Biblia w rok – 18 grudnia

Czytania na 18 grudnia
Księga Amosa 1,2,3
Księga Psalmów 62
1 List św. Jana 3

*****

Księga Amosa 1,2,3

Tytuł

¹ Słowa Amosa, który był jednym spośród pasterzy z Tekoa: co widział w sprawie Izraela, za dni Ozjasza, króla Judy, i za dni Jeroboama, syna Joasza, króla Izraela, na dwa lata przed trzęsieniem ziemi.

Wstęp

² Powiedział on:
Pan z Syjonu zagrzmi.
Z Jeruzalem wyda swój głos,
a lamentować będą łąki pasterzy
i szczyt Karmelu uschnie.

ZAPOWIEDŹ SĄDU NAD SĄSIADAMI IZRAELA I NAD NIM SAMYM

Przeciwko Damaszkowi

³ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Damaszku
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż zmłócili saniami żelaznymi Gilead.
⁴ Ześlę więc ogień na dom Chazaela,
by strawił pałace Ben-Hadada.
⁵ Rozbiję zaworę Damaszku
i wytępię mieszkańca z doliny Awen
i dzierżącego berło z Bet-Eden,
a naród Aramu uprowadzony zostanie do Kir –
mówi Pan.

Przeciwko Gazie i Filistynom

⁶ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Gazy
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż uprowadzili doszczętnie ludność, by wydać ją Edomowi.
⁷ Ześlę więc ogień na mury Gazy,
i strawi on jej pałace.
⁸ Wytępię mieszkańca z Aszdodu
i dzierżącego berło z Aszkelonu.
Zwrócę rękę przeciw Ekronowi
i zginie reszta Filistynów –
rzekł Pan Bóg.

Przeciwko Tyrowi i Fenicji

⁹ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Tyru
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż wydali oni Edomowi uprowadzonych aż do ostatniego
i nie pamiętali o bratnim przymierzu.
¹⁰ Ześlę więc ogień na mury Tyru
i strawi jego pałace.

Przeciwko Edomowi

¹¹ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Edomu
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż prześladował mieczem brata swego,
tłumiąc uczucie miłosierdzia,
trwał w swym gniewie nieustannie
i gniew swój chował do końca.
¹² Ześlę więc ogień na Teman
i strawi pałace Bosry.

Przeciwko Ammonitom

¹³ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków synów Ammona
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż rozcinał brzemienne niewiasty Gileadu,
by rozszerzyć swoje granice.
¹⁴ Rozpalę więc ogień na murach Rabba
i strawi jego pałace
podczas wrzawy w dzień bitwy,
podczas burzy w dzień wichru.
¹⁵ I pójdzie król ich w niewolę,
on i książęta jego razem –
rzekł Pan.

Przeciwko Moabitom

¹ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Moabu
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż on spalił kości króla Edomu na wapno.
² Ześlę więc ogień na Moab
i strawi pałace Keriotu,
zginie podczas wrzawy wojennej Moab,
podczas okrzyków, przy dźwięku rogu.
³ Zniszczę pośród niego władcę,
a razem z nim wszystkich książąt jego wybiję –
rzekł Pan.

Przeciwko Judzie

⁴ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Judy
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż odrzucili Prawo Pana
i przykazań Jego nie strzegli;
zwiedli ich kłamliwi ich bogowie,
za którymi przodkowie ich chodzili.
⁵ Ześlę więc ogień na Judę
i strawi pałace Jeruzalem.

Przeciwko Izraelowi

⁶ Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Izraela
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż sprzedają za srebro sprawiedliwego,
a ubogiego za parę sandałów;
⁷ w prochu ziemi depcą głowy biednych
i ubogich kierują na bezdroża;
ojciec i syn chodzą do tej samej dziewczyny,
aby znieważać święte imię moje.
⁸ Na płaszczach zastawnych wylegują się przy każdym ołtarzu
i wino wymuszone grzywną piją
w domu swego Boga.
⁹ Ja to przed nimi zgładziłem Amorytów,
którzy byli wysocy jak cedry,
a mocni byli jak dęby.
I zniszczyłem owoc ich z góry,
a z dołu korzenie.
¹⁰ I Ja to wyprowadziłem was z Egiptu,
wiodłem przez pustynię przez lat czterdzieści,
byście posiedli ziemię Amorytów.
¹¹ Wzbudzałem spomiędzy waszych synów proroków,
a spomiędzy waszych młodzieńców – nazirejczyków.
Czyż nie było tak, synowie Izraela? – wyrocznia Pana.
¹² A wy dawaliście pić nazirejczykom wino
i prorokom rozkazywaliście: „Nie prorokujcie!”
¹³ Oto Ja zmiażdżę was tak,
jak miażdży wozowy walec napełniony snopami.
¹⁴ Szybkobiegacz nie będzie miał gdzie uciec,
mocarz nie okaże swej siły,
a bohater nie ocali życia;
¹⁵ łucznik się nie ostoi,
szybkonogi nie umknie
i jeździec na koniu nie ocali życia;
¹⁶ nawet najmężniejszy sercem pomiędzy bohaterami będzie w tym dniu nagi uciekał –
wyrocznia Pana.

PRZESTROGA DLA IZRAELA

Kara za sprzeniewierzenie się

¹ Słuchajcie tego słowa, które mówi Pan do was, synowie Izraela, do całego pokolenia, które Ja wyprowadziłem z ziemi egipskiej:
² Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi,
dlatego was nawiedzę karą za wszystkie wasze winy.

Prawdziwe źródło prorockiego natchnienia

³ Czyż wędruje dwu razem,
jeśli się wzajem nie znają?
⁴ Czyż ryczy lew w lesie,
zanim ma zdobycz?
Czyż lwiątko wydaje głos ze swego legowiska,
jeśli niczego nie schwytało?
⁵ Czyż spada ptak na ziemię,
jeśli nie było sidła?
Czyż się unosi pułapka nad ziemią,
zanim coś schwytała?
⁶ Czyż dmie się w trąbę w mieście,
a lud się nie przelęknie?
Czyż zdarza się w mieście nieszczęście,
by Pan tego nie sprawił?
⁷ Bo Pan Bóg nie uczyni niczego,
jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom.
⁸ Gdy lew zaryczy,
któż się nie ulęknie?
Gdy Pan Bóg przemówi,
któż nie będzie prorokować?

Groźby przeciw Samarii

⁹ Głoście w pałacach w Aszdodzie
i na zamkach w ziemi egipskiej!
Mówcie: „Zbierzcie się na górach Samarii,
zobaczcie wielkie w niej zamieszanie
i gwałty pośród niej!”
¹⁰ Nie umieją postępować uczciwie – wyrocznia Pana –
gromadzą nieprawość i ucisk w swych pałacach.
¹¹ Dlatego tak mówi Pan Bóg:
Nieprzyjaciel otoczy kraj;
zniszczona będzie moc twoja
i ograbione twoje pałace.
¹² Tak mówi Pan:
Tak jak pasterz z lwiej paszczy ratuje
tylko dwie nogi albo koniec ucha,
tak nieliczni uratowani będą synowie Izraela,
siedzący w Samarii w rogu łoża
i na dywanie z Damaszku.

Przeciwko Betel i pałacom

¹³ Słuchajcie i oświadczcie w domu Jakubowym –
wyrocznia Pana Boga, Boga Zastępów:
¹⁴ w dzień, kiedy będę karał występki Izraela,
ukarzę [również] ołtarze Betel.
Odrąbane zostaną rogi ołtarza
i upadną na ziemię.
¹⁵ Rozwalę zarówno dom zimowy jak i letni;
zniszczeją domy z kości słoniowej
i rozwalone zostaną domy z hebanu – wyrocznia Pana.

Księga Psalmów 62

PSALM 62(61)

Bóg jedyną nadzieją

¹ Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm. Dawidowy.
² Dusza moja spoczywa tylko w Bogu,
od Niego przychodzi moje zbawienie.
³ On jedynie skałą i zbawieniem moim,
twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
⁴ Dokądże będziecie napadać na człowieka
i wszyscy go przewracać
jak ścianę pochyloną,
jak mur, co się wali?
⁵ Oni tylko knują podstępy
i lubią zwodzić;
kłamliwymi ustami swymi błogosławią,
a przeklinają w sercu.

⁶ Spocznij jedynie w Bogu, duszo moja,
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
⁷ On jedynie skałą i zbawieniem moim,
On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
⁸ W Bogu jest zbawienie moje i moja chwała,
skała mojej mocy,
w Bogu moja ucieczka.
⁹ W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie!
Przed Nim serca wasze wylejcie:
Bóg jest dla nas ucieczką!

¹⁰ Synowie ludzcy są tylko jak tchnienie,
synowie mężów – kłamliwi;
na wadze w górę się wznoszą:
wszyscy razem są lżejsi niż tchnienie.
¹¹ Nie pokładajcie ufności w przemocy
ani się łudźcie na próżno rabunkiem;
do bogactw, choćby rosły,
serc nie przywiązujcie.
¹² Bóg raz powiedział,
dwa razy to słyszałem:
Bóg jest potężny.
¹³ I Ty, Panie, jesteś łaskawy,
bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.

1 List św. Jana 3

¹ Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec:
zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi:
i rzeczywiście nimi jesteśmy.
Świat zaś dlatego nas nie zna,
że nie poznał Jego.
² Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi,
ale jeszcze się nie ujawniło,
czym będziemy.
Wiemy, że gdy się objawi,
będziemy do Niego podobni,
bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
³ Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję,
uświęca się podobnie jak On jest święty.

Musimy unikać grzechów

⁴ Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia,
ponieważ grzech jest bezprawiem.
⁵ Wiecie, że On się objawił po to,
aby zgładzić grzechy,
w Nim zaś nie ma grzechu.
⁶ Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy,
żaden zaś z tych, którzy grzeszą,
nie widział Go ani Go nie poznał.
⁷ Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu;
kto postępuje sprawiedliwie,
jest sprawiedliwy,
tak jak On jest sprawiedliwy.
⁸ Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła,
ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku.
Syn Boży objawił się po to,
aby zniszczyć dzieła diabła.
⁹ Każdy, kto narodził się z Boga,
nie grzeszy,
gdyż trwa w nim nasienie Boże;
taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga.

Musimy zachować przykazania, zwłaszcza przykazanie wzajemnej miłości

¹⁰ Dzięki temu można rozpoznać
dzieci Boga i dzieci diabła:
każdy, kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z Boga,
jak i ten, kto nie miłuje swego brata. ¹¹ Taka bowiem jest wola Boża,
którą objawiono nam od początku,
abyśmy się wzajemnie miłowali.
¹² Nie tak, jak Kain, który pochodził od Złego
i zabił swego brata.
A dlaczego go zabił?
Ponieważ czyny jego były złe,
brata zaś sprawiedliwe.
¹³ Nie dziwcie się, bracia,
jeśli świat was nienawidzi.
¹⁴ My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia,
bo miłujemy braci,
kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci.
¹⁵ Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą,
a wiecie, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego.
¹⁶ Po tym poznaliśmy miłość,
że On oddał za nas życie swoje.
My także winniśmy oddać życie za braci.
¹⁷ Jeśliby ktoś posiadał majętność tego świata
i widział, że brat jego cierpi niedostatek,
a zamknął przed nim swe serce,
jak może trwać w nim miłość Boga?
¹⁸ Dzieci,
nie miłujmy słowem i językiem,
ale czynem i prawdą!
¹⁹ Po tym poznamy,
że jesteśmy z prawdy,
i uspokoimy przed Nim nasze serce.
²⁰ A jeśli nasze serce oskarża nas,
to Bóg jest większy od naszego serca
i zna wszystko.
²¹ Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża,
mamy ufność wobec Boga,
²² i o co prosić będziemy,
otrzymamy od Niego,
ponieważ zachowujemy Jego przykazania
i czynimy to, co się Jemu podoba.
²³ Przykazanie zaś Jego jest takie,
abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa,
i miłowali się wzajemnie tak,
jak nam nakazał.
²⁴ Kto wypełnia Jego przykazania,
trwa w Bogu, a Bóg w nim;
a to, że trwa On w nas,
poznajemy po Duchu, którego nam dał.