Biblia w rok – 22 czerwca

Czytania na 22 czerwca
1 Księga Kronik 9 – 10
Księga Mądrości 11
1 List św. Jana 1

*******

1 Księga Kronik 9 – 10

Źródło historyczne rodowodów

¹ Wszyscy Izraelici byli umieszczeni w wykazach rodowych. Oto oni spisani zostali w księdze królów izraelskich i judzkich. Byli oni uprowadzeni do niewoli babilońskiej z powodu swych występków. ² Pierwsi mieszkańcy, którzy weszli do swych posiadłości w swoich miastach: Izraelici, kapłani, lewici i niewolnicy świątyni.

Mieszkańcy Jerozolimy

³ W Jerozolimie zamieszkiwali potomkowie Judy, Beniamina, Efraima i Manassesa. ⁴ Utaj, syn Ammihuda, syna Omriego, syna Imriego, syna Baniego, jednego z synów Peresa, syna Judy. ⁵ Z Szilonitów: pierworodny Asajasz i jego synowie. ⁶ Z synów Zeracha: Jeuel i sześciuset dziewięćdziesięciu ich braci. ⁷ Z synów Beniamina: Sallu, syn Meszullama, syna Hodawiasza, syna Hassenuy. ⁸ Jibnejasz, syn Jerochama, Ela, syn Uzziego, syna Mikriego, Meszullam, syn Szefatiasza, syn Reuela, syna Jibniasza. ⁹ Braci ich według ich rodowodów było dziewięćset pięćdziesięciu sześciu. Wszyscy ci mężowie byli naczelnikami swoich rodów. ¹⁰ Z kapłanów: Jedajasz, Jojarib, Jakin. ¹¹ Azariasz, syn Chilkiasza, syna Meszullama, syna Sadoka, syna Merajota, syn Achituba, zwierzchnik domu Bożego. ¹² Adajasz, syn Jerochama, syna Paszchura, syna Malkiasza; Masaj, syn Adiela, syna Jachzery, syna Meszullama, syna Meszillemita, syna Immera. ¹³ Braci ich, naczelników swoich rodów, było tysiąc siedmiuset sześćdziesięciu dzielnych wojowników, zatrudnionych obsługą domu Bożego. ¹⁴ Z lewitów: Szemajasz, syn Chaszszuba, syna Azrikama, syna Chaszabiasza, z synów Merariego. ¹⁵ Bakbakar, Cheresz, Galal, Mattaniasz, syn Miki, syna Zikriego, syna Asafa. ¹⁶ Obadiasz, syn Szemajasza, syna Galala, syna Jedutuna, i Berekiasz, syn Asy, syna Elkany, który mieszkał w zagrodach Netofatytów. ¹⁷ Odźwierni: Szallum, Akkub, Talmon, Achiman i ich bracia. Szallum był przełożonym. ¹⁸ Jest on nim jeszcze teraz w Bramie Królewskiej, od wschodu. Ci byli odźwiernymi w obozach lewitów. ¹⁹ Szallum, syn Korego, syna Ebiasafa, syna Koracha, i bracia jego z domu jego ojca, Korachici, zatrudnieni obsługą, byli stróżami progów namiotu, a ich ojcowie strzegli wejścia do obozu Pańskiego. ²⁰ Pinchas, syn Eleazara, był dawniej ich przełożonym – Pan niech będzie z nim! ²¹ Zachariasz, syn Meszelemiasza, był odźwiernym przy wejściu do Namiotu Spotkania. ²² Wszystkich wybranych na odźwiernych przy bramach było dwustu dwunastu. Byli oni zapisani w wykazach rodowych w swoich osiedlach. Stałe zaś ich obowiązki ustanowił Dawid i Samuel „Widzący”. ²³ Zarówno oni, jak i ich synowie czuwali nad bramami świątyni Pańskiej, domu namiotu, aby pełnić straż. ²⁴ Z czterech stron znajdowali się odźwierni: od wschodu, zachodu, północy i południa. ²⁵ Bracia ich, mieszkający w swoich zagrodach, przychodzili od czasu do czasu, by być z nimi przez siedem dni, ²⁶ ponieważ w stałej służbie byli czterej przełożeni odźwiernych. Byli to lewici odpowiedzialni za komnaty i skarbce domu Bożego. ²⁷ Nocowali w obrębie domu Bożego, do nich bowiem należała piecza i obowiązek otwierania go każdego rana. ²⁸ Niektórzy z nich mieli pieczę nad sprzętami używanymi do służby Bożej, bo wnosili je policzone i w tejże liczbie wynosili. ²⁹Inni spośród nich czuwali nad przyborami i nad wszystkimi naczyniami świętymi, nad najczystszą mąką, winem, oliwą, kadzidłem i balsamami. ³⁰ A synowie kapłanów przyprawiali pachnące mieszanki do balsamów. ³¹ Mattitiasz, spośród lewitów, ten, który był pierworodnym Szalluma Korachity, miał sobie powierzony stały wypiek ciasta na ofiary. ³²Spośród synów Kehata, spośród ich braci, niektórzy mieli za zadanie układać chleby pokładne w każdy szabat. ³³ A ci, którzy byli śpiewakami, naczelnikami rodzin lewickich, pozostawali w komnatach wolni od innych zajęć, ponieważ dniem i nocą przypadała na nich służba. ³⁴ Ci byli naczelnikami rodów lewickich według swego pokrewieństwa, a mieszkali w Jerozolimie.

Ród Saula

³⁵ W Gibeonie mieszkał Abi-Gibeon i Jejel, a imię żony jego było Maaka. ³⁶ Jego synem pierworodnym był Abdon, potem Sur, Kisz, Baal, Ner, Nadab, ³⁷ Gedor, Achio, Zachariasz i Miklot. ³⁸ Miklot był ojcem Szimmeama. Oni również mieszkali w pobliżu swych krewnych ze swoimi braćmi w Jerozolimie. ³⁹ Ner był ojcem Kisza, Kisz – Saula, Saul był ojcem Jonatana, Malkiszuy, Abinadaba i Eszbaala. ⁴⁰ Synem Jonatana był Meribbaal, a Meribbaal był ojcem Miki. ⁴¹ Synowie Miki: Piton, Melek i Tachrea. ⁴² Achaz był ojcem Jary; Jara – Alemeta, Azmaweta i Zimriego; Zimri był ojcem Mosy. ⁴³ Mosa był ojcem Binei; synem jego był Refajasz, synem jego Eleasa, synem jego Asel. ⁴⁴ Asel miał sześciu synów; a ich imiona: Azrikam, Bokru, Izmael, Szeariasz, Obadiasz, i Chanan. To są synowie Asela.

Porażka i śmierć Saula

¹ Filistyni walczyli z Izraelitami; mężowie izraelscy uciekli przed Filistynami i padli pobici na wzgórzu Gilboa. ² Filistyni rozpoczęli natarcie na Saula i na jego synów, zabijając Jonatana, Abinadaba i Malkiszuę, synów Saula. ³ W końcu walka srożyła się wokół Saula. Wytropili go łucznicy, a on zadrżał na widok łuczników. ⁴ I odezwał się Saul do swego giermka: „Dobądź swego miecza i przebij mnie nim, ażeby nie przyszli ci nieobrzezańcy i nie naigrawali się ze mnie”. Lecz giermek nie chciał tego uczynić, gdyż bardzo się bał. Saul więc dobył miecza i sam rzucił się na niego. ⁵ Gdy giermek zobaczył, że Saul umarł, sam też rzucił się na miecz i razem umarł. ⁶ Umarł więc Saul i trzej jego synowie, cały też dom jego zginął razem w tym dniu. ⁷ Skoro wszyscy Izraelici mieszkający w dolinie spostrzegli, że tamci uciekają i że poległ Saul i jego synowie, opuścili swoje miasta i zbiegli, a nadeszli Filistyni i zamieszkali w nich. ⁸ Nazajutrz przyszli Filistyni złupić ciała zabitych i znaleźli Saula i jego synów, leżących na wzgórzu Gilboa. ⁹ A złupiwszy go, zabrali jego głowę i zbroję. Po całej ziemi filistyńskiej rozesłali polecenie, aby obwieścić radosną nowinę swoim bogom i ludowi. ¹⁰ Zbroję jego złożyli w świątyni swoich bogów, a czaszkę jego przytwierdzili w świątyni Dagona. ¹¹ Gdy usłyszeli wszyscy mieszkańcy Jabesz w Gileadzie o tym wszystkim, jak Filistyni postąpili z Saulem, ¹²powstali wszyscy dzielni ludzie, a zabrawszy zwłoki Saula i zwłoki jego synów, sprowadzili je do Jabesz i pochowali kości ich pod terebintem w Jabesz. Pościli potem przez siedem dni. ¹³ Saul umarł na skutek własnego przewinienia, które popełnił wobec Pana, przeciw słowu Pańskiemu, którego nie strzegł. Zasięgał on nawet rady u wróżbiarki, ¹⁴ a nie radził się Pana; On więc zesłał na niego śmierć, a królestwo jego przeniósł na Dawida, syna Jessego.

Księga Mądrości 11

¹ Poszczęściła ich dziełom przez ręce świętego Proroka:
² przebyli bezludną pustynię
i rozbili namioty w miejscach niedostępnych.
³ Stawili czoło nieprzyjaciołom i odparli wrogów.
⁴ Wołali do Ciebie, gdy byli spragnieni,
i otrzymali wodę z litej skały,
w pragnieniu ochłodę – z kamienia twardego.

Izrael i Egipt: wody Nilu i woda ze skały

⁵ Skąd bowiem przyszła na wrogów ich kara,
stąd dla nich w potrzebie przyszły dobrodziejstwa.
⁶ Zamiast wody z rzeki nie wysychającej,
krwią brudną zamąconej,
⁷ w odwet za nakaz dzieciobójczy,
dałeś im niespodziewanie wodę obfitą,
⁸ pokazawszy im przez owo pragnienie,
jak pokarałeś ich wrogów.
⁹ Gdy przyszła próba – chociaż karciłeś łagodnie –
pojęli, ile ucierpieli bezbożni, osądzeni z gniewem.
¹⁰ Ich bowiem doświadczałeś, ostrzegając jak ojciec,
tamtych utrapiłeś, osądzając jak król nieubłagany.
¹¹ Oddaleni czy bliscy jednakich utrapień doznali.
¹² Zdwojony ich bowiem smutek ogarnął
i narzekanie, gdy przeszłość wspomnieli.
¹³ I dostrzegli Pana, kiedy posłyszeli,
że kaźnie przez nich doznane tamtym wyszły na dobro.
¹⁴ Którego bowiem niegdyś kazali wyrzucić, a potem z drwiną odprawili –
tego podziwiali u końca wydarzeń,
paleni pragnieniem odmiennym niż sprawiedliwi.

Łaskawość Boża względem Egipcjan

¹⁵ A za nierozsądne wymysły ich nieprawości,
którymi zwiedzeni czcili nierozumne gady i marne bydlęta,
zesłałeś na nich w odwet mnóstwo nierozumnych zwierząt,
¹⁶ by wiedzieli, że przez co kto grzeszy, przez to ponosi karę.
¹⁷ Nie było trudne dla ręki Twej wszechmocnej –
co i świat stworzyła z bezładnej materii –
nasłać na nich liczne niedźwiedzie, lwy nieustraszone
¹⁸ lub nowo stworzone nieznane drapieżne bestie,
czy to ziejące ognistym oddechem,
czy z pomrukiem dyszące dymem,
czy straszne iskry miotające z oczu,
¹⁹ których nie tylko cios mógłby ich zetrzeć,
ale i zgubić sam przerażający ich widok.
²⁰ A i bez tego paść mogli od jednego podmuchu,
pomstą ścigani
i zmieceni tchnieniem Twej mocy,
aleś Ty wszystko urządził według miary i liczby, i wagi!
²¹ Potężnie działać zawsze jest w Twej mocy
i któż się oprze potędze Twojego ramienia?
²² Świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali,
kropla rosy porannej, co spadła na ziemię.
²³ Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy,
i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili.
²⁴ Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia,
niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś,
bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił.
²⁵ Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał?
Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał?
²⁶ Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia!

1 List św. Jana 1

Prolog

¹ [To wam oznajmiamy], co było od początku,
cośmy usłyszeli o Słowie życia,
co ujrzeliśmy własnymi oczami,
na co patrzyliśmy
i czego dotykały nasze ręce –
² bo życie objawiło się.
Myśmy je widzieli,
o nim świadczymy
i głosimy wam życie wieczne,
które było w Ojcu,
a nam zostało objawione –
³ oznajmiamy wam,
cośmy ujrzeli i usłyszeli,
abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami.
A mieć z nami współuczestnictwo znaczy:
mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem.
⁴ Piszemy to w tym celu,
aby nasza radość była pełna.

Bóg jest światłością i my mamy żyć w światłości

⁵ Nowina, którą usłyszeliśmy od Niego
i którą wam głosimy, jest taka:
Bóg jest światłością,
a nie ma w Nim żadnej ciemności.
⁶ Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo,
a chodzimy w ciemności, kłamiemy
i nie postępujemy zgodnie z prawdą.
⁷ Jeżeli zaś chodzimy w światłości,
tak jak On sam trwa w światłości,
wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo,
a krew Jezusa, Syna Jego,
oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.

Należy zerwać z grzechem

⁸ Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu,
to samych siebie oszukujemy
i nie ma w nas prawdy.
⁹ Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
[Bóg] jako wierny i sprawiedliwy
odpuści je nam
i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
¹⁰ Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy,
czynimy Go kłamcą
i nie ma w nas Jego nauki.