Biblia w rok – 6 kwietnia

Czytania na 6 kwietnia
Księga Jozuego 3 – 4
Mądrość Syracha 6
List do Rzymian 16

*******

Księga Jozuego 3 – 4

PRZEJŚCIE PRZEZ JORDAN

Przygotowanie

¹ Wczesnym rankiem Jozue i wszyscy Izraelici wyruszyli z Szittim, przybyli nad Jordan i przenocowali tam przed przeprawą. ² Po upływie trzech dni przeszli zwierzchnicy przez obóz ³ i wydali polecenie ludowi: „Gdy ujrzycie Arkę Przymierza Pana, Boga waszego, i niosących ją kapłanów-lewitów, wyruszcie i wy z waszego postoju i postępujcie za nią. ⁴Zostawcie jednak przestrzeń około dwu tysięcy łokci między sobą a arką i nie zbliżajcie się do niej! Tak więc poznacie drogę, którą macie iść, bo nigdy nią nie szliście”. ⁵ Wtedy rzekł Jozue do ludu: „Oczyśćcie się, gdyż jutro Pan sprawi cuda wśród was”. ⁶ Następnie powiedział Jozue do kapłanów: „Weźcie Arkę Przymierza i idźcie na czele ludu”. Ci wzięli Arkę Przymierza i wyszli na czoło pochodu.

Ostatnie polecenia

⁷ Pan oznajmił Jozuemu: „Dziś pocznę wywyższać cię w oczach całego Izraela, aby poznano, że jak byłem z Mojżeszem, tak będę i z tobą. ⁸ Ty zaś dasz następujące polecenie kapłanom niosącym Arkę Przymierza: Skoro dojdziecie do brzegu wód Jordanu, w Jordanie się zatrzymajcie”. ⁹ Zwrócił się następnie Jozue do Izraelitów: „Zbliżcie się i słuchajcie słów Pana, Boga waszego. ¹⁰ Po tym poznacie, rzekł Jozue, że Bóg żywy jest pośród was i że wypędzi z pewnością przed wami Kananejczyków, Chetytów, Chiwwitów, Peryzzytów, Girgaszytów, Amorytów i Jebusytów: ¹¹ oto Arka Przymierza Pana całej ziemi przejdzie przed wami Jordan. ¹² Wybierzcie teraz dwunastu mężczyzn spośród pokoleń Izraela, po jednym z każdego pokolenia. ¹³ Skoro tylko stopy kapłanów niosących Arkę Pana, Boga całej ziemi, staną w wodzie Jordanu, oddzielą się wody Jordanu płynące z góry i staną jak jeden wał”.

Cudowne przejście rzeki

¹⁴ Gdy więc lud wyruszył ze swoich namiotów, by przeprawić się przez Jordan, kapłani niosący Arkę Przymierza szli na czele ludu. ¹⁵ Zaledwie niosący arkę przyszli nad Jordan, a nogi kapłanów niosących arkę zanurzyły się w wodzie przybrzeżnej – Jordan bowiem wezbrał aż po brzegi przez cały czas żniwa – ¹⁶ zatrzymały się wody płynące z góry i utworzyły jakby jeden wał na znacznej przestrzeni od miasta Adam leżącego w pobliżu Sartan, podczas gdy wody spływające do morza Araby, czyli Morza Słonego, oddzieliły się zupełnie, a lud przechodził naprzeciw Jerycha. ¹⁷ Kapłani niosący Arkę Przymierza Pańskiego stali mocno na suchym łożysku w środku Jordanu, a tymczasem cały Izrael szedł po suchej ziemi, aż wreszcie cały naród skończył przeprawę przez Jordan.

Dwanaście kamieni pamiątkowych

¹ Gdy wreszcie cały naród skończył przeprawę przez Jordan, rzekł Pan do Jozuego: ² „Wybierzcie dwunastu mężów spośród ludu, po jednym z każdego pokolenia, ³ i dajcie im takie polecenie: Podnieście stąd, ze środka Jordanu, z miejsca, gdzie stały nogi kapłanów, dwanaście kamieni, przenieście je ze sobą i połóżcie w miejscu, gdzie rozłożycie się obozem, by spędzić noc”. ⁴ Wtedy Jozue wezwał dwunastu mężczyzn, których wyznaczył spośród Izraelitów, po jednym z każdego pokolenia, ⁵ i rzekł do nich Jozue: „Przejdźcie przed Arkę Pana, Boga waszego, aż do środka Jordanu i niech każdy wyniesie na swym ramieniu jeden kamień odpowiednio do liczby pokoleń synów Izraela. ⁶ Niech to będzie znakiem pośród was. A gdy w przyszłości synowie wasi zapytają was: „Co oznaczają dla was te kamienie?” – ⁷ odpowiecie im, że wody Jordanu rozdzieliły się przed Arką Przymierza Pańskiego. Gdy przechodziła ona przez Jordan, rozdzieliły się wody Jordanu, a te kamienie są pamiątką na zawsze dla Izraelitów”. ⁸ I Izraelici uczynili tak, jak im polecił Jozue. Wzięli dwanaście kamieni ze środka Jordanu, jak Pan rozkazał Jozuemu, według liczby pokoleń Izraelitów, przynieśli je ze sobą na miejsce nocnego postoju i tam je położyli. ⁹ Dwanaście kamieni położył również Jozue na środku Jordanu, na miejscu, na którym stały nogi kapłanów niosących Arkę Przymierza. Są tam one aż do dnia dzisiejszego. ¹⁰ Kapłani niosący Arkę stali w środku Jordanu, aż wszystko zostało wykonane, co Pan nakazał Jozuemu obwieścić ludowi zgodnie z poleceniami, jakie Mojżesz dał Jozuemu. Tymczasem lud przeszedł pośpiesznie. ¹¹ A gdy cały lud skończył przeprawę, przeszła również i Arka Pańska z kapłanami i stanęła na czele ludu. ¹² Synowie Rubena, synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa przeszli uzbrojeni na czoło synów Izraela, jak Mojżesz im rozkazał. ¹³ Około czterdziestu tysięcy wojowników uzbrojonych przeszło przed obliczem Pana, by walczyć na stepach Jerycha. ¹⁴ W owym dniu Pan wywyższył Jozuego w oczach całego Izraela i bali się go, jak się bali Mojżesza przez wszystkie dni jego życia. ¹⁵ I rzekł Pan Jozuemu: ¹⁶ „Rozkaż kapłanom niosącym Arkę Świadectwa, by wyszli z Jordanu”. ¹⁷ Wtedy Jozue polecił kapłanom: „Wyjdźcie z Jordanu”. ¹⁸ Skoro tylko kapłani niosący Arkę Przymierza Pańskiego wyszli z Jordanu, a stopy ich nóg dotknęły suchej ziemi, wróciły wody Jordanu znów do swego łożyska, wypełniając je jak przedtem – aż po brzegi.

W GILGAL

Jozue wyjaśnia znaczenie przejścia

¹⁹ Dziesiątego dnia miesiąca pierwszego lud wyszedł z Jordanu i rozłożył się obozem w Gilgal na wschód od Jerycha. ²⁰ Owe zaś dwanaście kamieni, które zabrano z Jordanu, Jozue ustawił w Gilgal. ²¹ Rzekł on wtedy do Izraelitów: „Jeżeli kiedyś potomkowie wasi zapytają ojców swoich: „Co oznaczają te kamienie?” – ²² wy pouczycie synów swoich, mówiąc: Izrael przeszedł przez ten Jordan jak po suchej ziemi, ²³ gdyż Pan, Bóg wasz, wysuszył przed wami wody Jordanu, aż przeszliście, podobnie jak to uczynił Pan, Bóg wasz, z Morzem Czerwonym, które osuszył przed naszymi oczami, aż przeszliśmy. ²⁴ Wszystkie ludy ziemi powinny poznać, że potężna jest ręka Pana, a wy sami zawsze powinniście się bać Pana, Boga waszego”.

Mądrość Syracha 6

Panowanie nad sobą

² Nie oddawaj siebie na wolę swych żądz,
abyś jak bawół nie był [nimi] miotany.
³ Liście zmarnujesz, owoce zniszczysz
i pozostawisz siebie jak uschłe drzewo.
⁴ Zła żądza zgubi tego, kto jej nabył,
i uczyni go uciechą dla wrogów.

Przyjaciele

⁵ Miła mowa pomnaża przyjaciół,
a język uprzejmy pomnaża miłe pozdrowienia.
⁶ Żyjących z tobą w pokoju może być wielu,
ale gdy idzie o doradców, [niech będzie] jeden z tysiąca!
⁷ Jeżeli chcesz mieć przyjaciela, posiądź go po próbie,
a niezbyt szybko mu zaufaj!
⁸ Bywa bowiem przyjaciel, ale tylko na czas jemu dogodny,
nie pozostanie nim w dzień twego ucisku.
⁹ Bywa przyjaciel, który przechodzi do nieprzyjaźni
i wyjawia wasz spór na twoją hańbę.
¹⁰ Bywa przyjaciel, ale tylko jako towarzysz stołu,
nie wytrwa on w dniu twego ucisku.
¹¹ W powodzeniu twoim będzie jak [drugi] ty,
z domownikami twymi będzie w zażyłości.
¹² Jeśli zaś zostaniesz poniżony, stanie przeciw tobie
i skryje się przed twym obliczem.
¹³ Od nieprzyjaciół bądź z daleka
i miej się na baczności przed twymi przyjaciółmi.
¹⁴ Wierny bowiem przyjaciel potężną obroną,
kto go znalazł, skarb znalazł.
¹⁵ Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty
ani równej wagi za wielką jego wartość.
¹⁶ Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia;
znajdą go bojący się Pana.

Zdobywanie mądrości

¹⁷ Kto się boi Pana, dobrze pokieruje swoją przyjaźnią,
bo jaki jest on, taki i jego bliźni.
¹⁸ Synu, od młodości swej staraj się o naukę,
a będziesz ją nabywał aż do siwizny.
¹⁹ Jak oracz i siewca przystępuj do niej
i czekaj na dobry jej plon;
trochę się utrudzisz pracując nad nią,
ale wnet będziesz spożywał jej owoce.
²⁰ Jakże bardzo twarda jest dla nieuków,
a lekkoduch w niej nie wytrwa.
²¹ Jak potężny kamień próby go przytłoczy
i nie będzie zwlekał z jej odrzuceniem.
²² Mądrość bowiem, zgodnie ze swą nazwą,
nie dla wielu jest dostrzegalna.
²³ Słuchaj, synu, przyjmij me zasady,
a rady mojej nie odrzucaj!
²⁴ Włóż nogi w jej dyby,
a szyję swą w jej obrożę!
²⁵ Poddaj ramiona swe i dźwignij ją,
a nie zżymaj się na jej więzy!
²⁶ Całą duszą zbliż się do niej
i strzeż jej dróg ze wszystkich sił!
²⁷ Ubiegaj się o nią, szukaj, a da ci się poznać,
a gdy ją posiądziesz, nie wypuszczaj z objęć!
²⁸ Na koniec bowiem znajdziesz miejsce jej odpoczynku,
a to ci się w radość obróci.
²⁹ Dyby jej będą ci walną obroną,
a obroża jej strojem zaszczytnym.
³⁰ Złota bowiem jest na niej szata,
a więzy jej są z nici purpurowych.
³¹ Jak strój wspaniały ją przywdziejesz,
jak wieniec radosnego uniesienia włożysz na siebie.
³² Jeżeli jej będziesz pożądał, posiądziesz naukę,
jeśli dołożysz uwagi, zdatny będziesz do zrobienia wszystkiego.
³³ Jeżeli będziesz lubił słuchać, nauczysz się,
i jeśli nakłonisz ucha swego, będziesz mądry.
³⁴ Stań na zgromadzeniu starszych:
a [jeśli] kto jest mądry, przyłącz się do niego!
³⁵ Chętnie słuchaj wszelkiego wykładu rzeczy Bożych,
a przysłowia rozumne niech nie ujdą twojej uwagi!
³⁶ Jeżeli ujrzysz kogoś mądrego, już od wczesnego rana idź do niego,
a stopa twoja niech ściera progi drzwi jego!
³⁷ Rozmyślaj nad zarządzeniami Pana,
a przykazaniami Jego zawsze pilnie się zajmuj!
On sam umocni twe serce,
a pożądana mądrość będzie ci dana.

List do Rzymian 16

Polecenie diakonisty Feby

¹ Polecam wam Febę, naszą siostrę, diakonisę Kościoła w Kenchrach. ² Przyjmijcie ją w Panu tak, jak się świętych winno przyjmować. Wesprzyjcie ją w każdej sprawie, w której pomocy waszej będzie potrzebowała. I ona bowiem wspierała wielu, a także i mnie samego.

Pozdrowienia Apostoła dla chrześcijan w Rzymie

³ Pozdrówcie współpracowników moich w Chrystusie Jezusie, Pryskę i Akwilę, ⁴ którzy za moje życie nadstawili swe głowy i którym winienem wdzięczność nie tylko ja sam, ale i wszystkie Kościoły [nawróconych] pogan. ⁵ Pozdrówcie także Kościół, który się zbiera w ich domu. Pozdrówcie mojego umiłowanego Epeneta, który należy do pierwocin, złożonych Chrystusowi przez Azję. ⁶ Pozdrówcie Marię, która poniosła wiele trudów dla waszego dobra. ⁷ Pozdrówcie Andronika i Juniasa, moich rodaków i współtowarzyszy więzienia, którzy się wyróżniają między apostołami, a którzy przede mną przystali do Chrystusa. ⁸ Pozdrówcie umiłowanego mego w Panu Ampliata! ⁹ Pozdrówcie współpracownika naszego w Chrystusie, Urbana, i umiłowanego mego Stachysa! ¹⁰ Pozdrówcie Apellesa, który zwycięsko przetrwał próbę dla Chrystusa. Pozdrówcie tych, którzy należą do domu Arystobula. ¹¹ Pozdrówcie Herodiona, mego rodaka! Pozdrówcie tych z domu Narcyza, którzy należą do Pana. ¹² Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które trudzą się w Panu. Pozdrówcie umiłowaną Persydę, która wiele trudu poniosła w Panu. ¹³ Pozdrówcie wybranego w Panu Rufusa i jego matkę, która jest i moją matką. ¹⁴ Pozdrówcie Asynkryta, Flegonta, Hermesa, Patrobę, Hermasa i braci, którzy są razem z nimi. ¹⁵ Pozdrówcie Filologa i Julię, Nereusza i jego siostrę, Olimpasa i wszystkich świętych, którzy są razem z nimi.¹⁶ Pozdrówcie wzajemnie jedni drugich pocałunkiem świętym! Pozdrawiają was wszystkie Kościoły Chrystusa.

Przestroga

¹⁷ Proszę was jeszcze, bracia, strzeżcie się tych, którzy wzniecają spory i zgorszenia przeciw nauce, którą otrzymaliście. Strońcie od nich! ¹⁸ Tacy bowiem ludzie nie Chrystusowi służą, ale własnemu brzuchowi, a pięknymi i pochlebnymi słowami uwodzą serca prostaczków. ¹⁹ Wasze zaś posłuszeństwo znane jest wszystkim. A więc raduję się z was, pragnę jednak, abyście byli w dobrym przemyślni, a co do zła – niewinni. ²⁰ Bóg zaś pokoju zetrze wkrótce szatana pod waszymi stopami. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z wami!

Pozdrowienia od współpracowników Apostoła

²¹ Pozdrawia was współpracownik mój Tymoteusz oraz Lucjusz, Jazon i Sozypater, moi rodacy. ²² Pozdrawiam was w Panu i ja, Tercjusz, który pisałem ten list. ²³ Pozdrawia was Gajus, który jest gospodarzem moim i całego Kościoła. ²⁴ Pozdrawia was Erast, skarbnik miasta, i Kwartus, brat.

Doksologia

²⁵ Temu, który ma moc utwierdzić was
zgodnie z Ewangelią i moim głoszeniem Jezusa Chrystusa,
zgodnie z objawioną tajemnicą,
dla dawnych wieków ukrytą,
²⁶ teraz jednak ujawnioną,
a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga
wszystkim narodom obwieszczoną,
dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze,
²⁷ Bogu, który jedynie jest mądry,
przez Jezusa Chrystusa,
niech będzie chwała na wieki wieków! Amen.