Biblia w rok – 19 grudnia

Czytania na 19 grudnia
Księga Amosa 4,5,6
Księga Psalmów 63
1 List św. Jana 4

*****

Księga Amosa 4,5,6

Przeciwko mieszkańcom Samarii

¹ Słuchajcie słowa tego, krowy Baszanu,
które mieszkacie na górach Samarii:
uciskacie biednych, gnębicie ubogich,
mówicie do mężów swoich: „Przynieś, a będziemy pili!”
² Poprzysiągł Pan Bóg na świętość swoją:
Oto dni na was nadchodzą,
że pochwycą was hakami, resztę was – rybackimi wędkami:
³ i przez wyłomy w murze wyjdzie, każda przed siebie,
i powloką was do Hermonu –
wyrocznia Pana.

Przeciwko świątyniom w Betel i Gilgal

⁴ Idźcie do Betel i grzeszcie,
do Gilgal i grzeszcie więcej;
przynoście co ranka ofiary wasze
i co trzeci dzień dziesięciny!
⁵ Nawet chleb kwaszony spalajcie na ofiarę pochwalną
i nawołujcie głośno do ofiar dobrowolnych,
bo to lubicie, synowie Izraela –
wyrocznia Pana Boga.

Kary

⁶ To Ja sprowadziłem na was klęskę głodu we wszystkich waszych miastach
i brak chleba we wszystkich waszych wioskach,
aleście do Mnie nie powrócili –
wyrocznia Pana.
⁷ To Ja wstrzymałem dla was deszcz
na trzy miesiące przed żniwami:
spuściłem deszcz na jedno miasto,
a w drugim mieście nie padało;
jedno pole zostało zroszone,
a drugie pole, na którym nie padał deszcz, stało się suche.
⁸ I wlekli się mieszkańcy dwu, trzech miast,
do jednego miasta, by napić się wody,
i nie zaspokoili pragnienia;
aleście do Mnie nie powrócili –
wyrocznia Pana.
⁹ Karałem was zwarzeniem i śniecią zbóż,
liczne ogrody wasze i winnice,
drzewa figowe i oliwki zjadła szarańcza;
aleście do Mnie nie powrócili –
wyrocznia Pana.
¹⁰ Zesłałem na was zarazę jak na Egipt;
wybiłem mieczem waszych młodzieńców,
a konie wasze uprowadzono;
w ogniu spłonęły wasze obozy,
kiedy gniewałem się na was,
aleście do Mnie nie powrócili –
wyrocznia Pana.
¹¹ Spustoszyłem was, jak podczas Bożego spustoszenia Sodomy i Gomory;
staliście się jak głownia wyciągnięta z ognia;
aleście do Mnie nie powrócili –
wyrocznia Pana.
¹² Tak uczynię tobie, Izraelu,
a ponieważ ci to uczynię, przygotuj się, by stawić się przed Bogiem twym, Izraelu!
¹³ On to jest, który tworzy góry i stwarza wichry,
myśli ludzkie poznaje,
wywołuje jutrzenkę i ciemność,
stąpa po wyżynach ziemi.
Pan, Bóg Zastępów, jest imię Jego.

Opłakiwanie Izraela

¹ Słuchajcie tej mowy, którą jako pieśń żałobną
o was zaśpiewam, domu Izraela!
² Upadła, nie będzie mogła powstać Dziewica Izraela;
leży na ziemi, nikt jej nie podźwignie.
³ Gdyż tak mówi Pan Bóg:
Miastu, które wysłało tysiąc [wojska], pozostanie stu;
które wysłało stu, ocali dziesięciu
dla domu Izraela.

Nawrócenie jest konieczne

⁴ Tak mówi Pan do domu Izraela:
Szukajcie Mnie, a żyć będziecie.
⁵ Nie szukajcie zaś Betel i do Gilgal nie chodźcie!
I Beer-Szeby nie odwiedzajcie!
Albowiem Gilgal pójdzie do niewoli,
a Betel zniknie.
⁶ Szukajcie Pana, a żyć będziecie!
Gdyż inaczej jak ogień nawiedzi On dom Józefa i strawi go.
Nikt nie będzie mógł zagasić ognia w Betel.
⁷ Prawość obracacie w piołun,
a sprawiedliwość depczecie po ziemi.
⁸ To Ten, który uczynił Plejady i Oriona,
który przemienia ciemności w poranek,
a dzień w noc zaciemnia,
Ten, który wzywa wody morskie
i rozlewa je po powierzchni ziemi –
Pan jest imię Jego.
⁹ On na mocnego zsyła zniszczenie
i sprowadza zniszczenie na twierdzę.

Groźby

¹⁰ W bramie nienawidzą dowodzącego słuszności,
nie cierpią tego, który mówi prawdę.
¹¹ Ponieważ deptaliście biednego
i daniny w zbożu braliście od niego,
możecie zbudować sobie domy z kamienia ciosanego,
lecz nie będziecie w nich mieszkali;
możecie piękne winnice zasadzić,
lecz nie będziecie pili z nich wina.
¹² Albowiem poznałem mnogie wasze złości
i grzechy wasze liczne,
o wy, ciemięzcy sprawiedliwego, biorący okup
i uciskający w bramie ubogich!
¹³ Dlatego w tym czasie milczy człowiek roztropny,
bo jest to czas niedoli.

Nawoływanie Proroka

¹⁴ Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli.
Wtedy Pan, Bóg Zastępów, będzie z wami,
tak jak to mówicie.
¹⁵ Miejcie w nienawiści zło, a miłujcie dobro!
Wymierzajcie w bramie sprawiedliwość!
Może ulituje się Pan, Bóg Zastępów, nad Resztą pokolenia Józefa.

Dzień Pański

¹⁶ Dlatego tak mówi Pan, Bóg Zastępów, Panujący:
Na wszystkich placach będzie lament,
na wszystkich ulicach krzyczeć będą: „Biada, biada!”
Wzywać będą rolnika do żałoby,
do lamentowania – umiejących jęczeć.
¹⁷ We wszystkich winnicach będzie narzekanie,
bo przejdę pośród ciebie –
rzekł Pan.
¹⁸ Biada oczekującym dnia Pańskiego.
Cóż wam po dniu Pańskim?
On jest ciemnością a nie światłem.
¹⁹ Jakby uciekał człowiek przed lwem,
a trafił na niedźwiedzia;
jakby skrył się do domu i oparł się ręką o ścianę,
a ukąsił go wąż.
²⁰ Przecież dzień Pański jest ciemnością, a nie światłem,
mrokiem, a nie ma w nim jasności?

Przeciwko zewnętrznemu ujmowaniu służby Bogu

²¹ Nienawidzę, brzydzę się waszymi świętami.
Nie będę miał upodobania w waszych uroczystych zebraniach.
²² Bo kiedy składacie Mi całopalenia i wasze ofiary,
nie znoszę tego,
na ofiary biesiadne z tucznych wołów
nie chcę patrzeć.
²³ Idź precz ode Mnie ze zgiełkiem pieśni twoich,
i dźwięku twoich harf nie chcę słyszeć.
²⁴ Niech sprawiedliwość wystąpi jak woda z brzegów
i prawość jak potok nie wysychający wyleje!
²⁵ Czyż nie składaliście Mi żertw i ofiar pokarmowych na pustyni
przez czterdzieści lat, domu Izraela,
²⁶ a [zarazem] obnosiliście Sikkuta, waszego króla,
i Kijjuna, wasze bożki,
<gwiazdę waszego boga>,
któreście sobie uczynili?
²⁷ Dlatego przesiedlę was poza Damaszek,
mówi Pan, Bóg Zastępów – to imię Jego.

Biada beztroskim

¹ Biada beztroskim na Syjonie
i dufnym na górze Samarii,
książętom pierwszego z narodów,
których słucha dom Izraela.
² Idźcie do Kalne i zobaczcie,
potem idźcie stamtąd do Chamat-Rabba
i zajdźcie do Gat filistyńskiego.
Czyż od tych królestw jesteście silniejsi
albo posiadłości wasze większe niż u nich?
³ [W mniemaniu swoim] oddalacie dzień niedoli,
a [rzeczywiście] przybliżacie panowanie gwałtu.
⁴ Leżą na łożach z kości słoniowej
i wylegują się na dywanach;
jedzą oni jagnięta z trzody
i cielęta ze środka obory.
⁵ Fałszywie śpiewają przy dźwiękach harfy
i jak Dawid obmyślają sobie instrumenty do grania.
⁶ Piją czaszami wino
i najlepszym olejkiem się namaszczają,
a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa.
⁷ Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców,
i zniknie krzykliwe grono hulaków.

Ogrom kary

⁸ Poprzysiągł Pan Bóg na swoje życie – wyrocznia Pana, Boga Zastępów: Brzydzę się pychą Jakuba i nienawidzę jego pałaców, wydam więc [wrogom] miasto i to, co się w nim znajduje.
⁹ I gdyby pozostało dziesięciu mężów w jednym domu –
i ci umrą;
¹⁰ niewielu pozostanie, by wynieść kości z domu,
i [gdy] zapyta tego, który pozostał w domu:
„Czy jest jeszcze ktoś z tobą?”
Odpowie: „Nie ma”, i doda:
„Milcz!”, bo nie będzie można wspominać imienia Pana.
¹¹ Oto Pan rozkazał
i obrócony będzie wielki dom w ruiny,
a mały dom w rozsypkę.
¹² Czy konie pędzą po skałach
albo czy tam się orze wołami,
że zamieniacie sprawiedliwość na truciznę,
a owoc prawości – na piołun?
¹³ Cieszycie się z Lo-Debar
i mówicie: „Czyż nie naszą siłą zdobyliśmy sobie Karnaim?”
¹⁴ Lecz oto Ja wzbudzę przeciwko wam, domu Izraela,
– wyrocznia Pana, Boga Zastępów –
naród, który was uciemięży
od Wejścia do Chamat aż do potoku Araby.

Księga Psalmów 63

PSALM 63(62)

Tęsknota za Bogiem i świątynią

¹ Psalm Dawidowy. Gdy przebywał na Pustyni Judzkiej.
² Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam;
Ciebie pragnie moja dusza,
za Tobą tęskni moje ciało,
jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody.
³ W świątyni tak się wpatruję w Ciebie,
bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę.
⁴ Skoro łaska Twoja lepsza jest od życia,
moje wargi będą Cię sławić.

⁵ Tak błogosławię Cię w moim życiu:
wzniosę ręce w imię Twoje.
⁶ Dusza moja się syci niby sadłem i tłustością,
radosnymi okrzykami warg moje usta Cię chwalą,
⁷ gdy wspominam Cię na moim posłaniu
i myślę o Tobie podczas moich czuwań.
⁸ Bo stałeś się dla mnie pomocą
i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:
⁹ do Ciebie lgnie moja dusza,
prawica Twoja mnie wspiera.

¹⁰ A ci, którzy szukają zguby mojej duszy,
niech zejdą w głębiny ziemi.
¹¹ Niech będą wydani pod miecze
i staną się łupem szakali.
¹² A król niech się raduje w Bogu,
niech chlubi się każdy, który nań przysięga,
tak niech się zamkną usta mówiących kłamliwie.

1 List św. Jana 4

Musimy strzec się Antychrystów i świata

¹ Umiłowani,
nie dowierzajcie każdemu duchowi,
ale badajcie duchy, czy są z Boga,
gdyż wielu fałszywych proroków
pojawiło się na świecie.
² Po tym poznajecie Ducha Bożego:
każdy duch,
który uznaje,
że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga.
³ Każdy zaś duch,
który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga;
i to jest duch Antychrysta,
który – jak słyszeliście – nadchodzi
i już teraz przebywa na świecie.
⁴ Wy, dzieci,
jesteście z Boga i zwyciężyliście ich,
ponieważ większy jest Ten, który w was jest,
od tego, który jest w świecie.
⁵ Oni są ze świata,
dlatego mówią tak, jak [mówi] świat,
a świat ich słucha.
⁶ My jesteśmy z Boga.
Ten, który zna Boga, słucha nas.
Kto nie jest z Boga, nas nie słucha.
W ten sposób poznajemy
ducha prawdy i ducha fałszu.

Bóg jest źródłem prawdziwej miłości, wiary i życia

⁷ Umiłowani, miłujmy się wzajemnie,
ponieważ miłość jest z Boga,
a każdy, kto miłuje,
narodził się z Boga i zna Boga.
⁸ Kto nie miłuje, nie zna Boga,
bo Bóg jest miłością.
⁹ W tym objawiła się miłość Boga ku nam,
że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat,
abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
¹⁰ W tym przejawia się miłość,
że nie my umiłowaliśmy Boga,
ale że On sam nas umiłował
i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
¹¹ Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował,
to i my winniśmy się wzajemnie miłować.
¹² Nikt nigdy Boga nie oglądał.
Jeżeli miłujemy się wzajemnie,
Bóg trwa w nas
i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
¹³ Poznajemy, że my trwamy w Nim,
a On w nas,
bo udzielił nam ze swego Ducha.
¹⁴ My także widzieliśmy i świadczymy,
że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata.
¹⁵ Jeśli kto wyznaje,
że Jezus jest Synem Bożym,
to Bóg trwa w nim, a on w Bogu.
¹⁶ Myśmy poznali i uwierzyli miłości,
jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością:
kto trwa w miłości, trwa w Bogu,
a Bóg trwa w nim.
¹⁷ Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości,
że mamy pełną ufność na dzień sądu,
ponieważ tak, jak On jest [w niebie],
i my jesteśmy na tym świecie.
¹⁸ W miłości nie ma lęku,
lecz doskonała miłość usuwa lęk,
ponieważ lęk kojarzy się z karą.
Ten zaś, kto się lęka,
nie wydoskonalił się w miłości.

O źródle miłości

¹⁹ My miłujemy [Boga],
ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował.
²⁰ Jeśliby ktoś mówił: „Miłuję Boga”, a brata swego nienawidził, jest kłamcą,
albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi,
nie może miłować Boga, którego nie widzi.
²¹ Takie zaś mamy od Niego przykazanie,
aby ten, kto miłuje Boga,
miłował też i brata swego.