Biblia w rok – 18 czerwca

Czytania na 18 czerwca
1 Księga Kronik 1 – 2
Księga Mądrości 7
Ewangelia wg św. Jana 18

*******

1 Księga Kronik 1 – 2

GENEALOGIE

Od Adama do Abrahama

¹ Adam, Set, Enosz, ² Kenan, Mahalaleel, Jered, ³ Henoch, Metuszelach, Lamek, ⁴ Noe, Sem, Cham i Jafet. ⁵ Synowie Jafeta: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszek i Tiras. ⁶ Synowie Gomera: Aszkanaz, Rifat i Togarma. ⁷ Synowie Jawana: Elisza i Tarszisz, Kittim i Dodanim. ⁸ Synowie Chama: Kusz, Misraim, Put i Kanaan. ⁹ Synowie Kusza: Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabteka. Synowie Ramy: Saba i Dedan. ¹⁰ Kusz [jeszcze] był ojcem Nimroda, który był pierwszym mocarzem na ziemi. ¹¹ Misraim był ojcem Ludytów, Anamitów, Lehabitów, Naftuchitów, ¹² Patrusytów, Kasluchitów i Kaftorytów, z których wyszli Filistyni. ¹³ Kanaan zaś był ojcem Sydona, swego pierworodnego, potem Cheta, ¹⁴ oraz Jebusyty, Amoryty, Girgaszyty, ¹⁵ Chiwwity, Arkity, Synity, ¹⁶ Arwadyty, Semaryty i Chamatyty. ¹⁷ Synowie Sema: Elam, Aszszur, Arpachszad, Lud i Aram. [Synowie Arama]: Us, Chul, Geter i Meszek. ¹⁸ Arpachszad był ojcem Szelacha, a Szelach – Ebera. ¹⁹ Eberowi urodzili się dwaj synowie: imię jednego Peleg, gdyż za jego dni ziemia została podzielona, a imię brata jego – Joktan. ²⁰ Joktan był ojcem Almodada, Szelefa, Chasarmaweta, Jeracha, ²¹ Hadorama, Uzala, Dikli, ²² Ebala, Abimaela, Saby, ²³ Ofira, Chawili i Jobaba. Wszyscy ci byli synami Joktana. ²⁴ Sem, Arpachszad, Szelach, ²⁵ Eber, Peleg, Reu, ²⁶ Serug, Nachor, Terach, ²⁷ Abram, to jest Abraham.

Potomkowie Abrahama

²⁸ Synowie Abrahama: Izaak i Izmael. ²⁹ Oto ich rodowód: pierworodny Izmaela Nebajot, potem Kedar, Adbeel, Mibsam, ³⁰ Miszma, Duma, Massa, Chadad, Tema, ³¹ Jetur, Nafisz i Kedma. Ci byli synami Izmaela. ³² Synowie Ketury, drugorzędnej żony Abrahama: porodziła ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha. Synowie Jokszana: Saba i Dedan. ³³ Synowie Midiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Wszyscy ci byli synami Ketury. ³⁴ Abraham był ojcem Izaaka. Synowie Izaaka: Ezaw i Izrael.

Potomkowie Ezawa

³⁵ Synowie Ezawa: Elifaz, Reuel, Jeusz, Jalam i Korach. ³⁶ Synowie Elifaza: Teman, Omar, Sefi, Gatam, Kenaz, Timna i Amalek. ³⁷ Synowie Reuela: Nachat, Zerach, Szamma i Mizza. ³⁸ Synowie Seira: Lotan, Szobal, Sibeon, Ana, Diszon, Eser i Diszan. ³⁹ Synowie Lotana: Chori i Homam. Siostra Lotana: Timna. ⁴⁰ Synowie Szobala: Alian, Manachat, Ebal, Szefi i Onam. Synowie Sibeona: Aja i Ana. ⁴¹ Synowie Any: Diszon. Synowie Diszona: Chamran, Eszban, Jitran i Keran. ⁴² Synowie Esera: Bilhan, Zaawan i Akan. Synowie Diszana: Us i Aran. ⁴³ Oto królowie, którzy panowali w kraju Edomu, zanim jakikolwiek król panował nad Izraelitami: Bela, syn Beora, a nazwa miasta jego: Dinhaba. ⁴⁴ I umarł Bela, a królował w jego miejsce Jobab, syn Zeracha z Bosry. ⁴⁵ Umarł Jobab i królował w jego miejsce Chuszam z kraju Temanitów. ⁴⁶ Umarł Chuszam i królował w jego miejsce Hadad, syn Bedada, który poraził Madianitów na polach Moabu, a nazwa miasta jego Awit. ⁴⁷ Umarł Hadad i królował w jego miejsce Samla z Masreki. ⁴⁸ Umarł Samla i królował w jego miejsce Szaul z Rechobot Nadrzecznego. ⁴⁹ Umarł Szaul i królował w jego miejsce Baal-Chanan, syn Akbora. ⁵⁰ Umarł Baal-Chanan i królował w jego miejsce Hadad, a nazwa miasta jego Pai, imię zaś jego żony Mehetabel, córki Matredy, córki Mezahaba. ⁵¹ Umarł też i Hadad. Naczelnikami szczepów Edomu byli: naczelnik Timna, naczelnik Alia, naczelnik Jetet, ⁵² naczelnik Oholibama, naczelnik Ela, naczelnik Pinon, naczelnik Kenaz, naczelnik Teman, naczelnik Mibsar, ⁵³ naczelnik Magdiel, naczelnik Iram. Ci byli naczelnikami Edomu.

Potomkowie Jakuba. Pokolenie Judy

¹ Oto synowie Izraela: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Zabulon, ² Dan, Józef, Beniamin, Neftali, Gad i Aser. ³ Synowie Judy: Er, Onan i Szela. ci trzej urodzili się mu z Bat-Szuy, Kananejki. Lecz Er, pierworodny Judy, okazał się złym w oczach Pana i spotkała go śmierć. ⁴ Także synowa jego, Tamar, urodziła mu Peresa i Zeracha. Wszystkich synów Judy było pięciu. ⁵ Synowie Peresa: Chesron i Chamul. ⁶ Synowie Zeracha: Zimri, Etan, Heman, Kalkol i Dara, wszystkich ich pięciu. ⁷ Synowie Karmiego: Akar, który zatrwożył Izraela z powodu kradzieży rzeczy obłożonych klątwą. ⁸ Syn Etana: Azariasz. ⁹ Synowie Chesrona, którzy mu się urodzili: Jerachmeel, Ram i Kelubaj. ¹⁰ Ram był ojcem Amminadaba. Amminadab zaś – Nachszona, naczelnika potomków Judy. ¹¹ Nachszon był ojcem Szalmy, a Szalma – Booza. ¹² Booz był ojcem Obeda, a Obed – Jessego. ¹³ Jesse był ojcem: pierworodnego Eliaba, drugiego Abinadaba, trzeciego Szimei, ¹⁴ czwartego Netaneela, piątego Raddaja, ¹⁵ szóstego Osema, siódmego Dawida. ¹⁶ A siostrami ich były: Seruja i Abigail. Synowie Serui: Abiszaj, Joab i Asahel, trzej; ¹⁷ Abigail zaś urodziła Amasę; ojcem Amasy był Jeter, Izmaelita. ¹⁸ Kaleb, syn Chesrona, wziął za żonę Azubę, z której miał Jeriota. Oto [jeszcze] jej synowie: Jeszer, Szobab i Ardon. ¹⁹ A gdy umarła Azuba, Kaleb wziął sobie za żonę Efratę, która mu urodziła Chura. ²⁰ Chur zaś był ojcem Uriego, a Uri – Besaleela. ²¹ Potem zbliżył się Chesron do córki Makira, ojca Gileada, wziął ją za żonę, gdy miał sześćdziesiąt lat, a urodziła mu Seguba. ²² Segub był ojcem Jaira, który miał dwadzieścia trzy miasta w ziemi Gilead. ²³ Zabrał też Aramowi i krajowi Geszur Osiedla Jaira i Kenat z przynależnymi sześćdziesięcioma miejscowościami; wszystkie one należały do synów Makira, ojca Gileada. ²⁴ Po śmierci Chesrona w Kaleb-Efrata, żona Chesrona, Abijja, urodziła mu Aszchura, ojca Tekoa. ²⁵ Synami Jerachmeela, pierworodnego Chesrona, byli: Ram – pierworodny, Buna, Oren, Osem i Achiasz. ²⁶ Miał też Jerachmeel inną żonę, imieniem Atara; ta była matką Onama. ²⁷ Synowie Rama, pierworodnego Jerachmeela: Maas, Jamin i Eker. ²⁸ Synami Onama byli: Szammaj i Jada. Synami Szammaja: Nadab i Abiszur. ²⁹ Żonie Abiszura, która mu urodziła Achbana i Molida, było na imię Abichajil. ³⁰ Synami Nadaba: Seled i Appaim. Seled umarł bezdzietny. ³¹ Synem Appaima: Jiszi. Synem Jisziego: Szeszan. Synem Szeszana: Achlaj. ³² Synami Jady, brata Szammaja: Jeter i Jonatan. Jeter umarł bezdzietny. ³³ Synami Jonatana: Pelet i Zara. Ci byli synami Jerachmeela. ³⁴ Szeszan nie miał synów, tylko córki, ale miał sługę Egipcjanina imieniem Jarcha. ³⁵ Dał przeto Szeszan słudze swemu, Jarsze, córkę swą za żonę i urodziła mu Attaja. ³⁶ Attaj zaś był ojcem Natana, a Natan – Zabada. ³⁷ Zabad był ojcem Eflala, a Eflal – Obeda. ³⁸ Obed był ojcem Jehu, a Jehu – Azariasza. ³⁹ Azariasz był ojcem Chelesa, a Cheles – Eleasy. ⁴⁰ Eleasa był ojcem Sismaja, a Sismaj – Szalluma. ⁴¹ Szallum był ojcem Jekamiasza, a Jekamiasz – Eliszamy. ⁴² Synowie Kaleba, brata Jerachmeela: Mesza, jego pierworodny, który był ojcem Zifa i Mareszy, <ojca> Chebrona. ⁴³ Synowie Chebrona: Korach, Tappuach, Rekem i Szema. ⁴⁴ Szema był ojcem Rachama, ojca Jorkeama, a Rekem był ojcem Szammaja. ⁴⁵ Synem Szammaja był Maon, a Maon był ojcem Bet-Sura. ⁴⁶ Efa, drugorzędna żona Kaleba, urodziła Charana, Mosę i Gazera. Charan był ojcem Gazera. ⁴⁷ Synowie Jahdaja: Regem, Jotam, Geszan, Pelet, Efa i Szaaf. ⁴⁸Drugorzędna żona Kaleba, Maaka, urodziła Szebera i Tirchanę. ⁴⁹ Urodziła ona także Szaafa, ojca Madmanny, Szewę, ojca Makbeny i ojca Gibea. Córką Kaleba była Aksa. ⁵⁰ Ci byli synami Kaleba. Synami Chura, pierworodnego Efraty: Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, ⁵¹ Salma, ojciec Bet-Lechem, Charef, ojciec Bet-Gader. ⁵² Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, miał synów: Reajasza, Chasriego i Manachata, ⁵³ i rody Kiriat-Jearim, Jitrytów, Putytów, Szumatytów i Miszraitów; od nich wyszli Soreatyci i Esztaulici. ⁵⁴ Synowie Salmy: Bet-Lechem, Netofatyci, Atrot Bet-Joab, połowa Manachtytów, Soreici, ⁵⁵ rody pisarzy, mieszkających w Jabbes, Tireatyci, Szimeatyci, Sukatyci. Ci są zatem Kenitami, pochodzącymi z Chammat, od ojca domu Rekaba.

Księga Mądrości 7

¹ I ja jestem człowiekiem śmiertelnym,
podobnym do wszystkich, potomkiem prarodzica powstałego z ziemi.
W łonie matki zostałem ukształtowany jako ciało,
² w ciągu dziesięciu miesięcy,
we krwi okrzepły,
z nasienia męskiego,
i rozkoszy ze snem złączonej.
³ I ja, gdy się urodziłem,
wspólnym odetchnąłem powietrzem
i na tę samą ziemię wypadłem,
tak samo pierwszy głos wydając z płaczem,
do wszystkich podobny.
⁴ W pieluszkach i wśród trosk mnie wychowano.
⁵ Żaden bowiem z królów nie miał innego początku narodzin:
⁶ jedno dla wszystkich wejście w życie
i wyjście to samo.
⁷ Dlatego się modliłem i dano mi zrozumienie,
przyzywałem,
i przyszedł na mnie duch Mądrości.

Mądrość – skarb najcenniejszy

⁸ Przeniosłem ją nad berła i trony
i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa.
⁹ Nie porównałem z nią drogich kamieni,
bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku,
a srebro przy niej ma wartość błota.
¹⁰ Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność
i wolałem mieć ją aniżeli światło,
bo nie zna snu blask od niej bijący.
¹¹ A przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra
i niezliczone bogactwa w jej ręku.
¹² Ucieszyłem się ze wszystkich, bo wiodła je Mądrość,
a nie wiedziałem, że ona jest ich rodzicielką.
¹³ Rzetelnie poznałem, bez zazdrości przekazuję
i nie chowam dla siebie jej bogactwa.
¹⁴ Jest bowiem dla ludzi skarbem nieprzebranym:
ci, którzy go zdobyli, przyjaźń sobie Bożą zjednali,
podtrzymani darami, co biorą początek z karności.

Prośba o natchnienie

¹⁵ Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli
i myślenie godne tego, co mi dano!
On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości,
i tym, który mędrcom nadaje kierunek.
¹⁶ W ręku Jego i my, i nasze słowa,
roztropność wszelka i umiejętność działania.
¹⁷ On mi dał bezbłędną znajomość rzeczy:
poznać budowę świata i siły żywiołów,
¹⁸ początek i kres, i środek czasów,
odmiany przesileń i następstwa pór,
¹⁹ obroty roczne i układy gwiazd,
²⁰ naturę zwierząt i popędy bestii,
moce duchów i myślenie ludzkie,
różnorodność roślin i siły korzeni.
²¹ Poznałem i co zakryte, i co jest jawne,
pouczyła mnie bowiem Mądrość – sprawczyni wszystkiego!

Pochwała Mądrości

²² Jest bowiem w niej duch rozumny, święty,
jedyny, wieloraki, subtelny,
rączy, przenikliwy, nieskalany,
jasny, niecierpiętliwy, miłujący dobro, bystry,
²³ niepowstrzymany, dobroczynny, ludzki,
trwały, niezawodny, beztroski,
wszechmogący i wszystkowidzący,
przenikający wszelkie duchy
rozumne, czyste i najsubtelniejsze.
²⁴ Mądrość bowiem jest ruchliwsza od wszelkiego ruchu
i przez wszystko przechodzi, i przenika dzięki swej czystości.
²⁵ Jest bowiem tchnieniem mocy Bożej
i przeczystym wypływem chwały Wszechmocnego,
dlatego nic skażonego do niej nie przylgnie.
²⁶ Jest odblaskiem wieczystej światłości,
zwierciadłem bez skazy działania Boga,
obrazem Jego dobroci.
²⁷ Jedna jest, a wszystko może,
pozostając sobą, wszystko odnawia,
a przez pokolenia zstępując w dusze święte,
wzbudza przyjaciół Bożych i proroków.
²⁸ Bóg bowiem miłuje tylko tego,
kto przebywa z Mądrością.
²⁹ Bo ona piękniejsza niż słońce
i wszelki gwiazdozbiór.
Porównana ze światłością – uzyska pierwszeństwo,
³⁰ po tamtej bowiem nastaje noc,
a Mądrości zło nie przemoże.

Ewangelia wg św. Jana 18

JEZUS W OGRÓJCU

Pojmanie

¹ To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami swymi za potok Cedron. Był tam ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie. ² Także i Judasz, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jezus i uczniowie Jego często się tam gromadzili. ³ Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią. ⁴ A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: „Kogo szukacie?” ⁵ Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Rzekł do nich Jezus: „Ja jestem”. Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi. ⁶ Skoro więc rzekł do nich: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. ⁷ Powtórnie ich zapytał: „Kogo szukacie?” Oni zaś powiedzieli: „Jezusa z Nazaretu”. ⁸ Jezus odrzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Jeżeli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść!” ⁹ Stało się tak, aby się wypełniło słowo, które wypowiedział: „Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś”. ¹⁰ Wówczas Szymon Piotr, mając przy sobie miecz, dobył go, uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. A słudze było na imię Malchos. ¹¹ Na to rzekł Jezus do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy. Czyż nie mam pić kielicha, który Mi podał Ojciec?”

JEZUS PRZED SWOIMI SĘDZIAMI

Przed Annaszem. Zaparcie się Piotra

¹² Wówczas kohorta oraz trybun razem ze strażnikami żydowskimi pojmali Jezusa, związali Go ¹³ i zaprowadzili najpierw do Annasza. Był on bowiem teściem Kajfasza, który owego roku pełnił urząd arcykapłański. ¹⁴ Właśnie Kajfasz poradził Żydom, że warto, aby jeden człowiek zginął za naród.
¹⁵ A szedł za Jezusem Szymon Piotr razem z innym uczniem. Uczeń ten był znany arcykapłanowi i dlatego wszedł za Jezusem na dziedziniec arcykapłana, ¹⁶ podczas gdy Piotr zatrzymał się przed bramą na zewnątrz. Wszedł więc ów drugi uczeń, znany arcykapłanowi, pomówił z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. ¹⁷ A służąca odźwierna rzekła do Piotra: „Czy może i ty jesteś jednym spośród uczniów tego człowieka?” On odpowiedział: „Nie jestem”. ¹⁸ A ponieważ było zimno, strażnicy i słudzy rozpaliwszy ognisko stali przy nim i grzali się. Wśród nich stał także Piotr i grzał się [przy ogniu].
¹⁹ Arcykapłan więc zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę. ²⁰ Jezus mu odpowiedział: „Ja przemawiałem jawnie przed światem. Uczyłem zawsze w synagodze i w świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Potajemnie zaś nie uczyłem niczego. ²¹ Dlaczego Mnie pytasz? Zapytaj tych, którzy słyszeli, co im mówiłem. Oto oni wiedzą, co powiedziałem”. ²² Gdy to powiedział, jeden ze sług obok stojących spoliczkował Jezusa, mówiąc: „Tak odpowiadasz arcykapłanowi?” ²³ Odrzekł mu Jezus: „Jeżeli źle powiedziałem, udowodnij, co było złego. A jeżeli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?” ²⁴ Następnie Annasz wysłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza.
²⁵ A Szymon Piotr stał i grzał się [przy ogniu]. Powiedzieli wówczas do niego: „Czy i ty nie jesteś jednym z Jego uczniów?” On zaprzeczył mówiąc: „Nie jestem”. ²⁶ Jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, rzekł: „Czyż nie ciebie widziałem razem z Nim w ogrodzie?” ²⁷ Piotr znowu zaprzeczył i natychmiast kogut zapiał.

Przed Piłatem

²⁸ Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium. A było to wczesnym rankiem. Oni sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożyć Paschę. ²⁹ Dlatego Piłat wyszedł do nich na zewnątrz i rzekł: „Jaką skargę wnosicie przeciwko temu człowiekowi?” ³⁰ W odpowiedzi rzekli do niego: „Gdyby to nie był złoczyńca, nie wydalibyśmy Go tobie”. ³¹ Piłat więc rzekł do nich: „Weźcie Go wy i osądźcie według swojego prawa!” Odpowiedzieli mu Żydzi: „Nam nie wolno nikogo zabić”. ³² Tak miało się spełnić słowo Jezusa, w którym zapowiedział, jaką śmiercią miał umrzeć.

Przesłuchanie

³³ Wtedy powtórnie wszedł Piłat do pretorium, a przywoławszy Jezusa rzekł do Niego: „Czy Ty jesteś Królem Żydowskim?” ³⁴ Jezus odpowiedział: „Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?” ³⁵ Piłat odparł: „Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?” ³⁶ Odpowiedział Jezus: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd”. ³⁷ Piłat zatem powiedział do Niego: „A więc jesteś królem?” Odpowiedział Jezus: „Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu”. ³⁸ Rzekł do Niego Piłat: „Cóż to jest prawda?” To powiedziawszy wyszedł powtórnie do Żydów i rzekł do nich: „Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. ³⁹ Jest zaś u was zwyczaj, że na Paschę uwalniam wam jednego [więźnia]. Czy zatem chcecie, abym wam uwolnił Króla Żydowskiego?” ⁴⁰ Oni zaś powtórnie zawołali: „Nie tego, lecz Barabasza!” A Barabasz był zbrodniarzem.