Biblia w rok – 25 lipca

Czytania na 25 lipca
Księga Nehemiasza 1 – 2
Księga Psalmów 76
2 List do Tymoteusza 3

*****

Księga Nehemiasza 1 – 2

DZIAŁALNOŚĆ NEHEMIASZA

Smutne wieści o Jerozolimie

¹ Słowa Nehemiasza, syna Chakaliasza: Oto gdy w miesiącu Kislew roku dwudziestego byłem w twierdzy Suza, ² przyszedł z Judy Chanani, jeden z braci moich, wraz z innymi. I spytałem ich o tych Żydów ocalałych, którzy uniknęli uprowadzenia, i o Jerozolimie. ³ I powiedzieli mi: „Ci pozostali, którzy w tamtejszym okręgu uniknęli uprowadzenia, znajdują się w wielkiej biedzie i pohańbieniu; mur Jerozolimy jest zburzony, a bramy jej są ogniem spalone”.
⁴ I oto, gdy to usłyszałem, usiadłem, płakałem i trapiłem się całymi dniami, pościłem i modliłem się w obecności Boga niebios. ⁵ I powiedziałem: „Ach, Panie, Boże niebios, Boże wielki i straszny, dotrzymujący przymierza i otaczający opieką tych, którzy Cię miłują i zachowują Twoje przykazania. ⁶ Niechże będzie ucho Twoje uważne i oczy Twoje niech będą otwarte, abyś wysłuchał modlitwę sługi Twego, którą ja teraz dniem i nocą zanoszę do Ciebie za sługi Twoje, Izraelitów, składając wyznanie w sprawie przestępstw Izraelitów, któreśmy wobec Ciebie popełnili; również ja i mój ród zgrzeszyliśmy. ⁷ Bardzo źle postąpiliśmy wobec Ciebie: nie zachowaliśmy przykazań ani praw, ani przepisów, które wydałeś słudze Twemu Mojżeszowi. ⁸Wspomnijże na zapowiedź, którąś ogłosił słudze twemu Mojżeszowi: „Jeśli wy się sprzeniewierzycie, to Ja rozproszę was między narody. ⁹ Lecz jeśli się do Mnie nawrócicie i zważać będziecie na moje przykazania, i będziecie je wykonywali, to choćby rozproszeni wasi znajdowali się na krańcu niebios, stamtąd zgromadzę ich i zaprowadzę na miejsce, które wybrałem, aby tam uczynić przybytek dla mego Imienia”. ¹⁰ Albowiem oni są sługami Twoimi i ludem Twoim, który odkupiłeś Twoją wielką mocą i potężną ręką. ¹¹ Ach, Panie, niechże będzie ucho Twoje uważne na modlitwę Twojego sługi i na modlitwę sług Twoich, pragnących czcić Twoje Imię! Poszczęśćże teraz słudze Twemu! Daj, abym pozyskał względy tego człowieka”. Byłem bowiem podczaszym królewskim.

Podróż do grodu ojców

¹ I oto, gdy w miesiącu Nisan dwudziestego roku panowania króla Artakserksesa wykonywałem swój urząd, wziąłem wino i podałem królowi, i w jego obecności nie okazywałem smutku. ² Lecz król mi rzekł: „Czemu tak smutno wyglądasz? Przecież nie jesteś chory! Nie, lecz masz jakieś zmartwienie?” I przeraziłem się do najwyższego stopnia, ³ i rzekłem królowi: „Niech król żyje na wieki! Jakże nie mam smutno wyglądać, gdy miasto, gdzie są groby moich przodków, jest spustoszone, a bramy jego są strawione ogniem”. ⁴ I rzekł mi król: „O co chciałbyś prosić?” Wtedy pomodliłem się do Boga niebios ⁵ i rzekłem królowi: „Jeśli to odpowiada królowi i jeśli sługa twój ma względy u ciebie, to proszę, abyś mnie posłał do Judy, do grodu grobów moich przodków, abym go odbudował”. ⁶ I rzekł mi król, podczas gdy królowa siedziała obok niego: „Jak długo potrwa twoja podróż? I kiedy powrócisz?” I król, gdy podałem mu termin, raczył mnie wyprawić. ⁷ I rzekłem królowi: „Jeśli to odpowiada królowi, proszę o wystawienie dla mnie listów do namiestników Transeufratei, aby mnie przepuścili, aż przyjdę do Judy; – ⁸ również pisma do Asafa, zawiadowcy lasu królewskiego, aby mi dał drewna do sporządzenia bram twierdzy przy świątyni, bram muru miejskiego i domu, do którego się wprowadzę”. I król mi zezwolił, gdyż łaskawa ręka Boga mojego czuwała nade mną. ⁹ Gdy przyszedłem do namiestników Transeufratei, wręczyłem im listy królewskie. A król wyprawił ze mną dowódców wojskowych wraz z jazdą. ¹⁰ Skoro Choronita Sanballat i ammonicki sługa Tobiasz to usłyszeli, bardzo im się to nie podobało, że przyszedł ktoś, kto się zatroszczył o Izraelitów.

Odbudowa murów Jerozolimy. Przygotowania

¹¹ Gdy przybyłem do Jerozolimy, spędziłem tam trzy dni. ¹² Wtedy wybrałem się nocą – ja i niewielu mężów ze mną – a nikomu nie wyjawiłem, do jakiego dzieła na korzyść Jerozolimy Bóg mój mnie pobudził; i miałem ze sobą tylko to zwierzę, na którym jechałem. ¹³ I wyruszyłem nocą przez Bramę nad Doliną, potem obok Źródła Smoczego do Bramy Śmietników; i badałem mury Jerozolimy, które miały wyłomy, a bramy jej były strawione ogniem. ¹⁴ Gdy przeszedłem do Bramy Źródlanej i do Stawu Królewskiego, zwierzę, na którym jechałem, nie miało możności przejścia. ¹⁵ I szedłem nocą wąwozem w górę i badałem mur. Potem wszedłem znowu przez Bramę nad Doliną i powróciłem.
¹⁶ Lecz zwierzchnicy nie wiedzieli, dokąd poszedłem i co zamierzam zrobić; dotąd bowiem nie wyjawiłem tego Żydom – ani kapłanom, ani możnym, ani zwierzchnikom, ani innym urzędnikom. ¹⁷ Ale teraz rzekłem do nich: „Widzicie nędzę, w jakiej się znajdujemy: Jerozolima jest spustoszona, a bramy jej spalone ogniem. Nuże! Odbudujmy mur Jerozolimy, abyśmy nie byli nadal pośmiewiskiem!” ¹⁸ I wyjawiłem im, jak łaskawie ręka Boga mojego czuwała nade mną; również słowa, które mi król powiedział. A oni powiedzieli: „Dalej! Budujmy!” I nawzajem zachęcali się do dobrej sprawy.
¹⁹ Skoro Choronita Sanballat i ammonicki sługa Tobiasz, i Arab Geszem to usłyszeli, lżyli nas i wytykali nam, mówiąc: „Co znaczy to, co poczynacie? Czy podnosicie bunt przeciw królowi?” ²⁰ I odpowiedziałem im: „Sam Bóg niebios nam poszczęści. A my, słudzy Jego, zabierzmy się do odbudowy: wy natomiast nie macie udziału, prawa ani pamiątki w Jeruzalem”.

Księga Psalmów 76

PSALM 76(75)

Pieśń triumfalna

¹ Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Asafowy. Pieśń.
² Bóg znany jest w Judzie,
wielkie jest imię Jego w Izraelu.
³ W Salem powstał Jego przybytek,
a na Syjonie Jego mieszkanie.
⁴ Tam złamał pioruny łuku,
tarczę i miecz, i zbroję.

⁵ Jesteś pełen światła – potężniejszy
niż góry odwieczne.
⁶ Najdzielniejsi stali się łupem
i śpią snem swoim,
a ręce wszystkich odważnych pomdlały.
⁷ Od Twojej groźby, Boże Jakuba,
zdrętwiały rydwany i konie.
⁸ Jesteś straszliwy i któż Ci się oprze
w obliczu Twego zagniewania?

⁹ Ogłosiłeś z nieba swój wyrok,
przelękła się ziemia, zamilkła,
¹⁰ gdy Bóg na sąd się podniósł,
by ocalić wszystkich pokornych na ziemi.
¹¹ Bo gniew Edomu będzie Cię sławił,
a resztki Chamat będą obchodzić Twe święto.
¹² Złóżcie śluby i wypełnijcie je przed Panem, Bogiem waszym,
niech całe otoczenie niesie dary Straszliwemu,
¹³ Temu, który poskramia ducha książąt,
który jest straszliwy dla królów ziemi.

2 List do Tymoteusza 3

Zapowiedź wielkiego odstępstwa

¹ A wiedz o tym, że w dniach ostatnich nastaną chwile trudne. ² Ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, wyniośli, pyszni, bluźniący, nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, niegodziwi, ³ bez serca, bezlitośni, miotający oszczerstwa, niepohamowani, bez uczuć ludzkich, nieprzychylni, ⁴ zdrajcy, zuchwali, nadęci, miłujący bardziej rozkosz niż Boga. ⁵ Będą okazywać pozór pobożności, ale wyrzekną się jej mocy. I od takich stroń. ⁶ Z takich bowiem są ci, co wślizgują się do domów i przeciągają na swą stronę kobietki obciążone grzechami, powodowane pożądaniami różnego rodzaju, ⁷ takie, co to zawsze się uczą, a nigdy nie mogą dojść do poznania prawdy. ⁸ Jak Jannes i Jambres wystąpili przeciw Mojżeszowi, tak też i ci przeciwstawiają się prawdzie, ludzie o spaczonym umyśle, którzy nie zdali egzaminu z wiary. Ale dalszego postępu nie osiągną: ⁹ bo ich bezmyślność będzie jawna dla wszystkich, jak i tamtych jawna się stała.

Trwać w powołaniu!

¹⁰ Ty natomiast poszedłeś śladem mojej nauki, sposobu życia, zamierzeń, wiary, cierpliwości, miłości, wytrwałości, ¹¹ prześladowań, cierpień, jakie mnie spotkały w Antiochii, w Ikonium, w Listrze. Jakież to prześladowania zniosłem – a ze wszystkich wyrwał mnie Pan! ¹² I wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie, spotkają prześladowania. ¹³ Tymczasem ludzie źli i zwodziciele będą się dalej posuwać ku temu, co gorsze, błądząc i [innych] w błąd wprowadzając. ¹⁴ Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, ¹⁵ które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. ¹⁶ Wszelkie Pismo od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości – ¹⁷ aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.