Biblia w rok – 8 lutego

Czytania na 8 lutego
Księga Wyjścia 27 – 28
Księga Hioba 8
Dzieje Apostolskie 15

*******

Księga Wyjścia 27 – 28

Ołtarz całopalenia

¹ I zbudujesz ołtarz z drzewa akacjowego, mający pięć łokci długości i pięć łokci szerokości. Ołtarz będzie więc kwadratowy, a wysoki na trzy łokcie. ² I uczynisz rogi w czterech narożnikach ołtarza, a będą wystawały z niego wzwyż, i pokryjesz go brązem. ³ I zrobisz popielnice do zsypywania zatłuszczonego popiołu oraz łopatki, kropielnice, widełki i kadzielnice. Wszystkie te przybory wykonasz z brązu. ⁴ Z brązu też wykonasz kratę do ołtarza w formie siatki, a nad tą siatką na czterech rogach zrobisz cztery pierścienie. ⁵ Umocujesz je u dołu pod obramowaniem, tak żeby siatka sięgała do połowy ołtarza. ⁶ I zrobisz drążki do ołtarza z drzewa akacjowego i pokryjesz je brązem. ⁷ A będzie się wkładało drążki te do pierścieni i będą one po obu bokach ołtarza w czasie przenoszenia go. ⁸ Uczynisz go z desek tak, aby był wydrążony wewnątrz, według wzoru, jaki ci ukazałem na górze.

Dziedziniec

⁹ Następnie zbudujesz dziedziniec przybytku. Zasłony dziedzińca z kręconego bisioru po stronie południowej będą sto łokci długie, ¹⁰ a do tego dwadzieścia słupów i dwadzieścia podstaw z brązu oraz haczyki i klamry ze srebra. ¹¹ Tak samo po stronie północnej zasłony będą sto łokci długie, a ponadto dwadzieścia słupów, dwadzieścia podstaw z brązu oraz haczyki i klamry ze srebra. ¹² Na szerokości dziedzińca po stronie zachodniej zasłona będzie miała pięćdziesiąt łokci, a do tego dziesięć słupów i dziesięć podstaw. ¹³ Na szerokości dziedzińca po stronie wschodniej będzie miała również pięćdziesiąt łokci. ¹⁴ Zasłony jednej bocznej ściany będą miały piętnaście łokci oraz trzy słupy i trzy podstawy. ¹⁵Zasłony zaś drugiej ściany bocznej będą miały piętnaście łokci oraz trzy słupy i trzy podstawy. ¹⁶ Przy wejściu na dziedziniec dasz zasłonę na dwadzieścia łokci z fioletowej i czerwonej purpury, karmazynu, z bisioru wielobarwnie wyszywaną, a do tego cztery słupy i cztery podstawy.
¹⁷ Wszystkie słupy dokoła dziedzińca winny być zaopatrzone w srebrne klamry; haczyki zaś będą ze srebra, a podstawy z brązu. ¹⁸ Długość dziedzińca będzie wynosiła sto łokci, szerokość pięćdziesiąt łokci, a wysokość pięć łokci [z zasłonami] z kręconego bisioru i z podstawami z brązu. ¹⁹ Wszystkie naczynia przybytku do jakiegokolwiek użytku, wszystkie jego paliki i wszystkie paliki dziedzińca będą z brązu.

Oliwa do świecznika

²⁰ Ty rozkażesz Izraelitom, aby przynieśli do świecznika oliwę czystą, wyciśniętą z oliwek, dla ciągłego podtrzymywania światła w lampie ²¹ w Namiocie Spotkania na zewnątrz zasłony, która jest przed Świadectwem. Aaron zaś wraz z synami swymi będzie ją przygotowywać, aby płonęła przed Panem od wieczora do rana. Takie jest prawo wieczne przez wszystkie pokolenia dla Izraelitów.

Szaty kapłańskie

¹ Ty zaś rozkaż bratu twemu Aaronowi i jego synom, wybranym spośród Izraelitów, zbliżyć się do ciebie, aby Mi służyli jako kapłani: Aaron i Nadab, Abihu, Elezar i Itamar, synowie Aarona. ² I sprawisz szaty święte Aaronowi, bratu twemu, na cześć i ku ozdobie. ³ Porozmawiaj ze wszystkimi wybitnymi rękodzielnikami, których wyposażyłem w zmysł piękna, aby sporządzili szaty dla Aarona, by poświęcony służył Mi w nich jako kapłan. ⁴ Oto szaty, jakie winni sporządzić: pektorał, efod, suknia wierzchnia, tunika wyszywana, tiara i pas. Te szaty sporządzisz dla twego brata, Aarona, i dla jego synów, aby Mi służyli jako kapłani. ⁵ A użyją na to złotych nici, fioletowej i czerwonej purpury i karmazynu oraz kręconego bisioru.

Efod

⁶ Efod wykonają ze złotych nici i fioletowej i czerwonej purpury, karmazynu oraz kręconego bisioru, jako dzieło biegłych tkaczy. ⁷ Będzie miał dwa naramienniki spięte ze sobą, a będą połączone na obu górnych końcach. ⁸ A przepaska efodu, która się na nim winna znajdować, ma być wykonana tak samo ze złotych nici, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i kręconego bisioru. ⁹ Weźmiesz dwa kamienie onyksowe i wyryjesz na nich imiona synów Izraela. ¹⁰ Sześć imion na jednym kamieniu, a sześć imion pozostałych na kamieniu drugim, według porządku ich urodzenia. ¹¹ Jak rytownik wykuwa pieczęcie, tak wykuj i ty na obu kamieniach imiona synów Izraela i osadź je w złote oprawy. ¹² Dwa te kamienie umieścisz na obu naramiennikach efodu jako kamienie pamięci o synach Izraela. I będzie nosił Aaron ich imiona przed Panem na obu ramionach – dla pamięci. ¹³ Umieścisz je w złotych obszyciach. ¹⁴ Dwa też łańcuszki z czystego złota przygotujesz jako kręcone sznurki, a wykonane sznurki osadzisz w obszyciach.

Pektorał

¹⁵ Uczynisz też pektorał do zasięgania wyroczni; a wykonają go biegli tkacze w ten sam sposób jak efod: ze złotych nici, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i z kręconego bisioru. ¹⁶ Będzie kwadratowy i we dwoje złożony, a długość jego i szerokość będzie wynosiła jedną piędź. ¹⁷ Umieścisz na nim cztery rzędy drogich kamieni; w pierwszym rzędzie rubin, topaz i szmaragd, ¹⁸ w drugim rzędzie granat, szafir i beryl, ¹⁹ w trzecim rzędzie opal, agat i ametyst, ²⁰ a wreszcie w czwartym rzędzie chryzolit, onyks i jaspis. Będą osadzone w oprawie ze złota w odpowiednich rzędach. ²¹ Kamienie te otrzymają imiona synów Izraela: będzie ich dwanaście według ich imion; będą ryte na wzór pieczęci, każdy z własnym imieniem, według dwunastu pokoleń. ²² Uczynisz do pektorału łańcuszki skręcone na kształt sznurka ze szczerego złota. ²³ Uczynisz też do pektorału dwa złote pierścienie i przyprawisz oba te pierścienie na obu [górnych] końcach pektorału. ²⁴ Dwa złote sznury przewleczesz przez oba pierścienie na obu [górnych] końcach pektorału. ²⁵Oba zaś drugie końce obydwu sznurów przyszyjesz do obu opraw i przywiążesz do przedniego naramiennika efodu. ²⁶ Potem wykonasz jeszcze dwa inne pierścienie – i przyszyjesz je na dwóch [dolnych] końcach pektorału u jego brzegu po stronie wewnętrznej, zwróconej do efodu. ²⁷ W końcu wykonasz jeszcze dwa inne złote pierścienie i przyszyjesz je do obu naramienników efodu po zewnętrznej stronie u dołu, w miejscu spięcia efodu z przepaską. ²⁸ Potem zwiąże się pierścienie pektorału z pierścieniami efodu sznurem z fioletowej purpury, tak żeby pektorał leżał na przepasce efodu i nie mógł się przesunąć ze swego miejsca na efodzie. ²⁹ W ten sposób Aaron będzie nosił imiona synów Izraela, wypisane na pektorale dla zasięgania wyroczni, na swym sercu, gdy będzie wchodził do Miejsca Świętego, aby pamiętał przed Panem ustawicznie. ³⁰ Do pektorału dla zasięgania wyroczni włożysz urim i tummim, aby były na sercu Aarona, gdy będzie wchodził przed oblicze Pana. I tak będzie nosił Aaron zawsze na sercu swoim [pektorał] do zasięgania wyroczni dla Izraelitów przed obliczem Pana.

Suknia arcykapłańska

³¹ Pod efod zrobisz suknię, całą z fioletowej purpury. ³² I będzie miała w środku otwór na głowę i obszywkę dokoła otworu, wykonaną przez tkacza, jak przy otworze pancerza, aby się nie rozdarła. ³³ Na dolnych jej brzegach dokoła przyszyjesz jabłka granatu z fioletowej i czerwonej purpury oraz z karmazynu, i dzwonki złote pomiędzy nimi dokoła.
³⁴ Dzwonek złoty i jabłko granatu będą następowały na przemian dokoła na dolnych krajach sukni. ³⁵ I będzie miał ją na sobie Aaron podczas pełnienia służby, aby słyszano dźwięk, gdy będzie wchodził do Miejsca Świętego przed oblicze Pana i gdy będzie wychodził – aby nie umarł.

Diadem na tiarze

³⁶ I zrobisz też diadem ze szczerego złota i wyryjesz na nim, jak się ryje na pieczęci: „Poświęcony dla Pana”. ³⁷ I zwiążesz go sznurem z fioletowej purpury, tak żeby był na tiarze i żeby na przedniej stronie tiary był umieszczony. ³⁸ I będzie on na czole Aarona, ponieważ Aaron poniesie uchybienia popełnione przy ofiarach, które będą składać Izraelici, i przy wszystkich świętych darach. A będzie na jego czole ciągle dla zjednania mu łaski w oczach Pana. ³⁹ I utkasz suknię z bisioru, i zrobisz tiarę z bisioru i pas, który będzie tkaniną wielobarwnie wyszywaną.

Odmienny ubiór kapłanów

⁴⁰ Także dla synów Aarona zrobisz tunikę i uczynisz im pasy oraz mitry na cześć i ku ozdobie. ⁴¹ I ubierzesz w nie twego brata Aarona i synów jego razem z nim, namaścisz ich, wprowadzisz ich w czynności kapłańskie i poświęcisz ich, aby mi służyli jako kapłani. ⁴² I uczynisz im spodnie lniane, aby od bioder aż do goleni okryli nimi nagość ciała. ⁴³ I będą je nosić Aaron i jego synowie, ile razy będą wchodzić do Namiotu Spotkania lub będą zbliżać się do ołtarza dla spełnienia służby w Miejscu Świętym, aby nie ściągnęli na siebie grzechu i nie pomarli. To jest rozporządzenie na wieki dla niego i dla potomków jego po nim.

Księga Hioba 8

Pierwsza mowa Bildada: Potęga Boża w służbie sprawiedliwości

Kara nasuwa myśl o grzechu jako o przyczynie

¹ Bildad ze Szuach na to tak odpowiedział:
² „Jak długo chcesz mówić w ten sposób?
Twe słowa gwałtowne jak wicher,
³ Czyż Bóg nagina prawo,
Wszechmocny zmienia sprawiedliwość?
⁴ A jeśli synowie zgrzeszyli
i oddał ich w moc ich występku?

Upokórz się, a zyskasz szczęście

⁵ Radzę do Boga się zwrócić,
o łaskę do Wszechmocnego.
⁶ Jeśliś jest czysty, niewinny,
to czuwać będzie nad tobą,
uczciwy twój dom odbuduje.
⁷ Skromny byłby początek,
lecz koniec byłby wspaniały.

Tak uczą starsi

⁸ Pytaj no dawnych pokoleń,
zwróć uwagę na doświadczenie przodków.
⁹ My, wczorajsi, znamy niewiele,
bo wiek nasz jak cień jest na ziemi.
¹⁰ Lecz oni pouczą, wyjaśnią
słowami, co płyną z rozsądku.
¹¹ Czyż rośnie papirus bez błota,
czy się krzewi sitowie bez wody?
¹² Jeszcze świeże, niezdatne do ścięcia,
[a już] usycha, prędzej od trawy.
¹³ Tak z drogą niepomnych na Boga;
nadzieja nieprawych zaginie,
¹⁴ na krótko im [starczy] nadziei,
ich ufność jak nić pajęczyny.
¹⁵ Kto się jej uchwyci, ten nie ustoi,
upadnie szukając oparcia.
¹⁶ On wprawdzie w słońcu soczysty,
pędy swe puszcza w ogrodzie,
¹⁷ korzenie umacnia we żwirze,
pośród kamieni zakwita.
¹⁸ Gdy utniesz go z jego podłoża,
ono się zaprze: „Ja go nie widziałem”.
¹⁹ Oto wesele z tej drogi.
A z pyłu wyrośnie ktoś inny.

Nawróć się!

²⁰ Prawego Bóg nie odrzuci,
złego nie wzmocni ramieniem.
²¹ Napełni twe usta radością,
a wargi okrzykiem wesela.
²² Wrogowie zapłonią się wstydem,
przepadną namioty występnych”.

Dzieje Apostolskie 15

TAK ZWANY SOBÓR JEROZOLIMSKI

Spory o zachowanie Prawa

¹ Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: „Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni”.
² Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych. ³ Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.
⁴ Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez Kościół, Apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. ⁵ Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: „Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego”. ⁶ Zebrali się więc Apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę. ⁷ Po długiej wymianie zdań przemówił do nich Piotr: „Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. ⁸ Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. ⁹ Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca. ¹⁰ Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. ¹¹ Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni”.
¹² Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.

Mowa św. Jakuba

¹³ A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: „Posłuchajcie mnie, bracia! ¹⁴ Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan. ¹⁵ Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano:
¹⁶ Potem powrócę
i odbuduję przybytek Dawida,
który znajduje się w upadku.
Odbuduję jego ruiny i wzniosę go,
¹⁷ aby pozostali ludzie szukali Pana
i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje –
mówi Pan, który to sprawia.
¹⁸ To są [Jego] odwieczne wyroki.
¹⁹ Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, ²⁰ lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. ²¹ Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach”.

Dekret Apostołów

²² Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. ²³ Posłali przez nich pismo tej treści: „Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. ²⁴Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach, ²⁵ postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, ²⁶ którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. ²⁷ Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. ²⁸ Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. ²⁹ Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!”
³⁰ Wysłannicy przybyli więc do Antiochii i zwoławszy lud, oddali list. ³¹ Gdy go przeczytano, ucieszyli się z jego pocieszającej treści. ³² Juda i Sylas, którzy byli również prorokami, w częstych przemówieniach zachęcali i umacniali braci. ³³ Po upływie pewnego czasu wyprawili ich bracia z pozdrowieniami pokoju od braci do tych, którzy ich wysłali. < ³⁴ >³⁵ A Paweł i Barnaba przebywali w Antiochii, nauczali i razem z wielu innymi głosili słowo Pańskie.

DZIAŁALNOŚĆ ŚW. PAWŁA
DRUGA WYPRAWA MISYJNA

Spór o Marka

³⁶ Po pewnym czasie powiedział Paweł do Barnaby: „Wróćmy już i zobaczmy, jak się mają bracia we wszystkich miastach, w których głosiliśmy słowo Pańskie”. ³⁷ Barnaba chciał również zabrać Jana, zwanego Markiem; ³⁸ ale Paweł prosił, aby nie zabierał z sobą tego, który odszedł od nich w Pamfilii i nie brał udziału w ich pracy. ³⁹ Doszło do ostrego starcia, tak że się rozdzielili: Barnaba zabrał Marka i popłynął na Cypr, ⁴⁰ a Paweł dobrał sobie za towarzysza Sylasa i wyszedł polecony przez braci łasce Pana. ⁴¹ Przechodził przez Syrię i Cylicję umacniając miejscowe Kościoły.