Duchowa adopcja dziecka

„Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, mnieście uczynili.” (Mt. 25, 40).

Kochasz życie! Mówisz życiu „tak”! Walczysz w obronie najmniejszych, bezbronnych… W tych dniach podejmujesz lub podejmiesz Duchową Adopcję…

A my mamy dla Ciebie coś więcej – ZARAŹ INNYCH MIŁOŚCIĄ DO ŻYCIA!!!

Jeśli każdy z nas zaprosi choć JEDNĄ osobę, by podjęła się Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego – dwa razy więcej dzieci zostanie otoczonych płaszczem modlitwy! Dlatego zaproś swoją Mamę, Tatę, dziadków, rodzeństwo, koleżankę, kolegę, sympatię lub współmałżonka:) zaproś swoje dzieci:) módlmy się o Życie i za Życie wszyscy razem! Nie bójmy się uklęknąć do modlitwy dziesiątką różańca z osobą, którą zaprosimy. Nauczmy ją jak się modlić:) Bądźmy Wspólnotą Życia!

Zapraszamy do spotkania się z dzieckiem nienarodzonym, w modlitwie Drogi Krzyżowej http://duchowaadopcjadziecka.wordpress.com/2012/03/23/droga-krzyzowa-dziecka-nienarodzonego/. I do zapoznania się z zasadami Duchowej Adopcji oraz do zgłoszenia podjętej adopcji http://duchowaadopcjadziecka.wordpress.com/dla-zdecydowanych/.

Boisz się, że nie dasz rady? Nie bój się! Całe Niebo jest z Tobą!

DODATKOWO: Zasady duchowej adopcji również tutaj: http://www.diecezja.waw.pl/da/modlcodz.html

Formuła przyrzeczenia Duchowej Adopcji

Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, (ja, ………………..) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia ……………….. w Święto / Uroczystość ……………….. biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.

Postanawiam:

• odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego
• codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca
• przyjąć nadto (nieobowiązkowo) postanowienia:
  • ………………..
  • ………………..
  • ………………..

Modlitwa codzienna

Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Duchowa Adopcja jest spełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu

„Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o byt i wolność narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelakiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu.”

Adminka już zaprosiła…Admina i przyszłą synową Andżelikę;)

Duchowa adopcja

Ks. Andrzej Orczykowski SChr

W obliczu realnego zagrożenia przez cywilizację śmierci jednym ze sposobów budowania kultury życia i troski o życie poczętych dzieci jest duchowa adopcja. Idea duchowej adopcji zrodziła się w Anglii i we Francji po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. Do Polski została przeniesiona przez Zakon Paulinów. Pierwszy akt duchowej adopcji w Polsce miał miejsce 2 lutego 1987 r. w Warszawie. Oficjalnie podjęto ją w 1992 r. na Jasnej Górze, skąd zaczęła oddziaływać na całą Polskę. 25 marca 1994 r. na Jasnej Górze przed obrazem Królowej Polski przyrzeczenie duchowej adopcji złożyło 60 osób, zaś 15 sierpnia tego samego roku uczyniło to 3500 pątników z Warszawskiej Pieszej Pielgrzymki. Dzieło to było bliskie sercu Ojca Świętego Jana Pawła II, który udzielił mu apostolskiego błogosławieństwa. Wśród Polaków idea duchowej adopcji rozprzestrzeniła się na cały kraj i poza jego granice. W Polsce Centralny Ośrodek Krzewienia Duchowej Adopcji mieści się na Jasnej Górze (ul. Ks. A. Kordeckiego 2, 42-225 Częstochowa), natomiast w Stanach Zjednoczonych Centralny Ośrodek Krzewienia Duchowej Adopcji znajduje się przy Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej (5755 Pennsylvania Street Merrillville, IN 46410). Duchowa adopcja jest przyjęciem w modlitewną opiekę jednego dziecka, któremu grozi śmierć w łonie matki. Imię tego dziecka znane jest jedynie samemu Bogu. Modlitwą zostaje otoczone nie tylko poczęte dziecko, ale również jego rodzice, aby przyjęli je z miłością i dobrze wychowali. Duchową adopcję może podejmować każdy, jednak dzieci mogą to czynić tylko pod opieką i kierunkiem rodziców. Duchowa adopcja trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym rozważaniu/odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do tych modlitw można dołączyć dowolnie wybrane postanowienia. Te postanowienia to np.: systematyczna spowiedź i Komunia św., adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc potrzebującym, dodatkowe modlitwy itp. Nie należy czynić postanowień, których realizacja może okazać się nierealna. W ten sposób można duchowo adoptować każdorazowo tylko jedno dziecko. Duchową adopcję można podejmować wielokrotnie – za każdym razem składając przyrzeczenia – pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań. Po zdecydowaniu się na duchową adopcję należy złożyć przyrzeczenie. Przyrzeczenie duchowej adopcji najczęściej składane jest podczas odpowiednio przygotowanej uroczystości w parafii. Przyrzeczenie duchowej adopcji – mające miejsce podczas parafialnej uroczystości – składane jest wobec kapłana według odpowiedniego obrzędu z należną „oprawą liturgiczną”. Osoby chore, niepełnosprawne, i w podeszłym wieku mogą złożyć przyrzeczenie duchowej adopcji wobec kapłana w domu, szpitalu oraz w każdym innym miejscu swojego pobytu. Przyrzeczenie duchowej adopcji można złożyć również indywidualnie. W tym przypadku akt duchowej adopcji dokonuje się przez wypowiedzenie formuły przyrzeczenia, najlepiej przed krzyżem lub obrazem. Wypowiedzenie słów przyrzeczenia oznacza, że została podjęta duchowa adopcja. Od tej chwili – codziennie – przez kolejnych dziewięć miesięcy osoba adoptująca odmawia jedną dowolnie wybraną tajemnicę Różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców, jak również wypełnia dodatkowo i dobrowolnie podjęte postanowienia. Jeśli w jakimś dniu zapomni się odmówić modlitwę, nie będzie to grzechem. Grzechem bowiem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie przyrzeczenia składanego Bogu. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni. Przerwa, która trwa dłuższy czas, przerywa duchową adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i je dotrzymać. Zwiastowanie Pańskie, rozmowa Maryi z Archaniołem Gabrielem, poprzedziło radość betlejemskiej nocy. Po odejściu Archanioła Maryja pozostała wobec Tajemnicy: Dziecka i Boga w swym łonie. Syn Boży, który rozpoczął swój rozwój jako Człowiek, z miłością został przyjęty przez Maryję i męża zawierzenia św. Józefa. Naszej refleksji na temat duchowej adopcji niech towarzyszy modlitwa o poszanowanie życia poczętych dzieci i otaczanie ich miłością przez rodziców i najbliższych. Również my: otoczmy troską życie.

Modlitwa codzienna

Panie Jezu – za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu – proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałam/em, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Za: http://www.niedziela.pl/

Ryt błogosławieństwa nienarodzonych

Watykańska Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zaaprobowała przedstawiony przez episkopat amerykański „Ryt błogosławieństwa dziecka w łonie matki”.

Publikacja w języku angielskim i hiszpańskim powinna dotrzeć do wszystkich parafii amerykańskich przed Dniem Matki, który w USA obchodzony jest zawsze w drugą niedzielę maja. W tym roku wypada on 13 maja. Słowa błogosławieństwa kapłan będzie mógł wypowiadać podczas Mszy, a także poza nią.

Decyzję watykańskiej dykasterii z radością przyjęli amerykańscy hierarchowie Kościoła katolickiego. Przewodniczący komisji episkopatu USA do spraw krzewienia obrony życia, kard. Daniel N. DiNardo przyznał, że jest pod wrażeniem piękna błogosławieństwa dzieci nienarodzonych. Dodał, że nie było lepszego dnia na ogłoszenie tej wiadomości niż Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.

Inicjatywę ogłoszenia nowego rytu błogosławieństwa dzieci nienarodzonych w łonach matek zgłosił 4 lata temu biskup Joseph Kurtz, ówczesny ordynariusz Knoxville w stanie Tennessee. Episkopat USA zaaprobował ją w listopadzie 2008 roku i przesłał do Rzymu w celu dokonania poprawek i ostatecznego zatwierdzenia.. Modlitwa ma pomóc rodzicom czekającym na narodzenie swego dziecka, a także uświadomić jak cennym darem jest dziecko rozwijające się w łonie matki oraz mobilizować społeczeństwo do szacunku dla ludzkiego życia.

Za: http://wiara.pl/