Biblia w rok – 29 lutego

Czytania na 29 lutego
Księga Izajasza 54 – 55
Księga Psalmów 37
Ewangelia wg św. Łukasza 15

*******

Księga Izajasza 54 – 55

Chwalebna przyszłość Jerozolimy

¹ Śpiewaj z radości, niepłodna, któraś nie rodziła,
wybuchnij weselem i wykrzykuj,
któraś nie doznała bólów porodu!
Bo liczniejsi są synowie porzuconej
niż synowie mającej męża, mówi Pan.
² Rozszerz przestrzeń twego namiotu,
rozciągnij płótna twego <mieszkania>, nie krępuj się,
wydłuż twe sznury, wbij mocno twe paliki!
³ Bo się rozprzestrzenisz na prawo i lewo,
twoje potomstwo posiądzie narody
oraz zaludni opuszczone miasta.

Miłość Pańska

⁴ Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz,
nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia.
Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości.
I nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa.
⁵ Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel,
któremu na imię – Pan Zastępów;
Odkupicielem twoim – Święty Izraela,
nazywają Go Bogiem całej ziemi.
⁶ Zaiste, jak niewiastę porzuconą
i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan.
I jakby do porzuconej żony młodości
mówi twój Bóg:
⁷ Na krótką chwilę porzuciłem ciebie,
ale z ogromną miłością cię przygarnę.
⁸ W przystępie gniewu ukryłem
przed tobą na krótko swe oblicze,
ale w miłości wieczystej
nad tobą się ulitowałem,
mówi Pan, twój Odkupiciel.
⁹ Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego,
kiedy przysiągłem, że wody Noego
nie spadną już nigdy na ziemię;
tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie
ani cię gromić nie będę.
¹⁰ Bo góry mogą ustąpić
i pagórki się zachwiać,
ale miłość moja nie odstąpi od ciebie
i nie zachwieje się moje przymierze pokoju,
mówi Pan, który ma litość nad tobą.

Nowa Jerozolima

¹¹ O nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona!
Oto Ja osadzę twoje kamienie na malachicie
i fundamenty twoje na szafirach.
¹² Uczynię blanki twych murów z rubinów,
bramy twoje z górskiego kryształu,
a z drogich kamieni – cały obwód twych murów.
¹³ Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana,
wielka będzie szczęśliwość twych dzieci.
¹⁴ Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości.
Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać,
i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie.
¹⁵ Oto jeśli nastąpi napaść, nie będzie to ode Mnie.
Kto na ciebie napada, potknie się z twej przyczyny.
¹⁶ Oto Ja stworzyłem kowala,
który dmie na ogień rozżarzonych węgli
i wyciąga z niego broń, by ją obrobić.
Ja też stworzyłem niszczyciela, aby siał zgubę.
¹⁷ Wszelka broń ukuta na ciebie będzie bezskuteczna.
Potępisz wszelki język, który się zmierzy z tobą w sądzie.
Takie będzie dziedzictwo sług Pana
i nagroda ich słuszna ode Mnie –
wyrocznia Pana.

Pokarm dla biednych

¹ O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody,
przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy!
Kupujcie i spożywajcie, <dalejże, kupujcie> bez pieniędzy
i bez płacenia za wino i mleko!
² Czemu wydajecie pieniądza na to, co nie jest chlebem?
I waszą pracę – na to, co nie nasyci?
Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki
i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.
³ Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie,
posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie.

Nowe Przymierze

Zawrę z wami wieczyste przymierze:
są to niezawodnie łaski dla Dawida.
⁴ Oto ustanowiłem cię świadkiem dla ludów,
dla ludów wodzem i rozkazodawcą.
⁵ Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz,
i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie
ze względu na Pana, twojego Boga,
przez wzgląd na Świętego Izraelowego,
bo On cię przyozdobi.

Bliskość i wielkość Pana

⁶ Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć,
wzywajcie Go, dopóki jest blisko!
⁷ Niechaj bezbożny porzuci swą drogę
i człowiek nieprawy swoje knowania.
Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje,
i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu.
⁸ Bo myśli moje nie są myślami waszymi
ani wasze drogi moimi drogami –
wyrocznia Pana.
⁹ Bo jak niebiosa górują nad ziemią,
tak drogi moje – nad waszymi drogami
i myśli moje – nad myślami waszymi.

Skuteczność słowa Pańskiego

¹⁰ Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg
spadają z nieba
i tam nie powracają,
dopóki nie nawodnią ziemi,
nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju,
tak iż wydaje nasienie dla siewcy
i chleb dla jedzącego,
¹¹ tak słowo, które wychodzi z ust moich,
nie wraca do Mnie bezowocne,
zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem,
i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.

¹² O tak, z weselem wyjdziecie
i w pokoju was przyprowadzą.
Góry i pagórki przed wami
podniosą radosne okrzyki,
a wszystkie drzewa polne klaskać będą w dłonie.
¹³ Zamiast cierni wyrosną cyprysy,
zamiast pokrzyw wyrosną mirty.
I będzie to Panu na chwałę,
jako znak wieczysty, niezniszczalny!

Księga Psalmów 37

PSALM 37(36)

Los złych i dobrych

¹ Dawidowy.
Alef
Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców
ani nie zazdrość niesprawiedliwym,
² bo znikną tak prędko jak trawa
i zwiędną jak świeża zieleń.
Bet
³ Miej ufność w Panu i postępuj dobrze,
mieszkaj w ziemi i zachowaj wierność.
⁴ Raduj się w Panu,
a On spełni pragnienia twego serca.
Gimel
⁵ Powierz Panu swoją drogę
i zaufaj Mu: On sam będzie działał
⁶ i sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło,
a słuszność twoja – jak południe.
Dalet
⁷ Upokórz się przed Panem i Jemu zaufaj!
Nie oburzaj się na tego, komu się szczęści w drodze,
na człowieka, co obmyśla zasadzki.
He
⁸ Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość;
nie oburzaj się: to wiedzie tylko ku złemu.
⁹ Złoczyńcy bowiem wyginą,
a ufający Panu
posiądą ziemię.
Waw
¹⁰ Jeszcze chwila, a nie będzie przestępcy:
spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.
¹¹ Natomiast pokorni posiądą ziemię
i będą się rozkoszować wielkim pokojem.
Zain
¹² Przeciw sprawiedliwemu zło knuje występny
i zgrzyta na niego zębami.
¹³ Pan śmieje się z niego,
bo widzi, że jego dzień nadchodzi.
Chet
¹⁴ Występni dobywają miecza,
łuk swój napinają,
by powalić biedaka i nieszczęśliwego,
by zabić tych, których droga jest prosta.
¹⁵ Ich miecz przeszyje własne ich serca,
a ich łuki zostaną złamane.
Tet
¹⁶ Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy,
niż wielkie bogactwo występnych,
¹⁷ bo ramiona występnych będą połamane,
a sprawiedliwych Pan podtrzymuje.
Jod
¹⁸ Pan zna dni nienagannych,
a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki;
¹⁹ w czasie klęski nie zaznają wstydu,
a we dni głodu będą syci.
Kaf
²⁰ Występni natomiast poginą;
wrogowie Pana
jak krasa łąk zwiędną,
jak dym się rozwieją.
Lamed
²¹ Występny pożycza, ale nie zwraca,
a sprawiedliwy lituje się i obdarza.
²² Błogosławieni przez Pana posiądą ziemię,
przeklęci przez Niego będą wyniszczeni.
Mem
²³ Pan umacnia kroki człowieka
i w jego drodze ma upodobanie.
²⁴ A choćby upadł, to nie będzie leżał,
bo rękę jego Pan podtrzymuje.
Nun
²⁵ Byłem dzieckiem i jestem już starcem,
a nie widziałem sprawiedliwego w opuszczeniu
ani potomstwa jego, by o chleb żebrało.
²⁶ Lituje się on w każdym czasie i pożycza;
potomstwo jego stanie się błogosławieństwem.
Samek
²⁷ Odstąp od złego, czyń dobro,
abyś mógł mieszkać na wieki,
²⁸ bo Pan miłuje sprawiedliwość
i nie opuszcza swych świętych;
Ain
nikczemni wyginą,
a potomstwo występnych będzie wytępione.
²⁹ Sprawiedliwi posiądą ziemię
i będą mieszkać na niej na zawsze.
Pe
³⁰ Usta sprawiedliwego głoszą mądrość
i język jego mówi to, co słuszne.
³¹ Prawo jego Boga jest w jego sercu,
a jego kroki się nie zachwieją.
Sade
³² Występny czatuje na sprawiedliwego
i usiłuje go zabić,
³³ lecz Pan nie zostawia go w jego ręku
i nie pozwala skazać, gdy stanie przed sądem.
Kof
³⁴ Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi,
a On cię wyniesie, abyś posiadł ziemię;
zobaczysz zagładę występnych.
Resz
³⁵ Widziałem, jak występny się pysznił
i rozpierał się jak cedr zielony.
³⁶ Przeszedłem obok, a już go nie było;
szukałem go, lecz nie można było go znaleźć.
Szin
³⁷ Strzeż uczciwości, przypatruj się prawości,
bo w końcu osiągnie [ten] człowiek pomyślność.
³⁸ Wszyscy zaś grzesznicy będą wyniszczeni,
potomstwo występnych wyginie.
Taw
³⁹ Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana;
On ich ucieczką w czasie utrapienia.
⁴⁰ Pan ich wspomaga, wyzwala;
wyzwala ich od występnych i zachowuje,
do Niego bowiem się uciekają.

Ewangelia wg św. Łukasza 15

BOŻE PRZEBACZENIE

Zaginiona owca

¹ Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. ² Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. ³ Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: ⁴ „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? ⁵ A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona ⁶ i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. ⁷ Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.

Zgubiona drachma

⁸ Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? ⁹ A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”. ¹⁰ Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca”.

Syn marnotrawny

¹¹ Powiedział też: „Pewien człowiek miał dwóch synów. ¹² Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. ¹³ Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. ¹⁴ A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. ¹⁵ Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. ¹⁶ Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. ¹⁷ Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. ¹⁸ Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; ¹⁹ już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. ²⁰ Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. ²¹ A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. ²² Lecz ojciec rzekł do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! ²³ Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ²⁴ ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się bawić.
²⁵ Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. ²⁶ Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. ²⁷ Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. ²⁸ Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. ²⁹ Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. ³⁰ Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. ³¹ Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. ³² A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się””.