Biblia w rok – 5 kwietnia

Czytania na 5 kwietnia
Księga Jozuego 1 – 2
Mądrość Syracha 5
List do Rzymian 15

*******

Księga Jozuego 1 – 2

PODBÓJ PALESTYNY PRZYGOTOWANIA

Zadanie Jozuego

¹ Po śmierci Mojżesza, sługi Pana, rzekł Pan do Jozuego, syna Nuna, pomocnika Mojżesza: ² „Mojżesz, sługa mój, umarł; teraz więc wstań, przepraw się przez ten oto Jordan, ty i cały ten lud, do ziemi, którą Ja daję Izraelitom. ³ Każde miejsce, na które zstąpi wasza noga, Ja wam daję, jak zapowiedziałem Mojżeszowi. ⁴ Od pustyni i od Libanu aż do Wielkiej Rzeki, rzeki Eufrat, cała ziemia Chetytów aż do Wielkiego Morza, w stronę zachodzącego słońca, będzie waszą krainą. ⁵ Nikt się nie ostoi przed tobą przez wszystkie dni twego życia. Jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie opuszczę cię ani porzucę.

Warunki pomocy Bożej

⁶ Bądź mężny i mocny, ponieważ ty rozdasz temu ludowi w posiadanie ziemię, którą poprzysiągłem dać ich przodkom. ⁷ Tylko bądź mężny i mocny, przestrzegając wypełniania całego Prawa, które nakazał ci Mojżesz, sługa mój. Nie odstępuj od niego ani w prawo, ani w lewo, aby się okazała twoja roztropność we wszystkich przedsięwzięciach. ⁸ Niech ta Księga Prawa będzie zawsze na twych ustach: rozważaj ją w dzień i w nocy, abyś ściśle spełniał wszystko, co w niej jest napisane, bo tylko wtedy powiedzie ci się i okaże się twoja roztropność. ⁹ Czyż ci nie rozkazałem: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz”.

Pomoc pokoleń zajordańskich

¹⁰ Jozue rozkazał wówczas zwierzchnikom ludu, mówiąc: ¹¹ „Przejdźcie przez obóz i nakażcie ludowi: Przygotujcie sobie żywność, gdyż po trzech dniach przeprawicie się przez ten Jordan, abyście zajęli ziemię, którą Pan, Bóg wasz, daje wam w posiadanie”.
¹² Następnie Jozue przemówił do Rubenitów, Gadytów i połowy pokolenia Manassesa: ¹³ „Przypomnijcie sobie rozkaz, jaki dał wam Mojżesz, sługa Pana, gdy rzekł: Pan, Bóg wasz, strzeże waszego pokoju i oddaje wam tę ziemię. ¹⁴ Wasze żony, dzieci i trzody mogą pozostać w kraju, który dał wam Mojżesz za Jordanem. Wy jednak musicie wyruszyć uzbrojeni na czele swych braci, wszyscy zdolni do boju mężczyźni, i musicie im pomóc, ¹⁵ aż Pan użyczy pokoju braciom waszym, jak i wam, i aż oni również posiądą ziemię, którą da im Pan, Bóg wasz. Wtedy możecie wrócić do kraju, który do was należy i który dał wam Mojżesz, sługa Pana, po drugiej stronie Jordanu, ku wschodowi słońca”.
¹⁶ Odpowiedzieli więc Jozuemu tymi słowami: „Wszystko, coś nam rozkazał, uczynimy i gdziekolwiek nas poślesz, pójdziemy. ¹⁷ Jak posłuszni byliśmy we wszystkim Mojżeszowi, tak będziemy posłuszni i tobie. Oby tylko Pan, Bóg twój, był z tobą, jak był z Mojżeszem. ¹⁸ Ktokolwiek sprzeciwi się twojemu głosowi i nie będzie posłuszny twemu słowu we wszystkim, co mu rozkażesz, musi umrzeć. Tylko ty bądź mężny i mocny”.

Wywiadowcy Jozuego w Jerychu

¹ Jozue, syn Nuna, wysłał potajemnie z Szittim dwu wywiadowców, dając im polecenie: „Idźcie i obejrzyjcie okolicę Jerycha”. Poszli więc i przybyli do domu nierządnicy imieniem Rachab i udali się tam na spoczynek. ² Doniesiono o tym królowi Jerycha w tych słowach: „Oto mężowie z Izraelitów przybyli tu tej nocy, by wybadać kraj”. ³ Posłał więc król Jerycha do Rachab rozkaz: „Wydaj tych ludzi, którzy przyszli do ciebie i weszli do domu twego, bo przybyli oni w celu obejrzenia całego kraju”. ⁴ Lecz kobieta wzięła tych dwu mężczyzn i ukryła ich. „Rzeczywiście, odrzekła, przybyli do mnie ci ludzie, ale nie wiedziałam, skąd byli. ⁵ Gdy jednak miano zamknąć bramy miasta o zmierzchu, oni wyszli i nie wiem, dokąd się udali. Pospieszcie za nimi jak najrychlej, a dościgniecie ich”.
⁶ Sama zaś zaprowadziła ich na dach i ukryła pod łodygami lnu, które tu rozłożyła. ⁷ Ludzie <królewscy> natomiast ścigali ich w kierunku Jordanu aż ku brodom, a bramę miasta zamknięto po wyjściu ścigających.

Umowa między Rachab a wywiadowcami

⁸ Wywiadowcy tymczasem jeszcze nie zasnęli, gdy Rachab weszła do nich na dach ⁹ i tak do nich powiedziała: „Wiem, że Pan dał wam ten kraj, gdyż postrach wasz padł na nas i wszyscy mieszkańcy kraju struchleli przed wami. ¹⁰ Słyszeliśmy bowiem, jak Pan wysuszył wody Morza Czerwonego przed wami, gdy wychodziliście z Egiptu, i co uczyniliście dwom królom amoryckim po drugiej stronie Jordanu, Sichonowi i Ogowi, których obłożyliście klątwą. ¹¹ Na wieść o tym zatrwożyło się serce nasze i zabrakło nam odwagi wobec was, ponieważ Pan, Bóg wasz, jest Bogiem wysoko na niebie i nisko na ziemi. ¹² Dlatego teraz przysięgnijcie mi na Pana, że jak ja okazałam wam życzliwość, tak i wy okażecie życzliwość domowi mego ojca; dacie mi znak jako rękojmię, ¹³ że zostawicie przy życiu mego ojca i moją matkę, moich braci i moje siostry, że zachowacie wszystko, co do nich należy, i uchronicie od śmierci”.
¹⁴ Odpowiedzieli jej wywiadowcy: „Życiem naszym ręczymy za was, jeśli tylko nie wydacie tej naszej sprawy. A gdy Pan odda nam tę ziemię, okażemy ci życzliwość i wierność”. ¹⁵ Po czym spuściła ich po powrozie z okna, gdyż dom jej przylegał do muru miejskiego i jakby w murze mieszkała. ¹⁶ „Udajcie się w góry – rzekła do nich – aby was nie spotkali ścigający i ukryjcie się tam przez trzy dni, aż do ich powrotu, po czym pójdziecie w swoją drogę”. ¹⁷ Wywiadowcy powiedzieli: „Tak wywiążemy się z tej przysięgi, którą kazałaś nam złożyć: ¹⁸ gdy wejdziemy do kraju, uwiążesz powróz z nici purpurowych u okna, przez które nas spuściłaś, i zgromadzisz u siebie w tym domu: ojca twego, matkę twoją, braci twoich i całą rodzinę. ¹⁹ Jeżeli ktokolwiek wyjdzie z drzwi twego domu, krew jego spadnie na jego głowę, a my będziemy niewinni. Kto jednak w domu z tobą pozostanie, krew jego spadnie na naszą głowę, jeżeli czyjaś ręka się go dotknie. ²⁰ Gdybyś jednak sprawę naszą zdradziła, będziemy wolni od przysięgi, którąś od nas przyjęła”. ²¹ Na to odpowiedziała: „Niech tak będzie, jak mówicie” i zakończyła rozmowę, a oni się oddalili. Wtedy ona uwiązała powróz purpurowy u okna.

Powrót wywiadowców

²² Wywiadowcy poszli, przybyli w góry i pozostali tam przez trzy dni, aż powrócili ludzie wysłani na ich poszukiwanie. Ci zaś szukali po całej drodze, ale nikogo nie znaleźli. ²³ Wtedy powrócili również i dwaj wywiadowcy. Zeszli z góry, przeprawili się przez rzekę, a gdy przybyli do Jozuego, syna Nuna, opowiedzieli mu wszystko, co ich spotkało. ²⁴ I rzekli do Jozuego: „Pan oddał cały ten kraj w nasze ręce i już wszyscy mieszkańcy struchleli przed nami”.

Mądrość Syracha 5

Bogactwa i zuchwałość

¹ Nie polegaj na swoich bogactwach
i nie mów: „Jestem samowystarczalny”.
² Nie daj się uwieść żądzom i sile,
by iść za zachciankami swego serca.
³ Nie mów: „Któż mi ma coś do rozkazywania?”
Albowiem Pan z całą pewnością wymierzy ci sprawiedliwość.
⁴ Nie mów: „Zgrzeszyłem i cóż mi się stało?”
Albowiem Pan jest cierpliwy.
⁵ Nie bądź tak pewny darowania ci win,
byś miał dodawać grzech do grzechu.
⁶ Nie mów: „Jego miłosierdzie
zgładzi mnóstwo moich grzechów”.
U Niego jest miłosierdzie, ale i zapalczywość,
a na grzeszników spadnie Jego gniew karzący.
⁷ Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana
ani nie odkładaj tego z dnia na dzień:
nagle bowiem gniew Jego przyjdzie
i zginiesz w dniu wymiaru sprawiedliwości.
⁸ Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych,
nic ci bowiem nie pomogą w nieszczęściu.

Kultura języka

⁹ Nie przewiewaj zboża przy każdym wietrze
ani nie chodź po każdej ścieżce –
takim jest bowiem grzesznik dwujęzyczny.
¹⁰ Twardo stój przy swym przekonaniu
i jedno miej tylko słowo!
¹¹ Bądź skory do słuchania,
a odpowiadaj po namyśle!
¹² Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu,
a jeśli nie, rękę twą połóż na ustach!
¹³ W mowie jest chwała i hańba człowieka,
a język może sprowadzić jego upadek.
¹⁴ Bacz, abyś nie był nazwany oszczercą
i nie czyń swym językiem zasadzek.
Bo złodziej doznaje hańby,
a dwujęzyczny najgorszego napiętnowania.
¹⁵ Nie uchybiaj ani w wielkich, ani w małych rzeczach,
i nie stawaj się wrogiem zamiast być przyjacielem;
jak bowiem złe imię odziedziczy hańbę i naganę,
tak również grzesznik dwujęzyczny.

List do Rzymian 15

Chrystus wzorem postępowania wobec braci

¹ A my, którzy jesteśmy mocni [w wierze], powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas dogodne. ² Niech każdy z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne – dla jego dobra, dla zbudowania. ³ Przecież i Chrystus nie szukał tego, co było dogodne dla Niego ale jak napisano: Urągania tych, którzy Tobie urągają, spadły na Mnie. ⁴ To zaś, co niegdyś zostało napisane, napisane zostało i dla naszego pouczenia, abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma, podtrzymywali nadzieję. ⁵ A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę, niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do siebie ⁶ i zgodnie jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego Jezusa Chrystusa.
⁷ Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was – ku chwale Boga. ⁸ Albowiem Chrystus – mówię – stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom ⁹ oraz po to, żeby poganie za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano:
Dlatego oddawać Ci będę cześć między poganami i śpiewać imieniu Twojemu.
¹⁰ Znów mówi Pismo:
Weselcie się, poganie, wraz z ludem Jego!
¹¹ I znowu:
Chwalcie Pana, wszyscy poganie,
niech Go uwielbiają wszystkie narody!
¹² Nadto także Izajasz powiada:
Przyjdzie potomek Jessego,
powstanie Ten, który ma rządzić poganami,
w Nim poganie pokładać będą nadzieję.
¹³ A Bóg, [dawca] nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w
wierze, abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję.

EPILOG

Pobudki do napisania listu

¹⁴ Bracia, jestem co do was przekonany, że pełni jesteście szlachetnych uczuć, ubogaceni wszelką wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień. ¹⁵ A może niekiedy w liście tym zbyt śmiało się wyraziłem jako ten, który wam pewne sprawy stara się przypomnieć – na mocy danej mi przez Boga łaski. ¹⁶ Dzięki niej jestem z urzędu sługą Chrystusa Jezusa wobec pogan sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii Bożej po to, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Duchem Świętym.
¹⁷ Jeśli więc mogę się chlubić, to tylko w Chrystusie Jezusie z powodu spraw odnoszących się do Boga. ¹⁸ Nie odważę się jednak wspominać niczego poza tym, czego dokonał przeze mnie Chrystus w doprowadzeniu pogan do posłuszeństwa [wierze] słowem, czynem, ¹⁹ mocą znaków i cudów, mocą Ducha Świętego. Oto od Jerozolimy i na całym obszarze aż po Illirię dopełniłem [obwieszczenia] Ewangelii Chrystusa. ²⁰ A poczytywałem sobie za punkt honoru głosić Ewangelię jedynie tam, gdzie imię Chrystusa było jeszcze nie znane, by nie budować na fundamencie położonym przez kogo innego, ²¹ lecz zgodnie z tym, co napisane:
Ci, którym o Nim nie mówiono, zobaczą Go,
i ci, którzy o Nim nie słyszeli, poznają Go.

Plany misyjne Apostoła

²² I stąd to wielokrotnie napotykałem przeszkody w dotarciu do was. ²³ Teraz jednak, nie znajdując już w tych stronach pola pracy, od kilku lat pragnę gorąco wybrać się do was, ²⁴ gdy będę podążał do Hiszpanii. Mam bowiem nadzieję, że w czasie tej podróży was odwiedzę i że wy mnie tam dalej wyprawicie, gdy się już trochę wami nacieszę.
²⁵ W tej chwili zaś wybieram się do Jerozolimy z posługą dla świętych. ²⁶ Macedonia i Achaja bowiem uznały za stosowne zebrać składkę na rzecz świętych w Jerozolimie. ²⁷ Uznały za stosowne, bo i są ich dłużnikami. Jeżeli bowiem poganie otrzymali udział w ich dobrach duchowych ²⁸ powinni im za to służyć pomocą doczesną. Gdy tę sprawę załatwię i owoce składki z moim potwierdzeniem im wręczę, poprzez wasze strony wybiorę się do Hiszpanii. ²⁹ A jestem przekonany, że przybywając do was, przyjdę z pełnią błogosławieństwa Chrystusa.
³⁰ Proszę więc was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga, ³¹ abym wyszedł cało z rąk niewiernych w Judei i by moja posługa na rzecz Jerozolimy została dobrze przyjęta przez świętych ³² i żebym za wolą Bożą z radością do was przybył i mógł się dzięki wam pokrzepić.
³³ A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi! Amen.