą sprawiedliwi i ulękną się,
a będą śmiali się z niego:
⁹ „Oto człowiek, który nie uczynił
Boga swoją warownią.
ale zaufał mnóstwu swych bogactw,
a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie”.

¹⁰ Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym,
zaufam na wieki łaskawości Boga.
¹¹ Chcę Cię wysławiać na wieki za to, coś uczynił,
i polegać na Twoim imieniu, bo jest dobre
dla ludzi Tobie oddanych

List do Galatów 6

Różne upomnienia

¹ Bracia, a gdyby komu przydarzył się jaki upadek, wy, którzy pozostajecie pod działaniem Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą drogę. Bacz jednak, abyś i ty nie uległ pokusie. ² Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe. ³ Bo kto uważa, że jest czymś, gdy jest niczym, ten zwodzi samego siebie. ⁴ Niech każdy bada własne postępowanie, a wtedy powód do chluby znajdzie tylko w sobie samym, a nie w zestawieniu siebie z drugim.⁵ Każdy bowiem poniesie własny ciężar.
⁶ Ten, kto pobiera naukę wiary, niech użycza ze wszystkich swoich dóbr temu, kto go naucza. ⁷ Nie łudźcie się: ⁸ Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne. ⁹ W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy. ¹⁰ A zatem, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza naszym braciom w wierze.

Zakończenie z własnoręcznym dopiskiem

¹¹ Przypatrzcie się, jak wielkie litery własnoręcznie stawiam ze względu na was. ¹² O ludzkie to względy ubiegają się ci wszyscy, którzy was zmuszają do obrzezania; chcą mianowicie uniknąć prześladowania z powodu krzyża Chrystusowego. ¹³ Bo ci zwolennicy obrzezania zgoła się nie troszczą o zachowanie Prawa, a o wasze obrzezanie zabiegają tylko dlatego, by się móc pochwalić waszym ciałem. ¹⁴ Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. ¹⁵ Bo ani obrzezanie nic nie znaczy ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie. ¹⁶ Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą, i na Izraela Bożego [niech zstąpi] pokój i miłosierdzie!
¹⁷ Odtąd niech już nikt nie sprawia mi przykrości: przecież ja na ciele swoim noszę blizny, znamię przynależności do Jezusa.
¹⁸ Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia! Amen.