Biblia w rok – 23 grudnia

Czytania na 23 grudnia
Księga Micheasza 3 – 4
Księga Psalmów 84
Apokalipsa św. Jana 2

*****

Księga Micheasza 3 – 4

Nadużycia wśród kasty rządzącej

¹ Potem rzekłem:
Słuchajcie, proszę, książęta Jakuba
i wodzowie domu Izraela!
Czy nie waszą jest rzeczą znać sprawiedliwość?
² Wy, którzy macie w nienawiści dobro,
a miłujecie zło,
którzy zdzieracie z nich skórę,
a ciało ich aż do kości.
³ Bo ci, którzy jedzą ciało mego ludu
i skórę z niego zdzierają,
a kości mu łamią i tną na kawałki,
jak w garnku, jak mięso w środku kotła,
⁴ wołać będą wówczas do Pana,
ale im nie odpowie,
lecz zakryje wówczas oblicze swe przed nimi
za występki, które popełnili.

Nadużycia wśród proroków

⁵ Tak mówi Pan przeciw prorokom,
którzy zwodzą mój lud,
którzy, gdy mają usta pełne,
głoszą pokój,
a jeśli kto nic nie włoży w ich usta,
ogłoszą wojnę przeciw niemu.
⁶ Przeto noc będzie dla was bez widzenia
i ciemność dla was bez wieszczby;
zajdzie słońce nad prorokami
i zaćmi się dzień nad nimi.
⁷ Zawstydzą się wtedy widzący,
wieszczkowie się zarumienią,
i zasłonią wszyscy swe brody,
bo nie będzie Bożej odpowiedzi.
⁸ Ja zaś zaprawdę pełen jestem mocy Ducha Pańskiego,
sprawiedliwości i męstwa,
abym ogłaszał Jakubowi jego występki,
grzech jego – Izraelowi.

Nieprawość przywódców ludu

⁹ Słuchajcież tego, książęta domu Jakuba
i wodzowie domu Izraela!
Wy, którzy brzydzicie się sprawiedliwością
i przekręcacie wszystko, co proste.
¹⁰ Wy, którzy krwią budujecie Syjon,
a nieprawością Jeruzalem.
¹¹ Książęta jego sądzą za podarunki,
rozstrzygają kapłani jego za zapłatę,
prorocy jego wieszczą za pieniądze,
powołują się jednak na Pana, mówiąc:
„Czyż Pan nie jest wśród nas?
Nie spadnie na nas nieszczęście”.
¹² Przeto z powodu was Syjon
będzie jak pole zorany,
Jeruzalem rumowiskiem się stanie,
a góra świątyni – szczytem zalesionym.

NADZIEJE MESJAŃSKIE

Panowanie Boga na Syjonie

¹ Stanie się na końcu czasów:
będzie ustanowiona góra domu Pańskiego,
utwierdzona na wierzchu gór,
a wystrzeli ponad pagórki.
I popłyną do niej ludy.
² Pójdą liczne narody i powiedzą:
„Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską,
do domu Boga Jakubowego,
niech nas nauczy dróg swoich,
byśmy chodzili Jego ścieżkami”,
bo z Syjonu wyjdzie nauka
i słowo Pańskie z Jeruzalem.
³ Będzie On rozjemcą między licznymi ludami
i wyda wyroki na narody potężne, odległe;
i przekują miecze swe na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza,
nie będą się więcej zaprawiać do wojny,
⁴ lecz każdy będzie siadywał pod swą winoroślą
i pod swym drzewem figowym;
i nie będzie tego, kto by niepokoił,
bo usta Pana Zastępów przemówiły.
⁵ Choćby wszystkie ludy występowały,
każdy w imię swego boga,
my jednak występować będziemy
w imię Pana, Boga naszego,
zawsze i na wieki.

Powrót wygnańców do królestwa Bożego

⁶ W owym dniu – wyrocznia Pana –
zbiorę chromych,
zgromadzę wygnańców
i tych, których utrapiłem.
⁷ Chromych uczynię Resztą,
a wyrzutków – narodem mocnym.
I będzie królował Pan nad nimi
na górze Syjon, odtąd i aż na zawsze.
⁸ A ty, Wieżo Trzody,
Ostojo Córy Syjonu,
do ciebie dawna władza powróci,
władza królewska – do Córy Jeruzalem.

Groźba niewoli i obietnica uwolnienia

⁹ Czemu teraz tak szlochasz?
Czy nie ma króla u ciebie
albo zginęli twoi doradcy,
że chwycił cię ból jak rodzącą?
¹⁰ Wij się z bólu i jęcz
jak rodząca, Córo Syjonu,
bo teraz musisz wyjść z miasta
i w polu zamieszkać.
Pójdziesz aż do Babilonu,
tam będziesz ocalona,
tam cię odkupi Pan
z ręki twych nieprzyjaciół.

Wizja oblężenia i uwolnienie Jerozolimy

¹¹ Zebrało się teraz przeciw tobie
wiele narodów, które mówią:
„Niech będzie zbezczeszczona,
niech się nasycą oczy nasze [ruiną] Syjonu!”
¹² Ale one nie znają zamiarów Pana,
planów Jego nie pojmują,
że On je zgromadził
jak snopy na klepisku.
¹³ Wstań i młóć, Córo Syjonu!
Bo róg twój uczynię z żelaza,
a kopyta twoje zrobię ze spiżu
i zmiażdżysz ludy mnogie;
obłożysz klątwą ich łupy dla Pana
i bogactwa ich dla Władcy całej ziemi.
¹⁴ Teraz zbieraj się w bandy, Córko band!
Oblężenie przeciw nam zgotowano,
rózgą bić będą w policzek
sędziego Izraela.

Księga Psalmów 84

PSALM 84(83)

Szczęście mieszkańca świątyni

¹ Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Synów Koracha. Psalm.
² Jak miłe są przybytki Twoje,
Panie Zastępów!
³ Dusza moja pragnie i tęskni
do przedsieni Pańskich.
Moje serce i ciało radośnie wołają
do Boga żywego.
⁴ Nawet wróbel dom sobie znajduje
i jaskółka gniazdo.
gdzie złoży swe pisklęta:
przy Twoich ołtarzach, Panie Zastępów,
mój Królu i mój Boże!
⁵ Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie Cię wychwalają.

⁶ Szczęśliwi, których moc jest w Tobie,
którzy zachowują ufność w swym sercu.
⁷ Przechodząc doliną Baka,
przemieniają ją w źródło,
a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje.
⁸ Z mocy w moc wzrastać będą:
Boga <nad bogami> ujrzą na Syjonie.
⁹ Panie Zastępów, usłysz moją modlitwę;
nakłoń ucha, Boże Jakuba!
¹⁰ Spojrzyj, Puklerzu nasz, Boże,
i wejrzyj na oblicze Twego Pomazańca!

¹¹ Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich
lepszy jest niż innych tysiące;
wolę stać w progu domu mojego Boga,
niż mieszkać w namiotach grzeszników.
¹² Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą:
Pan hojnie darzy łaską i chwałą,
nie odmawia dobrodziejstw
postępującym nienagannie.
¹³ Panie Zastępów,
szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!

Apokalipsa św. Jana 2

List do Kościoła w Efezie

¹ Aniołowi Kościoła w Efezie napisz:
To mówi Ten, który trzyma w prawej ręce siedem gwiazd,
Ten, który się przechadza wśród siedmiu złotych świeczników:
² Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość,
i to że złych nie możesz znieść,
i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są,
i żeś ich znalazł kłamcami.
³ Ty masz wytrwałość:
i zniosłeś cierpienie dla imienia mego –
niezmordowany.
⁴ Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości.
⁵ Pamiętaj więc, skąd spadłeś,
i nawróć się,
i pierwsze czyny podejmij!
Jeśli zaś nie – przyjdę do ciebie
i ruszę świecznik twój z jego miejsca,
jeśli się nie nawrócisz.
⁶ Ale masz tę [zaletę], że nienawidzisz czynów nikolaitów,
których to czynów i Ja nienawidzę.
⁷ Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.
Zwycięzcy dam spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga.

List do Kościoła w Smyrnie

⁸ Aniołowi Kościoła w Smyrnie napisz:
To mówi Pierwszy i Ostatni,
który był martwy, a ożył:
⁹ Znam twój ucisk i ubóstwo –
ale ty jesteś bogaty –
i [znam] obelgę wyrządzoną przez tych, co samych siebie zowią Żydami,
a nie są nimi, lecz synagogą szatana.
¹⁰ Przestań się lękać tego, co będziesz cierpiał.
Oto diabeł ma niektórych spośród was wtrącić do więzienia,
abyście próbie zostali poddani,
a znosić będziecie ucisk przez dziesięć dni.
Bądź wierny aż do śmierci,
a dam ci wieniec życia.
¹¹ Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.
Zwycięzcy śmierć druga na pewno nie wyrządzi szkody.

List do Kościoła w Pergamonie

¹² Aniołowi Kościoła w Pergamonie napisz:
To mówi Ten, który ma miecz obosieczny, ostry.
¹³ Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron szatana,
a trzymasz się mego imienia
i wiary mojej się nie zaparłeś,
nawet we dni Antypasa, wiernego świadka mojego,
który został zabity u was, tam gdzie mieszka szatan.
¹⁴ Ale mam nieco przeciw tobie,
bo masz tam takich, co się trzymają nauki Balaama,
który pouczył Balaka, jak podsunąć synom Izraela sposobność do grzechu
przez spożycie ofiar składanych bożkom i uprawianie rozpusty.
¹⁵ Tak i ty także masz takich, co się trzymają podobnie nauki nikolaitów.
¹⁶ Nawróć się zatem!
Jeśli zaś nie – przyjdę do ciebie niebawem
i będę z nimi walczył mieczem moich ust.
¹⁷ Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.
Zwycięzcy dam manny ukrytej
i dam mu biały kamyk,
a na kamyku wypisane imię nowe,
którego nikt nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje.

List do Kościoła w Tiatyrze

¹⁸ Aniołowi Kościoła w Tiatyrze napisz:
To mówi Syn Boży:
Ten, który ma oczy jak płomień ognia,
a nogi Jego podobne są do drogocennego metalu.
¹⁹ Znam twoje czyny, miłość, wiarę, posługę i twoją wytrwałość,
i czyny twoje ostatnie liczniejsze od pierwszych,
²⁰ ale mam przeciw tobie to,
że pozwalasz działać niewieście Jezabel,
która nazywa siebie prorokinią,
a naucza i zwodzi moje sługi, by uprawiali rozpustę
i spożywali ofiary składane bożkom.
²¹ Dałem jej czas, by się mogła nawrócić,
a ona nie chce się odwrócić od swojej rozpusty.
²² Oto rzucam ją na łoże boleści,
a tych, co z nią cudzołożą – w wielkie utrapienie,
jeśli od czynów jej się nie odwrócą;
²³ i dzieci jej porażę śmiercią.
A wszystkie Kościoły poznają,
że Ja jestem Ten, co przenika nerki i serca;
i dam każdemu z was według waszych czynów.
²⁴ Wam zaś, pozostałym w Tiatyrze, mówię,
wszystkim, co tej nauki nie mają, tym, co – jak mówią – nie poznali „głębin szatana”:
nie nakładam na was nowego brzemienia,
²⁵ to jednak, co macie, zatrzymajcie, aż przyjdę.
²⁶ A zwycięzcy
i temu, co czynów mych strzeże do końca,
dam władzę nad poganami,
²⁷ a rózgą żelazną będzie ich pasł:
jak naczynie gliniane będą rozbici –
²⁸ jak i Ja to wziąłem od mojego Ojca –
i dam mu gwiazdę poranną.
²⁹ Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.