Biblia w rok – 22 października

Czytania na 22 października
Księga Jeremiasza 29 – 30
Księga Psalmów 118
Ewangelia wg św. Mateusza 11

*****

Księga Jeremiasza 29 – 30

List Jeremiasza do wygnańców

¹ Taka jest treść listu, jaki prorok Jeremiasz posłał z Jerozolimy do pozostałych starszych na wygnaniu, do kapłanów, do proroków i do całego ludu, który Nabuchodonozor uprowadził w niewolę z Jerozolimy do Babilonii ² po wyjściu z Jerozolimy króla Jechoniasza, królowej, dworzan, przywódców judzkich i jerozolimskich, kowali i ślusarzy. ³[Posłał go] przez Eleazara, syna Szafana, i przez Gemariasza, syna Chilkiasza, których wysłał Sedecjasz, król judzki, do Nabuchodonozora, króla babilońskiego, do Babilonu. Brzmiał on tak:
⁴ „To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela, do wszystkich uprowadzonych do niewoli, których pozwoliłem uprowadzić z Jerozolimy do Babilonu: ⁵ Budujcie domy i mieszkajcie w nich; zakładajcie ogrody i spożywajcie ich owoce! ⁶ Bierzcie sobie żony i rodźcie synów i córki! Wybierajcie żony dla waszych synów i dawajcie córkom waszym mężów, by rodziły synów i córki; pomnażajcie się tam, a niech was nie ubywa! ⁷ Starajcie się o pomyślność kraju, do którego was zesłałem. Módlcie się do Pana za niego, bo od jego pomyślności zależy wasza pomyślność. ⁸ Bo to mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Nie dajcie się wprowadzić w błąd przez waszych proroków, którzy są wśród was, i przez waszych wróżbitów; nie zwracajcie uwagi na wasze sny, jakie śnicie. ⁹ Oni bowiem prorokują wam kłamstwo w moje imię. Nie posłałem ich – wyrocznia Pana. ¹⁰ To jednak mówi Pan: Gdy dla Babilonu upłynie siedemdziesiąt lat, nawiedzę was i wypełnię na was swoją pomyślną zapowiedź, by was znów przyprowadzić na to miejsce. ¹¹ Jestem bowiem świadomy zamiarów, jakie zamyślam co do was – wyrocznia Pana – zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, by zapewnić wam przyszłość, jakiej oczekujecie. ¹² Będziecie Mnie wzywać, zanosząc do Mnie swe modlitwy, a Ja was wysłucham. ¹³ Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z całego serca. ¹⁴ Ja zaś sprawię, że Mnie znajdziecie – wyrocznia Pana – <i odwrócę wasz los, zgromadzę spośród wszystkich narodów i z wszystkich miejsc, po których was rozproszyłem – wyrocznia Pana – i przyprowadzę was do miejsca, skąd was wygnałem>.
¹⁵ Mówicie wprawdzie: „Pan wzbudził nam proroków w Babilonie”. ¹⁶ Dobrze! To bowiem mówi Pan do króla zasiadającego na tronie Dawida i do całego ludu mieszkającego w tym mieście, do wszystkich braci, którzy nie poszli na wygnanie; ¹⁷ to mówi Pan Zastępów: Oto poślę między nich miecz, głód i zarazę; postąpię z nimi tak, jak z zepsutymi figami, które są tak niedobre, że się nie nadają do jedzenia. ¹⁸ Będę ich ścigał mieczem, głodem, zarazą; uczynię ich przedmiotem zgrozy dla wszystkich królestw ziemi, przedmiotem klątwy, postrachu, pośmiewiska i urągowiska między wszystkimi narodami, wśród których ich rozproszyłem, ¹⁹ za to, że nie słuchali moich słów – wyrocznia Pana – chociaż posyłałem im swoje sługi, proroków, nieustannie, a oni nie chcieli słuchać – wyrocznia Pana.
²⁰ Słuchajcie więc słowa Pańskiego, wszyscy uprowadzeni do niewoli, których wypędziłem z Jerozolimy do Babilonu. ²¹ To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela, do Achaba, syna Kolajasza, i do Sidkijasza, syna Maasejasza, którzy prorokowali wam kłamstwo w moje imię: Oto wydam ich w ręce Nabuchodonozora, króla babilońskiego, który zabije ich na waszych oczach. ²² I wszyscy Judejczycy, którzy znajdują się na wygnaniu w Babilonie, z ich przypadku będą brali przykład, by przeklinać w następujący sposób: „Niech tobie Pan uczyni tak, jak Sidkijaszowi i Achabowi!”, których król babiloński usmażył na ogniu, ²³ ponieważ postępowali haniebnie w Izraelu, cudzołożąc z żonami swoich bliźnich i głosząc w moje imię słowa kłamstwa, czego im nie zleciłem. Ja wiem o tym i jestem świadkiem – wyrocznia Pana.
²⁴ Do Szemajasza zaś Nechelamity powiesz: ²⁵ To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Ponieważ posłałeś w swoim własnym imieniu do całego narodu w Jerozolimie i do Sofoniasza, syna Massejasza, kapłana, i do wszystkich kapłanów list tej treści: ²⁶ „Pan ustanowił cię kapłanem w miejsce kapłana Jojady, byś był nadzorcą w domu Pańskim nad każdym wpadającym w szał i występującym jako prorok, byś go zakuł w kłodę i żelazo. ²⁷ Dlaczego więc nie przywołałeś do porządku Jeremiasza z Anatot, który wam prorokuje? ²⁸ Przecież to on przysłał do nas, do Babilonii, wieść: Długo to potrwa. Budujcie domy i mieszkajcie w nich, zakładajcie ogrody i spożywajcie ich owoce!”” ²⁹ Kapłan Sofoniasz odczytał ten list w obecności proroka Jeremiasza. ³⁰ Wtedy Pan skierował następujące słowo do Jeremiasza: ³¹ „Poślij do wszystkich uprowadzonych do niewoli następujące słowa: To mówi Pan do Szemajasza Nechelamity: Ponieważ Szemejasz prorokował wam, mimo że go nie powołałem, i utwierdzał waszą ufność w kłamstwo, ³² dlatego to mówi Pan: Oto ukarzę Szemejasza Nechelamitę i jego potomstwo. Nie będzie miał nikogo, kto by mieszkał wśród tego ludu i kto by ujrzał pomyślność, jaką uczynię mojemu ludowi – wyrocznia Pana – gdyż głosił bunt przeciw Panu”.

KSIĘGA POCIESZENIA

Wprowadzenie

¹ Słowo, które Pan skierował do Jeremiasza: ² „To mówi Pan, Bóg Izraela: Napisz w księdze wszystkie słowa, jakie powiedziałem do ciebie. ³ Bo oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana – w których odmienię los mojego narodu, Izraela i Judy – mówi Pan. Przyprowadzę ich znów do ziemi, jaką dałem ich przodkom, i wezmą ją w posiadanie”.

Ucisk i zbawienie Izraela

⁴ Następujące słowa wypowiedział Pan do Izraela i do Judy:
⁵ To mówi Pan:
„Usłyszeliśmy krzyk bolesny
trwogi, a nie pokoju.
⁶ Pytajcie się i patrzcie:
Czy mężczyzna może rodzić?
Dlaczego widzę wszystkich mężczyzn
z rękami na biodrach
jak u rodzącej kobiety?
Każda twarz powlekła się bladością.
⁷ Ach, jak wielki to dzień,
nie ma on równego sobie!
Będzie on czasem ucisku Jakuba,
a jednak on zostanie zeń wybawiony!
⁸ W dniu tym – wyrocznia Pana Zastępów – skruszę jarzmo znad ich szyi, zerwę ich więzy, tak że nie będą więcej służyć obcym. ⁹ Będą zaś służyć Panu, swemu Bogu, i Dawidowi, swojemu królowi, którego im wzbudzę.
¹⁰ Ty się jednak nie bój,
sługo mój Jakubie
– wyrocznia Pana –
i nie lękaj się, Izraelu,
bo Ja cię wybawię z dalekiej ziemi,
twoje potomstwo z kraju jego wygnania.
Powróci Jakub i będzie zażywał
nie zmąconego niczym pokoju,
a nikt go nie będzie trwożył.
¹¹ Ja bowiem jestem z tobą
– wyrocznia Pana –
by cię wybawić.
Zgotuję zagładę wszystkim narodom,
między którymi cię rozproszyłem,
ciebie zaś nie wyniszczę.
Ukarzę cię jednak sprawiedliwie
i nie ujdziesz zupełnie bezkarnie”.

Kara na narody i na Izraela

¹² To bowiem mówi Pan:
„Dotkliwa jest twoja klęska,
nieuleczalna twoja rana.
¹³ Nikt się nie troszczy o twoją sprawę,
nie ma lekarstwa, by cię uzdrowić.
¹⁴ Wszyscy, co cię kochali, zapomnieli o tobie,
nie szukają już ciebie,
gdyż dotknąłem ciebie,
tak jak się rani wroga,
surową karą.
Przez wielką twą nieprawość
pomnożyły się twoje grzechy.
¹⁵ Dlaczego krzyczysz z powodu twej rany,
że ból twój nie da się uśmierzyć?
Przez wielką twoją nieprawość
i liczne twoje grzechy
to ci uczyniłem.
¹⁶ Wszyscy jednak, co cię chcieli pochłonąć,
sami ulegną pożarciu.
Wszyscy, co ciebie uciskali,
pójdą w niewolę.
Ci, co grabili ciebie
zostaną ograbieni.
Wszystkich tych, co łupili ciebie,
wydam na łup.
¹⁷ Albowiem przywrócę ci zdrowie
i z ran ciebie uleczę
– wyrocznia Pana –
gdyż nazywają cię „Odrzuconą”, Syjonie,
„o którą się nikt nie troszczy””.

Odnowienie Izraela

¹⁸ To mówi Pan:
„Oto przywrócę do poprzedniego stanu namioty Jakuba
i okażę miłosierdzie nad jego siedzibami.
Miasto zostanie wzniesione na swych ruinach,
a pałace staną na swoim miejscu.
¹⁹ Rozlegną się stamtąd hymny pochwalne
i głosy pełne radości.
Pomnożę ich, i nie zmaleje ich liczba,
przysporzę im chwały, by nimi nikt nie pogardzał.
²⁰ Jego synowie będą tak jak dawniej
i jego zgromadzenie powstanie wobec Mnie;
ukarzę natomiast wszystkich jego ciemięzców.
²¹ A jego władca będzie spośród niego,
panujący jego będzie od niego pochodził.
Zapewnię mu dostęp do Siebie,
tak że się zbliży do Mnie.
Bo kto inaczej miałby odwagę
zbliżyć się do Mnie? – wyrocznia Pana.
²² Wy będziecie moim narodem,
a Ja będę waszym Bogiem.
²³ Oto wichura idzie od Pana,
powstaje burza,
spadnie ona na głowę niegodziwych.
²⁴ Nie ustanie palący gniew Pana,
dopóki nie dokona On i nie urzeczywistni
zamiarów swego serca.
Przy końcu dni to zrozumiecie.

Księga Psalmów 118

PSALM 118(117)

Świąteczny hymn dziękczynny

¹ Alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo łaska Jego trwa na wieki.
² Niech mówi dom Izraela:
„Łaska Jego na wieki”.
³ Niech mówi dom Aarona:
„Łaska Jego na wieki”.
⁴ Niech mówią bojący się Pana:
„Łaska Jego na wieki”.

⁵ Zawołałem z ucisku do Pana,
Pan mnie wysłuchał i wywiódł na wolność.
⁶ Pan jest ze mną, nie lękam się:
cóż mi może zrobić człowiek?
⁷ Pan ze mną, mój wspomożyciel,
ja zaś będę mógł patrzeć z góry na mych wrogów.

⁸ Lepiej się uciec do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku.
⁹ Lepiej się uciec do Pana,
niżeli zaufać książętom.

¹⁰ Osaczyły mnie wszystkie narody,
lecz starłem je w imię Pańskie.
¹¹ <Osaczyły mnie w krąg, tak, osaczyły mnie,
lecz starłem je w imię Pańskie>.
¹² Osaczyły mnie w krąg jak pszczoły,
paliły jak ogień ciernie:
lecz starłem je w imię Pańskie.

¹³ Popchnięto mnie, popchnięto, bym upadł,
lecz Pan mi dopomógł.
¹⁴ Pan, moja moc i pieśń,
stał się moim Zbawcą.
¹⁵ Okrzyki radości i wybawienia
w namiotach ludzi sprawiedliwych:
Prawica Pańska moc okazuje,
¹⁶ prawica Pańska wysoko wzniesiona,
prawica Pańska moc okazuje.
¹⁷ Nie umrę, lecz będę żył
i głosił dzieła Pańskie.
¹⁸ Ciężko mnie Pan ukarał,
ale na śmierć mnie nie wydał.

¹⁹ Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości:
chcę wejść i złożyć dzięki Panu.
²⁰ Oto jest brama Pana,
przez nią wejdą sprawiedliwi.
²¹ Dziękować Ci będę, że mnie wysłuchałeś
i stałeś się moim zbawieniem.

²² Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
²³ Stało się to przez Pana:
cudem jest w oczach naszych.
²⁴ Oto dzień, który Pan uczynił:
radujmy się zeń i weselmy!
²⁵ O Panie, wybaw!
O Panie, daj pomyślność!

²⁶ Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie!
Błogosławimy wam z domu Pańskiego.
²⁷ Pan jest Bogiem:
niech nas oświeci!
Ścieśnijcie szeregi, z gałęziami w rękach,
aż do rogów ołtarza.

²⁸ Jesteś moim Bogiem, chcę Ci dziękować:
Boże mój, chcę Ciebie wywyższać.
²⁹ Wysławiajcie Pana, bo dobry;
bo łaska Jego na wieki.

Ewangelia wg św. Mateusza 11

¹ Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić [Ewangelię] w ich miastach.

Poselstwo Jana Chrzciciela

² Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów ³ z zapytaniem: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?” ⁴ Jezus im odpowiedział: „Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: ⁵ niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. ⁶ A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi”.

Świadectwo Jezusa o Janie

⁷ Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: „Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? ⁸ Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. ⁹ Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. ¹⁰On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. ¹¹ Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on. ¹² A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je. ¹³ Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. ¹⁴ A jeśli chcecie przyjąć, to on jest Eliaszem, który ma przyjść. ¹⁵ Kto ma uszy, niechaj słucha!

Sąd Jezusa o współczesnych

¹⁶ Lecz z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom: ¹⁷ „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili”. ¹⁸ Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: „Zły duch go opętał”. ¹⁹ Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije. a oni mówią: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny”.

Biada nie pokutującym miastom

²⁰ Wtedy począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły. ²¹ „Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. ²² Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. ²³ A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego. ²⁴ Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie”.

Objawienie Ojca i Syna

²⁵ W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. ²⁶ Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. ²⁷ Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.

Wezwanie do utrudzonych

²⁸ Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. ²⁹ Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. ³⁰ Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.