Biblia w rok – 28 lutego

Czytania na 28 lutego
Księga Kapłańska 27
Księga Hioba 28
Ewangelia wg św. Mateusza 7

*******

Księga Kapłańska 27

DODATEK
SPŁATA ŚLUBÓW I DZIESIĘCIN PIENIĘDZMI

Oszacowanie ludzi

¹ Dalej Pan powiedział do Mojżesza: ² „Mów do Izraelitów i powiedz im: Jeżeli kto chce się uiścić ze ślubu, według twojej oceny dotyczącego jakiejś osoby wobec Pana, ³ tak będziesz oceniał: jeżeli chodzi o mężczyznę w wieku od dwudziestu do sześćdziesięciu lat, to będzie on oceniony na pięćdziesiąt syklów srebra według wagi przybytku. ⁴ Jeżeli chodzi o kobietę, to będzie ona oceniona na trzydzieści syklów. ⁵ Jeżeli chodzi o młodzież w wieku od pięciu do dwudziestu lat, to chłopiec będzie oceniony na dwadzieścia syklów, a dziewczyna na dziesięć syklów. ⁶ Jeżeli chodzi o dzieci w wieku od jednego miesiąca do pięciu lat, to chłopiec będzie oceniony na pięć syklów srebra, a dziewczynka na trzy sykle srebra. ⁷ Jeżeli chodzi o ludzi starszych w wieku od sześćdziesięciu lat wzwyż, to mężczyzna będzie oceniony na piętnaście syklów, a kobieta na dziesięć syklów. ⁸ Jeżeli jednak ktoś jest tak ubogi, że nie może spłacić według twego oszacowania, to postawi osobę ślubowaną przed kapłanem, a ten ją oszacuje. Według możności tego, który ślubował, kapłan ją oszacuje.

Oszacowanie bydła

⁹ Jeżeli chodzi o bydlęta, które są składane w darze dla Pana, to wszystko z nich, co jest złożone w darze dla Pana, będzie rzeczą świętą. ¹⁰ Nie wolno ich zamieniać, nie wolno ich zastępować innym bydlęciem, ani lepszego gorszym, ani gorszego lepszym. Jeżeli zaś kto zechce taką zamianę uczynić, to jedno i drugie bydlę będzie rzeczą świętą. ¹¹ Jeżeli chodzi o bydlę nieczyste, takie, które nie bywa składane w darze dla Pana, to postawią to bydlę przed kapłanem, ¹² a kapłan je oszacuje według tego, czy będzie dobre, czy marne. Taka będzie jego wartość, jak oszacuje je kapłan. ¹³ Jeżeli [ofiarodawca] chce je wykupić, to doda piątą część do jego oszacowania.

Oszacowanie domu

¹⁴ Jeżeli kto poświęci swój dom dla Pana jako rzecz świętą, to kapłan oszacuje ten dom według tego, czy jest dobry, czy marny. Jak kapłan go oszacuje, taka będzie jego wartość. ¹⁵ Jeżeli zaś ofiarodawca zechce wykupić ten dom, doda do jego oszacowania jedną piątą i dom będzie jego.

Oszacowanie własności gruntowej dziedzicznej

¹⁶ Jeżeli kto poświęci dla Pana część swej dziedzicznej posiadłości, to twoje oszacowanie jej będzie zależne od ilości ziarna używanego na siew – jeden chomer jęczmienia będzie się równał pięćdziesięciu syklom srebra. ¹⁷ Jeżeli poświęci swój grunt w roku jubileuszowym, oszacowanie twoje będzie w mocy. ¹⁸ Jeżeli zaś poświęci swój grunt po roku jubileuszowym, to kapłan obliczy sumę pieniędzy według lat, które pozostają do następnego roku jubileuszowego i odpowiednio obniży oszacowanie. ¹⁹ Jeżeli ofiarodawca zechce wykupić swój grunt, to doda do twego oszacowania jedną piątą, i grunt wróci do niego. ²⁰ Ale jeżeli nie wykupi gruntu i jeżeli ten grunt będzie sprzedany innemu człowiekowi, to nie będzie mógł być wykupiony. ²¹ W takim razie, kiedy grunt stanie się wolny w roku jubileuszowym, będzie należał do Pana jako rzecz święta, jako pole pod klątwą. Stanie się on posiadłością kapłana.

Oszacowanie gruntów kupionych

²² Jeżeli zaś kto poświęci dla Pana grunt kupiony, który nie należy do jego dziedzicznej posiadłości, ²³ to kapłan obliczy wysokość oszacowania aż do roku jubileuszowego, a ofiarodawca odda jeszcze tego samego dnia Panu sumę oszacowania jako rzecz świętą. ²⁴ W roku jubileuszowym grunt wróci do tego, od kogo był kupiony, czyją był dziedziczną posiadłością. ²⁵ Każde twoje oszacowanie będzie dokonywane na podstawie sykla przybytku. Jeden sykl równa się dwudziestu gerom.

Wykup pierworodnych bydła

²⁶ Jednak nikt nie będzie poświęcał Panu pierworodnego bydlęcia, które i tak już należy do Pana. Czy to jest cielec, czy to jest baran, należy on do Pana. ²⁷ Jeżeli chodzi o bydlę nieczyste, to można je wykupić za sumę twego oszacowania, dodając do niej jedną piątą. Jeżeli nie będzie wykupione, to będzie sprzedane według sumy twego oszacowania.

Poświęcenie przez „cherem”

²⁸ Jeżeli kto poświęci co ze swej własności dla Pana jako „cherem”: człowieka, bydlę albo część gruntu dziedzicznego – to ta rzecz nie będzie sprzedana ani wykupiona. Każde „cherem” jest rzeczą najświętszą dla Pana. ²⁹ Żaden człowiek, który jest poświęcony dla Pana jako „cherem”, nie może być wykupiony. Musi on być zabity.

Wykup dziesięciny

³⁰ Każda dziesięcina z ziemi, z zasiewu ziemi albo z owoców drzewa należy do Pana, jest rzeczą poświęconą dla Pana. ³¹ Jeżeli kto chce wykupić część swej dziesięciny, to doda do niej jedną piątą. ³² Każda dziesięcina z bydła większego lub mniejszego, które przechodzi pod laską pasterską, jest rzeczą poświęconą dla Pana. ³³ Nie będzie się rozróżniać, co jest dobre, a co marne, nie będzie się robić żadnej zamiany. Jeżeli jednak kto uczyni zamianę, to oba bydlęta – i jedno, i drugie – będą rzeczą poświęconą dla Pana. Nie mogą być wykupione”.
³⁴ To są przykazania, które Pan dał Mojżeszowi na górze Synaj dla Izraelitów.

Księga Hioba 28

Hymn o mądrości

Przejawy ludzkiej mądrości

¹ Istnieje kopalnia srebra
i miejsce, gdzie płuczą złoto.
² Dobywa się z ziemi żelazo,
kamienie na miedź przetapiają,
³ kres się kładzie ciemności,
przeszukuje się wszystko dokładnie,
kamień i mroki, i zmierzch.
⁴ Na odludziu kopią chodniki,
hen tam, gdzie noga się gubi,
zawieszeni kołyszą się samotni.
⁵ Ziemię, skąd chleb pochodzi,
od dna pustoszą jak ogniem,
⁶ bo kamień i szafir zawiera
z ziarnkami złota zmieszany.
⁷ Drapieżnik nie zna tam ścieżki,
nie widzi jej oko sępa;
⁸ nie dojdzie tam dumne zwierzę,
nawet i lew tam nie dotrze.
⁹ By wyciągnąć ręce po krzemień,
do gruntu przewraca się góry,
¹⁰ w skale się kuje chodniki,
a oko otwarte na wszelką kosztowność;
¹¹ tamuje się źródła rzek,
by skarby wydobyć na powierzchnię.

Nieznana droga do mądrości

¹² A skąd pochodzi mądrość
i gdzie jest siedziba wiedzy?
¹³ Człowiek nie zna tam drogi,
nie ma jej w ziemi żyjących.
¹⁴ Otchłań mówi: „Nie we mnie”.
„Nie u mnie” – tak morze dowodzi.

Bezcenna jej wartość

¹⁵ Nie daje się za nią złota,
zapłaty nie waży się w srebrze,
¹⁶ nie płaci się za nią złotem z Ofiru,
ni sardoniksem rzadkim, ni szafirem.
¹⁷ Złoto i szkło jej nierówne,
nie wymienisz jej na złote naczynie;
¹⁸ nie liczy się kryształ i koral,
perły przewyższa posiadanie mądrości.
¹⁹ I topaz z Kusz nie dorówna,
najczystsze złoto nie starczy.

Bóg sam ją posiada

²⁰ Skąd więc pochodzi mądrość
i gdzie jest siedziba wiedzy?
²¹ Zakryta dla oczu żyjących,
i ptakom powietrznym nieznana.
²² Podziemie i Śmierć oświadczają:
„Nie doszło tu echo jej sławy”.
²³ Droga tam Bogu wiadoma,
On tylko zna jej siedzibę;
²⁴ On przenika krańce ziemi,
bo widzi wszystko, co jest pod niebem;
²⁵ określił potęgę wiatru,
ustalił granice wodzie.
²⁶ Gdy wyznaczał prawo deszczowi,
a drogę wytyczał piorunom,
²⁷ wtedy ją widział i zmierzył,
wtenczas ją zbadał dokładnie.
²⁸ A do człowieka powiedział:
„Bojaźń Boża – zaiste mądrością,
roztropnością zaś – zła unikanie”.

Ewangelia wg św. Mateusza 7

Powściągliwość w sądzeniu. Obłuda

¹ Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. ² Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. ³ Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? ⁴ Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, gdy belka [tkwi] w twoim oku? ⁵ Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata. ⁶ Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały.

Wytrwałość w modlitwie

⁷ Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. ⁸ Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. ⁹ Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? ¹⁰Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? ¹¹ Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.

Złota zasada postępowania

¹² Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy.

Ciasna brama

¹³ Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. ¹⁴ Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!

Ostrzeżenie przed fałszywymi apostołami

¹⁵ Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. ¹⁶ Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia, albo z ostu figi? ¹⁷ Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. ¹⁸ Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców. ¹⁹ Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. ²⁰ A więc: poznacie ich po ich owocach.

Łudzenie samego siebie

²¹ Nie każdy, który Mi mówi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. ²² Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” ²³ Wtedy oświadczę im: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!”

Dobra lub zła budowa

²⁴ Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. ²⁵ Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. ²⁶ Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. ²⁷ Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki”.
²⁸ Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. ²⁹ Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie.